قهرمان طلایی المپیک از شایعه ازدواج و پول ۵ میلیاردی‌اش می‌گوید
قهرمان وزن ۷۴کیلوگرم کشتی آزاد المپیک ریو۲۰۱۶ درباره مسائل مختلف صحبت کرد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، حسن یزدانی در المپیک 2016 ریو در وزن 74 کیلوگرم کشتی آزاد شاهکار کرد و در حالی که از حریف خود عقب بود با جنگندگی و رشادت مدال طلا را بر گردن آویخت. خیلی‌ها اعتقاد دارند این مدال، شیرین‌ترین اتفاق کاروان ایران در ریو بود.
گفت‌وگوی حسن یزدانی را در زیر می‌خوانید.
حالا که به ریو فکر می‌کنی، نظرت در مورد المپیک چیست؟ چطور بود و چطور گذشت؟
المپیک خاطره خوبی برای من بود. حس خیلی خوبی دارم. وقتی کشتی خودم را نگاه می‌کنم، خیلی خوشم می‌آید؛ البته به جز فینال که کشتی کمی سرد شده بود وگرنه می‌توانستم بهتر از اینها کشتی بگیرم.
سرد شده بود چون انور گودیف، کشتی را نگه می‌داشت و خودش را به مصدومیت می‌زد؟
اینکه کشتی را نگه می‌داشت و مسائل دیگر، بحثش جداست ولی می‌توانستم با امتیاز عالی‌تری پیروز شوم ولی نشد.
خیلی‌ها می‌گویند اگر یک بار دیگر بخواهی با انور گودیفکشتی بگیری، کشتی‌گیر روسیه‌ای پیروز می‌شود...
برد و باخت دست خدا است. ما کشتی را می‌گیریم و حالا روی تشک هر چه پیش بیاید، همان است ولی با شرایطی که من در فینال داشتم، می‌توانستم بیشتر از اینها امتیاز بگیرم. می‌دانستم که می‌توانم. در 3 دقیقه اول به خاطر استراحت پزشکی، 6 پوئن دادم ولی مربیان من را وسط تشک جمع کردند چون اعصابم داشت خراب می‌شد. مربیان من را جمع کردند و توانستم آن 6 پوئن را در 3 دقیقه دوم بگیرم بدون اینکه امتیازی بدهم.
به نظر می‌رسید که می‌خواهی گودیف را به خاطر وقت‌کشی زیاد، بزنی!
(خنده) نه، نمی‌زدم... داوران باید قانون را خوب اجرا کنند و نباید اینقدر زمان برای مداوای ابرو صرف کنند.
البته گودیف هم با توجه به سن و سالش می‌خواست وقت را تلف کند که بتواند نفس بگیرد.
بله، من هم به خاطر سن و سالش می‌گویم چون کشتی‌گیر جوان و پر نفسی نبود. کشتی‌هایی که او قبل از فینال گرفت، کمی به او فشار آورد. می‌دانستم اگر به او حمله کنم، می‌توانم امتیاز بیشتری بگیرم اما کار به ثانیه‌های آخر کشیده شد و آنجا خدا کمک کرد و کشتی را بردم.
اگر یکی، دو دقیقه ادامه پیدا می‌کرد، به نظر می‌رسید با امتیاز عالی پیروز می‌شدی...
اگر امتیاز عالی هم نبود، می‌توانستم با اقتدار بیشتر کار کنم و اینقدر استرس نداشته باشم.
خیلی‌ها معتقدند یکی از مشکلاتی که حسن یزدانی دارد، این است که راحت امتیاز می‌دهد. آنها معتقدند تو خیلی راحت امتیاز می‌گیری ولی راحت هم امتیاز می‌دهی.
بله، درست است. البته باید در نظر بگیریم که کشتی‌گیر روسیه‌ای هم کشتی‌گیر کوچکی نبود. او جزو دو، سه کشتی‌گیر برتر جهان در وزن خودش است. گودیف، قهرمان المپیک و جردن باروس را شکست داده است. او کم کشتی‌گیری نیست. هر کسی که روبه‌روی من قرار می‌گیرد که نباید 10 بر صفر شکست بخورد. آنها می‌آیند که من را ببرند و من هم همینطور هستم. حالا کشتی است و امتیازها رد و بدل می‌شود و این اتفاق‌ها هم می‌افتد.
