مسئول خانه کودک افغانستان در ایران در گفتگو با باشگاه خبرنگاران:
زبان فارسی در افغانستان میان زبان‌های انگلیسی و عربی گم شده است
بنیانگذار خانه کودکان افغانستان گفت: در افغانستان اکنون زبان فارسی در میان زبان‌های دیگر گم شده است و بیشتر زبان‌های انگلیسی و عربی کاربرد دارد.
نادر موسوی مسئول خانه کودک افغانستان در ایران در گفتگو با خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران در تشریح فعالیت‌های این مرکز اظهار داشت: در سال 1379 مدارس خودگردانی را برای کمک به کودکان مهاجر بازمانده از تحصیلی که به دلیل نداشتن مدارک اقامتی و... نتوانسته بودند در مدارس دولتی ثبت‌نام کنند در منطقه پاسگاه نعمت‌آباد راه‌اندازی کردیم. مسئول خانه کودک افغانستان افزود: حدود دوسال در این مرکز با کودکان مهاجر افغانستانی کار کردیم و به مروز زمان با نیازهای آنها آشنا و متوجه شدیم آنها هیچ شناختی نسبت به سرزمین مادریشان ندارند.
وی گفت: یکی از مشکلات این بود که کودکان مهاجر تنها با کتاب‌های ایرانی در ارتباط بودند و به همین دلیل با تاریخ و جغرافیای افغانستان بیگانه شده بودند و در این رابطه احساس نیاز شدیدی شد تا بالاخره تصمیم گرفتیم با مشابه‌سازی از پیک‌های نوروزی، پیک گل سرخ را منتشر کنیم.
موسوی خاطرنشان کرد: این پیک‌ها که بسیار مورد توجه کودکان افغانستانی قرار گرفت، تلفیقی از مطالب درسی ایران و اطلاعاتی درباره افغانستان بود. در کنار این پیک، کتاب تعلیمات اجتماعی هم داشتیم که مطالب آن با الهام از نحوه زندگی خانواده هاشمی، خانواده مهاجری که در ایران زندگی می‌کرد تنظیم شده بود. این کتاب بسیار مورد توجه کودکان مهاجر قرار گرفت و تا مرز 12 هزار عدد به چاپ شد رسید.
مسئول خانه کودک افغانستان مجله کودکان آفتاب را نیز مجموعه کاری با رویکرد آشنایی کودکان مهاجر با اتفاقات مثبت و خوبی که در کشورشان جاری است عنوان کرد که نتیجه خوبی داشته است. در این مجله درباره نخبگان، جشن‌های مختلف شهرهای افغانستان صحبت کردیم و تلاش کردیم کودکان را با اقوام یکدیگر آشنا کنیم و بگوییم که افغانستان متعلق به یک قوم نیست.
بنیانگذار خانه کودکان افغانستان اضافه کرد: دوستی و هم‌زیستی مسالمت آمیز نیز خط مشی اصلی مجله بود که در کنار آن تلاش کردیم کودکان مهاجر افغانستانی را با کودکان دیگر کشورها آشنا کنیم و همچنین زبان فارسی را گسترش دهیم.
موسوی گفت: متأسفانه در افغانستان اکنون زبان فارسی در میان زبان‌های دیگر گم شده است و بیشتر زبان‌های انگلیسی، اردو و عربی کاربرد دارد. وقتی کودکی یک جمله را می‌گوید می‌بینیم که تنها چند کلمه‌اش فارسی است و بقیه آن یا عربی یا انگلیستی یا اردو است، بنابراین ما سعی کردیم روی گسترش زبان فارسی کار کنیم.
بنیانگذار خانه کودکان افغانستان گفت: در بخش دیگری از این مجله به معرفی نخبگان افغانستانی که در ایران و در مهاجرت درس خوانده و افتخار آفرین شده‌اند پرداختیم تا بچه ها را با الگوهای موفق زندگی مهاجرت آشنا کنیم. بخش دیگری هم مربوط به خبرهای خوش بود که سعی کردیم در این بخش خبرهای خوبی را به بچه‌ها منتقل کنیم و با آنان درباره سرزمین ،تاریخ ، جغرافیا و محصولات کشورشان صحبت کنیم.
