به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی روزنامه نیویورک تایمز روز دوشنبه در گزارشی با عنوان «چگونه در انتخابات تقلب کنیم» به قلم پُل کروگمن نوشت: تقلب را دولتهای محلی ایالت ها به این انتخابات آوردند و تلاش کردند مانع رأی دادن آمریکایی های رنگین پوست شوند، تقلب را عناصر اف بی آی به این انتخابات وارد کردند، چرا که احساس می کردند تحت مدیریت «جیمز کامی» آزادند تا اولویت های سیاسی شان را به پیش ببرند، تقلب را رسانه های افراطی،بویژه فاکس نیوز، به انتخابات آوردند که با طرح ادعاهای دروغین سعی داشتند بر نتیجه انتخابات تأثیر بگذارند.

در گزارش نیویورک تایمز آمده است: تقریباً همه چیز تمام شده است. آیا ما آهی از ته دل خواهیم کشید و آرام خواهیم شد یا اینکه به ترس و وحشت می افتیم؟ هیچ کس به طور قطع نمی داند، هر چند که نشانههای نخستین آشکارا حکایت از پیروزی هیلاری کلینتون دارد. اما صرف نظر از هر اتفاقی که بیفتد، اجازه دهید شفاف بگوییم: این انتخابات در واقع، انتخاباتی همراه با تقلب است. تقلب را دولت های ایالتی به این انتخابات تزریق کردند چرا که تمام تلاششان را کردند تا مانع رأی دادن آمریکایی های رنگین پوست شوند. روح «جیم کراو» کاملاً زنده است. قوانین مربوط به شناسایی هویت رأی دهندگان که با نگرانی های دروغین در مورد تقلب در انتخابات شکلی منطقی به خود گرفت، مانع رأی دادن هزاران نفر شد؛ برخی دیگر نیز به خاطر تلاش نظام مند برای سخت کردن فرایند رأی دهی و تعطیلی مراکز اخذ رأی در نواحی با جمعیت های بالای اقلیت، از شرکت در  انتخابات منصرف شدند.

تقلب را سرویس اطلاعاتی روسیه به این انتخابات تزریق کرد که بدون تردید عامل اصلی هک کردن ایمیل دموکراتها و دادن آن به ویکی لیکس و انتشارشان بود. در واقع، هیچ رسوایی از دل ایمیل ها بیرون نیامد، ولی روسها به درستی قضاوت کردند که رسانههای خبری در مورد افشای ایمیل ها تبلیغات به راه خواهند انداخت که چهره های کلیدی حزب دموکرات هم انسان هستند و کار سیاست در واقع امری نکوهیده است.

تقلب را جیمز کامی، رئیس اف بی آی به انتخابات تزریق کرد. کار او این است که به جرم و جنایات رسیدگی کند، اما در عوض او از جایگاه خود استفاده کرد و تلاش کرد بر انتخابات تأثیر بگذارد. آیا او می خواست عامدانه بر آرای الکترال تأثیر بگذارد یا اینکه صرفاً عوامل جمهوری خواه به او زور گفته بودند؟ مهم نیست: او به شکلی وقیحانه از جایگاهش سوءاستفاده کرد.

تقلب را عناصر اف بی آی وارد این انتخابات کردند. عناصری که آشکارا احساس می کردند تحت مدیریت جناب کامی آزادند تا اولویت های سیاسی شان را به پیش ببرند. در روزهای پایانی کمپین انتخاباتی جمهوری خواهان، عوامل ترامپ آشکارا و به شکل مستمر با جمهوری خواهانی چون «روید گیلیانی» و رسانه های محافظه کار صحبت و ادعاها و اتهاماتی مطرح میکردند که هیچ  ارتباطی با واقعیت نداشت. اف بی آی بدون تردید نیاز به یک خانه تکانی دارد: اینکه بخش مهمی از تشکیلات امنیت ملی ما سعی داشته باشد بر انتخابات تأثیر بگذارد، اقدامی شدیداً ترسناک است. متأسفانه کامی برای مدیریت این نهاد مناسب نیست.