کلاً خیلی دوست داشتی با جردن باروس کشتی بگیری؟ فکر می‌کنی اگر در دیدار فینال با باروس روبه‌رو می‌شدی، او را شکست می‌دادی؟
من پیشگو نیستم و نمی‌دانم.
تا حالا با باروس کشتی نگرفته‌ای.
قرار بود در جام جهانی با هم کشتی بگیریم اما همسرش باردار بود و فرزندش داشت به دنیا می‌آمد و به همین دلیل باروس نیامد. به هر حال در المپیک قسمت نشد و تاکنون نشده با او کشتی بگیرم.
حسرتش روی دلت نماند؟
من تا به حال با او کشتی نگرفته‌ام که حسرت روی دلم بماند.
خیلی‌ها می‌گفتند اگر در فینال المپیک با هم کشتی بگیرید، یکی از زیباترین کشتی‌ها می‌شد...
خیلی از مردم نظرشان بود که در فینال به او بخورم ولی نشد.
به نظر می‌رسد یکی از عوامل اصلی باخت ایرانی‌ها مقابل جردن باروس جدا از آمادگی، این بوده که او از نظر ذهنی برتر بوده است...
بله، از نظر ذهنی جلوی او کم می‌آوردند.
صادق گودرزی، عزت‌الله اکبری، رضا افضلی، قاسمی، یاراحمدی و ... مقابل او شکست خوردند.
بله، بابک رضایی هم شکست خورده است.
یعنی 6 کشتی‌گیر ایرانی تا به حال با او کشتی‌گرفته‌اند که شکست خورده‌اند...
بله، باروس کشتی‌گیر کمی نیست.
ولی تابوی او بعد از المپیک ریو شکسته شد...
کشتی ورزشی است که در آن رکورد معنا ندارد. نابغه‌های خیلی کمی هستند که بیایند رکورد بزنند. مثل سایتی‌اف که 9 مدال گرفته است. با این حال او هم شکست خورده است. کشتی همین است و کسی نیست که همیشه برنده باشد. همیشه برد و باخت هست و باروس هم در این المپیک باخت. این دلیل نمی‌شود. حالا باید دید شرایط روحی روانی او چطور بود که کشتی را واگذار کرد. من این مدال را گرفتم و معلوم نیست سال بعد می‌توانم بگیرم یا شکست بخورم.
برنامه‌ریزی خودت چیست تا قهرمانی‌ات تداوم داشته باشد؟ در مازندران مخصوصاً جویبار، در کنار داشتن کشتی‌گیرهای خیلی خوب، یک مشکل که وجود دارد و آن هم این است که کشتی‌گیر می‌آید یک مدال می‌گیرد و می‌بینیم که او دیگر چند سال نیست. نگران این موضوع نیستی؟ چه برنامه‌ای برای این مسئله داری؟
من این افراد را دیده‌ام. بعد از این مدال طبق معمول دوباره کشتی‌ام را از صفر شروع می‌کنم و تمریناتم را ادامه می‌دهم. هر چه خدا خواست همان می‌شود.
دنبال حاشیه که نیستی؟!
نه خدا را شکر. خدا تا حالا کمکم کرد و امیدوارم از این به بعد هم کمک کند.
می‌گویند پدرت خیلی حواسش به تو است...
همه پدرها حواسشان به بچه‌هایشان هست.
نه، می‌گویند چه در زندگی و چه کشتی گرفتنت به صورت ویژه حواسش هست و در کشتی به تو مشاوره می‌دهد.
پدرم همیشه کنار من است و همیشه راهنمایی می‌کند چون هیچ پدری بد پسرش را نمی‌خواهد.
نگران نیستی حالا که خیلی از مردم حسن یزدانی را می‌شناسند، رفتار و منشش عوض شود؟
ان‌شاءالله که نمی‌شود. تا الان که خدا را شکر رفتارم عوض نشده است. از این به بعد هم همین هستم و اگر قرار بود با این مدال عوض شود اصلاً برایش نمی‌جنگیدم. مردم برای مدال به آدم احترام نمی‌گذارند و بیشتر به خاطر اخلاق و منش احترام می‌گذارند و ان‌شاءالله بتوانم اخلاق را حفظ کنم.
در حال حاضر خیلی از ورزشکارها دنبال دود و قلیان می‌روند...