موسوی درباره مشکلات آموزشی کودکان مهاجر گفت: در سال‌های اخیر عمده‌ترین مشکلات آموزشی کودکان مهاجر، عدم دسترسی آنها به مدارس دولتی بود که نمی‌توانستند در مدرسه نزدیک منزلشان ثبت نام کنند.
بنیانگذار خانه کودکان افغانستان ادامه داد: خوشبختانه در این دوسال اخیر با صدور فرمان مقام رهبری بسیاری از کودکان توانستند در مدارس دولتی ثبت نام شوند البته هنوز هم تعدادی هستند که از مدرسه باز مانده‌اند زیرا مدارس ظرفیت پذیرش این همه دانش‌آموز را ندارد. به هر حال مشکلات دانش‌آموزان خیلی خیلی کم شده و جای تشکر از مقام رهبری و سیاست‌گذاران بخش‌های مختلف است که این تصمیم بسیار خوب را برای بچه‌های ما گرفتند.
موسوی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مشکلات به این موضوع برمی‌گردد که بچه‌های مهاجر که اینجا متولد شده‌اند، در مواد درسی آشنایی با افغانستان برایشان تدوین نشده، این بچه‌ها با خواندن کتاب‌های درسی ایران به شکل خیلی پنهان تشویق به ماندن در ایران می‌شوند؛ بنابراین وقتی بچه‌ها با سرزمین خود آشنایی ندارند چطور می‌توانند به سرزمین‌شان علاقمند شوند به همین دلیل به هنگام بزرگسالی هم تمایلی به برگشت ندارند.
این فعال فرهنگی افغانستانی تشویق نشدن کودکان به بازگشت را از دیگر مشکلات عنوان کرد و بیان داشت: علاقمند کردن این بچه‌ها به سرزمین‌شان از جمله برنامه‌هایی است که ما دنبال می‌کنیم. چرا که اینها سرمایه‌های افغانستان هستند. متاسفانه بعضی بچه‌ها هستند که وقتی با آنها صحبت می‌کنیم خود را متعلق به افغانستان نمی‌دانند و می‌گویند من یک ایرانی و مثلاً تهرانی هستم! آنها می‌گویند من دوست دارم در ایران باشم.
بنیانگذار خانه کودکان افغانستان با اشاره به اینکه متاسفانه در افغانستان هنوز سر و سامان و برنامه‌ای برای بازگشت این بچه‌ها وجود ندارد، با انتقاد از سفارت جمهوری افغانستان در تهران خاطرنشان کرد: جای تأسف دارد که 400 هزار دانش‌آموز یک کشور در کشور دیگری مشغول به تحصیل باشند، ولی نمایندگی این وزارت‌خانه هیچ کاری برایشان انجام ندهد؛ نه اراده‌ای دارد و نه انگیزه‌ای!
موسوی ضمن تشکر از وزارت کشور ایران برای اینکه اجازه تحصیل بچه‌های مهاجر دادند و تلاش می‌کنند تا ذهن آنان را برای پذیرش کشورشان تقویت کنند، گفت: از خانواده‌های ایرانی تقاضا داریم با بچه‌های خود در مورد بچه‌های مهاجر
صحبت کنند و به آنها بگویند که کودکان مهاجر را بیشتر درک کنند و آنها را
به خاطر زبان و نژادشان ترد نکنند.
بنیانگذار خانه کودکان افغانستان تاکید کرد: خوشبختانه در سال‌های اخیر از سوی جمهوری اسلامی ایران گشایش بسیار خوبی در خصوص آموزش بچه‌های مهاجر صورت گرفته است که جای بسیار تشکر دارد و ما هم تلاش می‌کنیم مشکلات را به حداقل برسانیم تا با توجه به سرمایه‌گذاری بسیار کلانی که دولت جمهوری اسلامی ایران برای بچه‌ها افغانستانی کرده است زیر سوال نرویم.
این فعال فرهنگی افغانستانی خاطرنشان کرد: مسلما داشتن همسایه آگاه، خردمند و کسانی که در اینجا پرورش پیدا می‌کنند هم برای داخل افغانستان خوب است و هم برای جمهوری اسلامی ایران.
انتهای پیام/
حاجی دلیگانی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان:
دولت نرخ ارز را حساب شده بالا برد/ مجلس در برابر این مسأله سکوت نمی‌کند
