به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ رمضان سال 90 سریالی با عنوان «پنج کیلومتر تا بهشت» از شبکه سوم سیما پخش شد که مهدی کوهی 13 ساله، تحت تاثیر محتوای این سریال خود را با شال‌گردن، حلق‌آویز کرد. در پی شکایت خانواده مرحوم از شبکه سه سیما «علی اصغر پورمحمدی» مدیر شبكه سوم در بازپرسی دوم دادسرای جنایی، به قصد دادرسی و به اتهام تسبیب (مسبب بودن در حادثه به صورت غیر مستقیم) در قتل شبه‌عمد حاضر شد. به همین دلیل مدیر شبکه سه سیما در خصوص این پرونده، توضیحاتی را به صورت یادداشت در اختیار باشگاه خبرنگاران جوان قرار داد که در ادامه می‌خوانید:

 
درباره اتهام تسبیب در خودکشی یک نوجوان در سال 91 خوب است بدانیم، معمولا در تولید و ساخت یک سریال تلویزیونی، مجموعه‌ای از عوامل با همکاری و هم اندیشی نقش و سهم دارند. بنده اساساً به روند دادرسی و عدم تحقیق کامل در پرونده اعتراض داشته و دارم. 
 
1- در تصویب، تولید و پخش این سریال چندین نفر نقش داشته اند که عبارتند از :
 
الف- عوامل تولید: نویسنده، تهیه کننده، کارگردان، مدیر گروه فیلم و سریال و اعضای شورای طرح و برنامه و مدیریت شبکه.
 
ب- عوامل پخش : مدیر پخش ، ارزیاب پخش و ... علاوه بر این عوامل، شورایی منتخب از طرف معاونت وقت سیما این برنامه را بررسی، تصویب و به آن اجازه پخش داده اند. حالا دادگاه محترم چگونه به این جمع بندی رسیده است که کارگردان ، تهیه کننده و مدیر شبکه در این خودکشی نقش داشته اند معلوم نیست، از کجا آمده است؟ در حالیکه مدیر شبکه مسئولیت اصلی را بر عهده دارند. بعد از آن مدیر گروه فیلم و سریال و بعد از آن مدیر پخش مسئول هستند و ربطی به تهیه کننده و کارگردان ندارد.
 
2- در ایران دوره پدرسالاری سپری شده و خانواده‌های ما در حال حاضر «بی صاحب» هستند و اگر نقشی هم وجود داشته باشد، نقش اصلی بر عهده مادران است. فرزند سالاری به شدت رواج یافته و الزاماً کم و کیف مخاطب برنامه ها مطابق پیش بینی رسانه نیست . و هیچ قانونی ابلاغ نشده که گروه سنی مورد نظر در برنامه‌ها قید شود و خانواده‌ها تسلط بر رفتار و اعمال بچه‌هایشان ندارند.
 
3- این سریال در ژانر وحشت و با محتوای خشونت ساخته نشده بود، به همین دلیل در ساعات اولیه شب (وقت افطار) پخش شد. سوال این است که کارشناسان نظام پزشکی قانونی که کلمه مقدس قانون را با خود حمل می‌کنند، طبق کدام قانون عنوان کرده اند که چون تلویزیون هشدار و اعلام سن بالاتر از 18 سال را به بینندگان نداده است، مقصر است. آن هم تهیه‌کننده و کارگردان و مدیر شبکه؛ ضمن اینکه قانونگذار هیچ تصریحی مبنی بر اعلام سن مخاطب هدف در تلویزیون تصویب نکرده است. بنابراین قصور در این زمینه به هیچ عنوان بر عهده تهیه‌کننده و کارگردان و شبکه نیست. 
 
4- خودکشی جرم نیست؛ بلکه یک آسیب اجتماعی است که مجموعه‌ای از عوامل زمینه ای ، اجتماعی و فرهنگی در آن دخالت دارند. سوال این است که به چه استنادی بروز خودکشی فرد لزوماً به عهده تهیه‌کننده و کارگردان و مدیر شبکه گذاشته شده است.
 
5- طبق شواهد و مستندات دادگاه، نوجوان مرحوم دارای اختلالات روحی و روانی بوده و خانواده ایشان از این موضوع مطلع بوده‌اند. آیا وظیفه خانواده محترم ایشان در این مورد خاص مراقبت بیشتر از فرزندشان نبوده است؟
 
6- سالانه صدها فیلم و سریال جنایی و پلیسی داخلی و خارجی پخش می‌شود. بنابراین باید بین این حجم برنامه و میزان خودکشی رابطه ای وجود داشته باشد . درصورتی که چنین نیست. به جرات می توان گفت هیچ رابطه علیت و سببیت بین اقدام به خودکشی مرحوم و پخش این سریال وجود ندارد و ادعای وکیل محترم پرونده فاقد وجاهت حقوقی و قانونی است . در غیر این صورت می بایست هزاران نفر بعد از تماشای این سریال خودکشی می‌کردند.
 
 
انتهای پیام/