از این چیزها بدم می‌آید و دنبالش نیستم. اسمش را هم می‌شنوم مو به تنم سیخ می‌شود.
از چند سالگی کشتی را شروع کردی؟
از 11، 12 سالگی.
پدرت تو را به کشتی برد؟
بله.
آن زمان که تمرین می‌کردی، از قهرمانان شهر چه کسانی تمرین می‌کردند؟
رضا یزدانی، مسعود اسماعیل‌پور، کمیل قاسمی، اینها تمرین می‌کردند. گاهی مهدی حاجی‌زاده هم تمرین می‌کرد.
خودت فکر می‌کردی یک روزی به اینجا برسی؟
آن زمان که فکر نمی‌کردم. اوایل که آمدم، از باشگاه زده شدم و به خاطر سختی کشتی نمی‌خواستم ادامه بدهم اما پدرم تأکید کرد ادامه بدهم. در یک مسابقه مدال گرفتم و از آنجا به بعد دیگر هدف خودم را مشخص کردم و گفتم که باید به سقف آرزوهایم برسم. حالا در هر ورزشی یا در هر زمینه‌ای. در ورزش، المپیک است. با خودم گفتم ان‌شاءالله بتوانم در مسابقات المپیک یک مدال خوشرنگ برای خودم، خانواده‌ام و کشورم کسب کنم.
حالا به سقف آرزوهایت رسیده‌ای. دیگر به دنبال چه هستی؟
در حال حاضر می‌خواهم تکمیلش کنم.
می‌خواهی باز هم در المپیک مدال کسب کنی؟
اگر خدا بخواهد. من تمام سعی و تلاشم را انجام می‌دهم. تازه اول راه هستم. از این به بعد هم تمرینات خود را ادامه می‌دهم. اگر آسیب‌دیدگی سراغم نیاید و اگر لایق باشم باز هم برای کشورم، افتخارآفرینی می‌کنم.
بستر را برای تکرار موفقیت مناسب می‌بینی؟ از نظر مالی و از هر لحاظ دیگری تأمین هستی که بتوانی ادامه بدهی و بدون دغدغه تمرین کنی؟
تا حالا که تأمین نبوده‌ام. ورزشکاران ایرانی را با کشورهای دیگر مقایسه کنید، تفاوت زیادی وجود دارد. اگر مسئولان و دست‌اندرکاران به این ورزشکاران رسیدگی کنند، آنها می‌توانند مدال بیشتری برای کشورشان کسب کنند. باید فکر ورزشکار، آزاد باشد. خدا را شکر من خودم را درگیر این چیزها نمی‌کنم. تا زمانی که کشتی می‌گیرم، تمام فکر و ذکرم کشتی است و اصلاٌ به چیزهای مادی فعلاً فکر نمی‌کنم.
نگران نیستی که بعد از کنار رفتن از کشتی، یک روز ببینی هیچ چیز نداری؟
بله، شرایط سخت است. چون به کشتی عشق و علاقه دارم، ورزشم را دنبال می‌کنم. واقعاً سخت است. دارم از تمام زندگی‌ام می‌گذرم. مسئولان باید نگاه ویژه‌ای داشته باشند. این ورزشکاران هستند که پرچم کشورمان را به اهتزاز درمی‌آوردند و سرود کشورمان را طنین‌انداز می‌کنند. باید به این ورزشکاران رسیدگی شود. نه تنها کشتی بلکه به همه ورزشکاران مانند تکواندو، وزنه‌برداری و هر رشته‌ای که در مسابقات جهانی و المپیک مدال‌آور است، باید رسیدگی جدی شود.
در حال حاضر برنامه‌ات این است که به وزن 86 کیلوگرم بروی؟
هنوز معلوم نیست.
باید با رسول خادم و محمد طلایی صحبت کنی؟
بله، باید با آنها صحبت کنم. همان طور که گفتم هنوز چیزی معلوم نیست. باید ببینم مربیان چه تصمیمی برایم می‌گیرند.
خودت دوست داری به وزن 86 کیلوگرم بروی؟
هر چه مربیان به من بگویند.
پس برایت مهم نیست در کدام وزن کشتی بگیری؟
نه، برای من مهم نیست.
