به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شهر تاریخی بلده شهرستان فردوس در خراسان جنوبی یکی از آثار بی‌نظیر و عجیب را در خود جایی داده است. قنات بلده فردوس که تابستان امسال (۹۵) در فهرست آثار تاریخی یونسکو قرار گرفت و به همراه یازده قنات دیگر از سراسر کشور ثبت جهانی شد.


بسیاری از چاه‌های آب کشور در سال‌های اخیر خشک شده و بسیاری از قنات‌ها به دلیل بهره برداری بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی منابع خود را از دست داده و خشک شده‌اند اما علت اینکه قنات بلده فردوس از سایر قنات‌ها در کشور متمایز شده و آن را منحصر به فرد کرده این است که این قنات در منطقه‌ای بیابانی هزار سال است که همچنان آب مردم این منطقه را تامین میکند.
 
ساختار بی‌نظیر در ساختمان قنات باعث شده تا هزار سال آب منطقه بلده فردوس تامین شود. الگوی قنات این روزها در کشورهایی مانند ژاپن برای حفظ منابع آب زیرزمینی و استفاده بهینه از آب مورد استفاده قرار می‌گیرد.


قنات‌ها به دلیل ویژگی‌های خاص آب رسانی علاوه بر اینکه از خالی شدن آب‌های زیرزمینی حفاظت می‌کنند آب آشامیدنی به قدر نیاز مناطق اطراف خود را نیز تامین می‌کنند. این روزها به دلیل حفر چاه‌های بیش از حد بسیاری از سفره‌های آب زیر زمینی خالی شده و مناطق تفریحی و تاریخی در استان‌های فارس همدان و یزد را به خطر انداخته است.

شهر تاریخی بلده فردوس خراسان جنوبی علاوه بر دارا بودن این اثر ثبت جهانی شده بی‌نظیر دارای طبیعت زیبا در مسیر آب خارج شده از قنات نیز است که گردشگران می‌توانند با گذراندن ساعاتی در روز از آن لذت ببرند. وجود کوچه باغ‌های زیبا با دیوارهای کاهگلی و آسمان آبی می‌تواند برای گردشگران منظره‌ای زیبا و نقاشی شده‌ای را نمایان کند.


همچنین با سفر به شهرستان فردوس در شمال غربی استان خراسان جنوبی می‌توانید به آب گرم معدنی این شهرستان در فاصله 20 کیلومتری از شمال شهر بروید که در حاشیه مسیر ارتباطی فردوس به بجستان و قبل از روستای برون واقع شده است.


در مسیر فردوس به گناباد روستای (شهرتاریخی) بلده قرار دارد که روستای باغستان علیا در مسیر آن قرار گرفته است. وجود درختان بید سر به فلک کشیده و همچنین چنار و سپیدار جلوه خاصی به مسیر می دهد. بیشترین تعداد مسافر شهرستان فردوس در سال 88 با جذب 276 هزار مسافر در تیرماه همان سال به این روستا و همچنین شهر بلده اختصاص داشته است.

گزارش از نیلوفر جوانشیر



انتهای پیام/