محمدکاظم کاظمی شاعر افغانستانی در گفتگو با خبرنگار
حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، با اشاره به اینکه دو ملت ایران و افغانستان دارای سابقه تاریخی روشن و مشترکات ادبی و فرهنگی بسیار پررنگی هستند، اظهار داشت: برخی مسائل سیاسی متأسفانه زمانی بین دو ملت و به خصوص اهالی ادب فاصله انداخت که در دورهای با سوءظن و عدم شناخت به دلیل چالش بر سر مفاخر ادبی کهن توأم بود.
وی اضافه کرد: امروز ملت ایران و افغانستان نیازمند آن هستند که خود را ساکنان یک وطن زبانی بدانند و یقین داشته باشند آنچه دو ملت را پیوند میدهد همین مشترکات ادبی است.
این شاعر افغانستانی با تاکید بر اینکه خوشبختانه در سالههای اخیر جریان بسیار خوبی برای این پیوند و ارتباط دوباره شروع شده است، تصریح کرد: جایزه ادبی جلالآل احمد یکی از جلوههای بود که افغانستان به عنوان بخشی از وطن فارسی در آن حضور داشت و به نظر میرسد این اتفاق خوب در جشنواره فجر امسال نیز تکرار شود.
وی گفت: ادبیات داستانی در کشور افغانستان دارای یک سابقه سنتی طولانی است به طوری که داستان گویی بخشی از تفریحات این مردم بود و متون قدیم مانند شاهنامه در افغانستان بسیار جایگاه داشته است.
کاظمی اضافه کرد: در قرن اخیر همانطور که ادبیات داستانی نوین در ایران پای گرفت در افغانستان شروع شد که این ادبیات در کشور ما تا حدودی متأثر از ادبیات ایران، اروپا، شبهه قاره هند و ترکیه بود. به هر حال ادبیات داستانی در کنار شعر همچنان در افغانستان اعتبار دارد و ما داستان نویسان و رمان نویسان مطرحی داریم.
وی با اشاره به اینکه سالهای جنگ و آوارگی موجب از بین رفتن نهادهای متولی ادبیات داستانی افغانستان شد، گفت: خوشبختانه از 15 سال اخیر و دوران پسا طالبان میتوان به عنوان رنسانس ادبی در افغانستان یاد کرد که ثمرات بسیار خوبی داشته است.
این شاعر افغانستانی با اشاره به اینکه متأسفانه ادبیات کودکان در کشور ما هنوز نتوانسته جایگاهی که در ایران دارد را پیدا کند، تصریح کرد: ما آنچنان که نویسندگانی در حوزه داستان نویسی، رمان نویس و شعر بزرگسالان داریم، در حوزه کودکان کمتر از این نویسندگان بهره میبریم و به ندرت کسانی بودهاند که برای کودکان و نوجوانان بنویسند و از این رو بازار ادبیات کودک و نوجوانان افغانستان تا حدود زیادی در اختیار نویسندگان ایرانی است که امیدواریم یک تحولی در زمینه ادبیات کودک و نوجوان در افغانستان اتفاق بیفتد.
کاظمی بیان داشت: ما باید برای ارتقای ادبیات کودک و نوجوان در افغانستان از دوستان ایرانی خود کمک بگیریم؛ همانطور که کانون پرورش فکری دورههای آموزشی ادبیات داستانی برای کودکان و نوجوانان مهاجر گذاشته بود که افراد بسیار خوبی در زمینه رشد کردند و در جامعه افغانستان مطرح شدند.
این شاعر افغانستانی خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات ما در ادبیات داستانی کودک و نوجوان این است که جامعه هدف ما توانایی حمایت از این حوزه را ندارند. چنانچه ما بزرگسالانی می بینیم که وقتی علاقمند به کتاب هستند آن را خریداری میکنند، ولی ممکن است برای کودکشان این کار را نکرده و غفلت کنند به همین دلیل حوزه ادبیات داستانی کودک و نوجوان نیازمند حمایت متولیان است.
انتهای پیام/