در وزن 86 کیلوگرم رقیبانی مانند علیرضا کریمی برای حضور در تیم ملی داری. همچنین رقبای خارجی خوبی در این وزن حضور دارند. نگران نیستی نتوانی در این وزن جا بیفتی و چند مسابقه جهانی را از دست بدهی؟
نگران که... نمی‌دانم... من تمام تمرینات خود را انجام می‌دهم. حالا قسمت هر کسی که شده، به مسابقات جهانی و المپیک برود. هر کسی که بیشتر زحمت کشیده باشد، قاعدتاً مزد زحمات خود را هم می‌گیرد. من تمرینات خود را با جدیت دنبال می‌کنم. اگر قسمت شد کشتی می‌گیرم، بقیه‌اش دست خداست.
محمد طلایی، سرمربی تیم ملی می‌گفت حسن یزدانی می‌توانست تا وزن 97 کیلوگرم هم برود. به نظر می‌رسد می‌خواهی تا المپیک 2020 توکیو در وزن 86 کیلوگرم باشی و سپس برای المپیک 2024 به وزن 97 کیلوگرم بروی...
در مسابقات جام جهانی مشخص می‌شود که در چه وزنی کشتی می‌گیرم. در حال حاضر نمی‌توانم چیزی بگویم. از آنجا به بعد همه چیز مشخص می‌شود.
حالا که یزدانی از المپیک برگشته، نگاه‌ها چطور شده است؟ در شهر که می‌گردی، برخوردها چطور است؟
نگاه‌ها تغییر می‌کند. بعد از هر دوره قهرمانی، مردم به ورزشکاران خود احترام می‌گذارند و ما هم باید احترام بگذاریم. وقتی آنها احترام می‌گذارند نباید جواب سر بالا بدهیم. باید احترام این عزیزان را حفظ کنیم.
یکی از این قهرمانان می‌گفت من رفتم طلای جهان را گرفتم اما وقتی برگشتم، رفتارها هیچ تفاوتی نداشت. می‌گفت تنها تفاوت این بود که من همیشه به پارکبان 600 تومان می‌دادم اما بعد از کسب مدال، هر سری می‌گفت تو طلای جهان داری پس 5 هزار تومان به من بده! برای تو هم چنین شرایطی پیش آمده است؟
بله، رفته بودم مسابقات المپیک و وقتی آمدم، شایعه درست کردند که یزدانی ازدواج کرده و 4، 5 میلیارد پول به او داده‌اند و یک نفر ماشین و خانه آنچنانی به او داده است. خیلی از این شایعه‌ها درست کردند. بعد هم چند نفر که دستشان تنگ بود می‌گفتند که اینقدر گرفتی و باید کمک کنی. من هم گفتم چشم و در حد وسع خودم کمک می‌کنم ولی تا به حال چیزی ندادند که بخواهم خسیس‌بازی کنم.
حالا واقعاً ازدواج کرده بودی؟!
نه! (خنده)
به فکر ازدواج نیستی؟
نه، فعلاً به فکرش نیستم.
سن کمی داری و نمی‌خواهی تا المپیک بعدی عاشق شوی؟!
(خنده) آن دیگر دست خدا است. فعلاً فکر و ذهنم روی کشتی متمرکز است.
در المپیک که مدال گرفته بودی، فکر می‌کنم اولین نفر با مادرت صحبت کردی. چه حسی داشتی؟
خوشحال بودم... خیلی خوشحال بودم. البته من نمی‌توانم خوشحالی‌ام را زیاد بروز بدهم. اگر مدال المپیک هم گرفته باشم، نمی‌توانم بروز بدهم. بیشتر در خودم هستم. خوشحال بودم که توانستم زحمات چندین ساله پدر و مادرم را جبران کنم. واقعاً خیلی برای من از نونهالی تا الان زحمت کشیدند. با دعای خیر این عزیزان بود که توانستم به این مدال دست پیدا کنم.
خیلِی‌ها می‌گویند اگر رسول خادم «کُچ» تو باشد، راحت‌تر کشتی می‌گیری. این موضوع واقعیت دارد؟
بله، درست است.
اگر خادم نخواهد دیگر سرمربی باشد، چه می‌کنی؟
محمد طلایی هست. من در رده نوجوانان و جوانان با او بودم و افکار محمد آقا طلایی با آقا رسول خادم یکی است و طوری روحیه می‌دهند که روی تشک خوب کار می‌کنی.
می‌گفتند انگار با خادم تله پاتی داری که به او نگاه هم می‌کردی، متوجه می‌شدی چون در تمرینات خیلی با هم کار کرده بودید.