تقلب را رسانه های افراطی، بویژه فاکس نیوز، به انتخابات آوردند. این رسانه ها اطلاعات دروغی را در بوق و کرنا کردند و سپس دروغ های خود را چنان به آرامی پس گرفتند که انگار کسی آنها را نشنیده است. شبکه فاکس نیوز چندین روز روی این خبر کار می کرد که اف بی آی در حال آماده کردن قرار مجرمیت برای بنیاد کلینتون است. زمانی که این شبکه در نهایت پذیرفت این خبر دروغ بوده است، مدیر ستاد انتخاباتی دونالد ترامپ با اعتماد به نفس آن را اعلام کرد. به هر حال هیلاری کلینتون در این ماجرا آسیب خورد.

تقلب را رسانه های خبری جریان اصلی به انتخابات وارد کردند. بسیاری از آنها در مورد سیاست خارجی گزارشی پخش نکردند و این به نفع نامزدی شد که در مورد مسائل سیاست خارجی مدام دروغ می گوید و هیچ پیشنهاد منسجمی در این زمینه ندارد. به شبکه های خبری شبانه نگاه کنید: در سال 2016 هر سه این شبکه ها در مجموع فقط 32 دقیقه برای پوشش مسائل سیاست خارجی صرف کردند، بحث تغییرات آب و هوایی که مهمترین مسئله پیش روی ماست، اصلا مورد توجه قرار نگرفت.

زمانی انتخابات با تقلب همراه شد که رسانه ها بیش از حد، تمرکز خود را روی مسئله ایمیل های هیلاری کلینتون گذاشتند. او نمی بایست از سرور شخصی خود استفاده می کرد، اما هیچ شاهدی دال بر اینکه او کاری غیراخلاقی کرده باشد، وجود ندارد چه برسد به اینکه کاری غیرقانونی کرده باشد. کل این ماجرا بسیار کم اهمیت تر از رسوائی های متعددی است که گریبان گیر رقیب او بود؛ به خاطر داشته باشید دونالد ترامپ هیچ گاه به مسئله فرار مالیاتی خود اذعان نکرد. با وجود این،شبکه های مزبور فقط 32 دقیقه صرف پوشش مسائل سیاست خارجی کردند ولی 100 دقیقه در مورد مسئله ایمیل های کلینتون حرف زدند.

نویسنده در پایان افزود: این سابقه ای خجالت آور است. با وجود همه اینها، خانم کلینتون هنوز هم ظاهراً پیروز این انتخابات است. اگر او برنده شود، میدانید چه اتفاقی خواهد افتاد؟ البته جمهوری خواهان از همان روز نخست مشروعیت او را زیر سؤال میبرند، درست همان طور که طی دو دوره ریاست جمهوری دموکرات ها این کار را کردند.

در روزهای پیش رو بسیار مهم است که دو نکته را به خاطر داشته باشید: نخست، خانم کلینتون در واقع کمپینی قابل توجه را اداره کرد و خویشتنداری خود در مواجهه با برخورد ناعادلانه را ثابت کرد و در مقابل فشارهایی که می توانست بیشتر ما را بشکند، خونسرد ماند. نکته دوم و مهمتر اینکه، اگر وی برنده انتخابات ریاست جمهوری شود، این لطف مردم آمریکا بوده که در کنار اصول کشور ایستادند و ساعت ها در صفوف طولانی رأی که برای منصرف کردن آنها از مشارکت در انتخابات طراحی هایی شده بود، منتظر ماندند و به مخاطرات واقعی که در این انتخابات متوجه کشور بود، توجه کردند و با ادعاهای دروغین مبنی بر رسوایی و سروصدای رسانه ای منحرف نشدند.








انتهای پیام/