بله، قبل از المپیک گوشمان با حرف‌های آقا رسول خادم آشنایی کامل داشت. بین هر تایمی که امتیاز می‌گرفتم یا امتیاز می‌دادم، نگاهی می‌انداختم ببینم به من چه می‌گویند تا بتوانم راحت‌تر کشتی بگیرم.
استرس نداشتی که نتوانی موفق شوی؟ چون قبل از المپیک کمی نوسان داشتی. این استرس به وجود نیامده بود که نتوانی به جایی که حقت است برسی و تلاشت هدر برود؟
من خودم را روی سکو می‌دیدم. واقعاً کمتر از اینها هم نبودم و می‌دانستم اگر تلاش بیشتری انجام دهم، می‌توانم طلا بگیرم. دائماً به خودم روحیه می‌دادم، نه اینکه از حریفان بت بسازم و بگویم قوی هستند و من تازه آمده‌ام. نباید کسی خودش را جلوی حریفان کوچک کند، باید بگوید که من بهتر هستم. آن تورنمنت‌ها هم باعث شد به نقاط ضعفم پی ببرم که نتیجه‌اش را در المپیک دیدید. مهم مسابقات بزرگی مثل جهانی و المپیک است که باید. نتیجه بگیری. به نظرم تورنمنت برای رفع اشکال خوب است.
استقبال در جویبار چطور بود؟ از تو تجلیل کردند؟
خیلی از مردم و مسئولان شهری جویبار به مراسم استقبال آمدند. ما که از مردم توقع نداریم. دستشان درد نکند که به استقبال آمدند اما از مسئولان تا حالا ندیده‌ام که کاری کنند. نه تنها برای من که برای کمیل قاسمی هم نکرده‌اند. حالا می‌گویند کاری می‌کنیم و از این صحبت‌ها... چشم ما به آینده است تا ببینیم چه می‌شود. قرار است انجام دهند!
خیلی روحیه داری. به المپیک رفته‌ای، طلا گرفته‌ای و برگشته‌ای و دوباره به اردو آمده‌ای. وقتی چیزی نگرفتی، نگران نیستی دوباره این راه را بروی و چیزی نگیری؟
من برای دلم کشتی می‌گیرم. می‌خواهم در آینده پشیمانی نداشته باشم و تا جایی که توان دارم کشتی را ادامه بدهم تا پشیمان نشوم و بگویم کشتی را برای چیزهای مادی کنار گذاشتم.
30 سال دیگر پشیمان نمی‌شوی که ببینی چیزی نداری؟
نه پشیمان نمی‌شوم. به خاطر دلم هم شده تا جایی که می‌توانم کشتی را ادامه می‌دهم.
آن مدال‌ها برایت خانه و ماشین می‌شوند؟
همان طور که گفتم وقتی به چیزی علاقه داشته باشی، از همه چیزت می‌گذری. حالا هر چیزی باشد. من خیلی به این ورزش علاقه دارم و تا جایی که می‌توانم آن را دنبال می‌کنم. اگر کار خوبی سراغ دارید، معرفی کنید! (خنده)
قانون استخدام شامل حال شما می‌شود؟
می‌شود ولی باید ببینیم که چه می‌شود.
دنبالش نرفتی هنوز؟
نه.
بعد از المپیک برای استراحت به مسافرت رفتی؟
من تمام وقت در جویبار در کنار خانواده بودم. دوست داشتم بروم ولی هر زمان می‌خواستم بروم، نمی‌شد. مردم می‌آمدند یا من را به مراسمی دعوت می‌کردند. اینطور شد که نتوانستم به مسافرت بروم.
سر مزار هادی نوروزی، کاپیتان پرسپولیس هم رفته بودی.
بله.
او را می‌شناختی؟
بله، یک بار به خانه کشتی آمد و دیدمش. خدا رحمتش کند. بچه خیلی خوبی بود.
حسن یزدانی می‌خواهد تا چه زمانی کشتی بگیرد؟
ببینم چه می‌شود. تا جایی که توان دارم کشتی می‌گیرم. ان‌شاءالله کشتی را با برد کنار بگذارم و خاطره خوبی داشته باشم.
بعد از کشتی به سراغ مربیگری می‌روی، سیاست یا خانه‌نشینی؟
به این مسائل فکر نمی‌کنم.
هیچ چیزی؟ مربی یا رئیس فدراسیون؟
نه، نه... به این مسائل باید پله پله فکر کرد. اگر از الان به آنها فکر کنم، به کشتی من ضربه می‌زند.
هنوز حسرت یک مدال طلای جهانی را داری. درست است؟
بله، همین طور است. حسرت طلای جهانی به دلم مانده است. خدا قسمت کند بتوانم طلا بگیرم.
از یک لحاظ می‌توانی رکورد بزنی. اگر در المپیک بعدی طلا بگیری به اولین کشتی‌گیر ایرانی تبدیل می‌شوی که دو مدال طلای المپیک را کسب کرده است...
ان‌شاءالله که بتوانم.
به این موضوع فکر می‌کنی؟
بله، تمام ورزشکاران به این مسائل فکر می‌کنند و من هم یکی از آنها هستم.
خودت فوتبالی هستی؟
نه، خیلی کم فوتبال نگاه می‌کنم.
طرفدار استقلال هستی یا پرسپولیس؟
اگر بگویم طرفداران تیم رقیب ناراحت می‌شوند! (خنده) من پرسپولیسی هستم. البته اسمی پرسپولیسی هستم... همین... از کودکی خیلی کم فوتبال نگاه می‌کردم. بیشتر از 10، 15 دقیقه تماشا نمی‌کردم.
بازی تیم ملی را هم نمی‌بینی؟
آن هم کم.
بازی‌های تیم استانت، نساجی را هم تماشا نمی‌کنی؟
نه، کم فوتبال نگاه می‌کنم.
اگر کشتی‌گیر نمی‌شدی به چه رشته‌ای می‌رفتی؟
من در کودکی فوتبالم خوب بود اما قسمت شد به کشتی بیایم.
اگر فوتبالیست می‌شدی، الان مطرح بودی و پولدار...
بله، فوتبالیست نشدم اما به رشته دیگری آمدم و آن را دنبال می‌کنم.
درس را به کجا رساندی؟
دارم کارشناسی مدیریت دولتی می‌خوانم.
می‌خواهی ادامه بدهی؟
تا جایی که بتوانم بله.
تجدید می‌آوردی؟
نه، خدا را شکر تا دوره‌ای که درس می‌خواندم و تا سوم دبیرستان اصلاً تجدید نیاوردم.
گفتی شایعه‌ای انداختند که ازدواج کردی؟ آن زمان که این اتفاق افتاد عکس‌العمل پدر و مادرت چه بود؟
خنده‌شان می‌گرفت.
کسی از دوستانت بود که باورش شود ازدواج کرده‌ای؟
نه.
آن بحث پول‌ها که گفتند 4، 5 میلیارد تومان پول گرفته‌ای، کسی باورش شده بود؟
بله، دوستان می‌گفتند اگر گرفته‌ای به ما بگو! می‌گفتم این حرف‌ها چیست. اگر گرفته بودم که می‌گفتم. فکر می‌کنید من چنین آدمی هستم و دروغ می‌گویم؟!
بهترین دوستت در اردوها کیست؟
همه را به یک چشم نگاه می‌کنم.
با چه کسی راحت‌تر هستی؟
بیشتر با سبک‌وزن‌ها راحت هستم. نادر آقاجانیان رفیقم هست. جویباری‌ها، ایمان صادقی، رضا اطری، با همه خوب هستم و همه را به یک چشم نگاه می‌کنم اما بیشتر، آنهایی که پیشم هستند مثل نادر، رضا عطری و اینها که بیشتر با هم صمیمی هستیم.
منبع: خبرگزاری تسنیم
انتهای پیام/
گفت‌وگوی حسن یزدانی را در زیر می‌خوانید.
حالا که به ریو فکر می‌کنی، نظرت در مورد المپیک چیست؟ چطور بود و چطور گذشت؟
المپیک خاطره خوبی برای من بود. حس خیلی خوبی دارم. وقتی کشتی خودم را نگاه می‌کنم، خیلی خوشم می‌آید؛ البته به جز فینال که کشتی کمی سرد شده بود وگرنه می‌توانستم بهتر از اینها کشتی بگیرم.
سرد شده بود چون انور گودیف، کشتی را نگه می‌داشت و خودش را به مصدومیت می‌زد؟
اینکه کشتی را نگه می‌داشت و مسائل دیگر، بحثش جداست ولی می‌توانستم با امتیاز عالی‌تری پیروز شوم ولی نشد.
خیلی‌ها می‌گویند اگر یک بار دیگر بخواهی با انور گودیفکشتی بگیری، کشتی‌گیر روسیه‌ای پیروز می‌شود...
برد و باخت دست خدا است. ما کشتی را می‌گیریم و حالا روی تشک هر چه پیش بیاید، همان است ولی با شرایطی که من در فینال داشتم، می‌توانستم بیشتر از اینها امتیاز بگیرم. می‌دانستم که می‌توانم. در 3 دقیقه اول به خاطر استراحت پزشکی، 6 پوئن دادم ولی مربیان من را وسط تشک جمع کردند چون اعصابم داشت خراب می‌شد. مربیان من را جمع کردند و توانستم آن 6 پوئن را در 3 دقیقه دوم بگیرم بدون اینکه امتیازی بدهم.
به نظر می‌رسید که می‌خواهی گودیف را به خاطر وقت‌کشی زیاد، بزنی!
(خنده) نه، نمی‌زدم... داوران باید قانون را خوب اجرا کنند و نباید اینقدر زمان برای مداوای ابرو صرف کنند.
البته گودیف هم با توجه به سن و سالش می‌خواست وقت را تلف کند که بتواند نفس بگیرد.
بله، من هم به خاطر سن و سالش می‌گویم چون کشتی‌گیر جوان و پر نفسی نبود. کشتی‌هایی که او قبل از فینال گرفت، کمی به او فشار آورد. می‌دانستم اگر به او حمله کنم، می‌توانم امتیاز بیشتری بگیرم اما کار به ثانیه‌های آخر کشیده شد و آنجا خدا کمک کرد و کشتی را بردم.
اگر یکی، دو دقیقه ادامه پیدا می‌کرد، به نظر می‌رسید با امتیاز عالی پیروز می‌شدی...
اگر امتیاز عالی هم نبود، می‌توانستم با اقتدار بیشتر کار کنم و اینقدر استرس نداشته باشم.
خیلی‌ها معتقدند یکی از مشکلاتی که حسن یزدانی دارد، این است که راحت امتیاز می‌دهد. آنها معتقدند تو خیلی راحت امتیاز می‌گیری ولی راحت هم امتیاز می‌دهی.
بله، درست است. البته باید در نظر بگیریم که کشتی‌گیر روسیه‌ای هم کشتی‌گیر کوچکی نبود. او جزو دو، سه کشتی‌گیر برتر جهان در وزن خودش است. گودیف، قهرمان المپیک و جردن باروس را شکست داده است. او کم کشتی‌گیری نیست. هر کسی که روبه‌روی من قرار می‌گیرد که نباید 10 بر صفر شکست بخورد. آنها می‌آیند که من را ببرند و من هم همینطور هستم. حالا کشتی است و امتیازها رد و بدل می‌شود و این اتفاق‌ها هم می‌افتد.
کلاً خیلی دوست داشتی با جردن باروس کشتی بگیری؟ فکر می‌کنی اگر در دیدار فینال با باروس روبه‌رو می‌شدی، او را شکست می‌دادی؟
من پیشگو نیستم و نمی‌دانم.
تا حالا با باروس کشتی نگرفته‌ای.
قرار بود در جام جهانی با هم کشتی بگیریم اما همسرش باردار بود و فرزندش داشت به دنیا می‌آمد و به همین دلیل باروس نیامد. به هر حال در المپیک قسمت نشد و تاکنون نشده با او کشتی بگیرم.
حسرتش روی دلت نماند؟
من تا به حال با او کشتی نگرفته‌ام که حسرت روی دلم بماند.
خیلی‌ها می‌گفتند اگر در فینال المپیک با هم کشتی بگیرید، یکی از زیباترین کشتی‌ها می‌شد...
خیلی از مردم نظرشان بود که در فینال به او بخورم ولی نشد.
به نظر می‌رسد یکی از عوامل اصلی باخت ایرانی‌ها مقابل جردن باروس جدا از آمادگی، این بوده که او از نظر ذهنی برتر بوده است...
بله، از نظر ذهنی جلوی او کم می‌آوردند.
صادق گودرزی، عزت‌الله اکبری، رضا افضلی، قاسمی، یاراحمدی و ... مقابل او شکست خوردند.
بله، بابک رضایی هم شکست خورده است.
یعنی 6 کشتی‌گیر ایرانی تا به حال با او کشتی‌گرفته‌اند که شکست خورده‌اند...
بله، باروس کشتی‌گیر کمی نیست.
ولی تابوی او بعد از المپیک ریو شکسته شد...
کشتی ورزشی است که در آن رکورد معنا ندارد. نابغه‌های خیلی کمی هستند که بیایند رکورد بزنند. مثل سایتی‌اف که 9 مدال گرفته است. با این حال او هم شکست خورده است. کشتی همین است و کسی نیست که همیشه برنده باشد. همیشه برد و باخت هست و باروس هم در این المپیک باخت. این دلیل نمی‌شود. حالا باید دید شرایط روحی روانی او چطور بود که کشتی را واگذار کرد. من این مدال را گرفتم و معلوم نیست سال بعد می‌توانم بگیرم یا شکست بخورم.
برنامه‌ریزی خودت چیست تا قهرمانی‌ات تداوم داشته باشد؟ در مازندران مخصوصاً جویبار، در کنار داشتن کشتی‌گیرهای خیلی خوب، یک مشکل که وجود دارد و آن هم این است که کشتی‌گیر می‌آید یک مدال می‌گیرد و می‌بینیم که او دیگر چند سال نیست. نگران این موضوع نیستی؟ چه برنامه‌ای برای این مسئله داری؟
من این افراد را دیده‌ام. بعد از این مدال طبق معمول دوباره کشتی‌ام را از صفر شروع می‌کنم و تمریناتم را ادامه می‌دهم. هر چه خدا خواست همان می‌شود.
دنبال حاشیه که نیستی؟!
نه خدا را شکر. خدا تا حالا کمکم کرد و امیدوارم از این به بعد هم کمک کند.
می‌گویند پدرت خیلی حواسش به تو است...
همه پدرها حواسشان به بچه‌هایشان هست.
نه، می‌گویند چه در زندگی و چه کشتی گرفتنت به صورت ویژه حواسش هست و در کشتی به تو مشاوره می‌دهد.
پدرم همیشه کنار من است و همیشه راهنمایی می‌کند چون هیچ پدری بد پسرش را نمی‌خواهد.
نگران نیستی حالا که خیلی از مردم حسن یزدانی را می‌شناسند، رفتار و منشش عوض شود؟
ان‌شاءالله که نمی‌شود. تا الان که خدا را شکر رفتارم عوض نشده است. از این به بعد هم همین هستم و اگر قرار بود با این مدال عوض شود اصلاً برایش نمی‌جنگیدم. مردم برای مدال به آدم احترام نمی‌گذارند و بیشتر به خاطر اخلاق و منش احترام می‌گذارند و ان‌شاءالله بتوانم اخلاق را حفظ کنم.
در حال حاضر خیلی از ورزشکارها دنبال دود و قلیان می‌روند...
از این چیزها بدم می‌آید و دنبالش نیستم. اسمش را هم می‌شنوم مو به تنم سیخ می‌شود.
از چند سالگی کشتی را شروع کردی؟
از 11، 12 سالگی.
پدرت تو را به کشتی برد؟
بله.
آن زمان که تمرین می‌کردی، از قهرمانان شهر چه کسانی تمرین می‌کردند؟
رضا یزدانی، مسعود اسماعیل‌پور، کمیل قاسمی، اینها تمرین می‌کردند. گاهی مهدی حاجی‌زاده هم تمرین می‌کرد.
خودت فکر می‌کردی یک روزی به اینجا برسی؟
آن زمان که فکر نمی‌کردم. اوایل که آمدم، از باشگاه زده شدم و به خاطر سختی کشتی نمی‌خواستم ادامه بدهم اما پدرم تأکید کرد ادامه بدهم. در یک مسابقه مدال گرفتم و از آنجا به بعد دیگر هدف خودم را مشخص کردم و گفتم که باید به سقف آرزوهایم برسم. حالا در هر ورزشی یا در هر زمینه‌ای. در ورزش، المپیک است. با خودم گفتم ان‌شاءالله بتوانم در مسابقات المپیک یک مدال خوشرنگ برای خودم، خانواده‌ام و کشورم کسب کنم.
حالا به سقف آرزوهایت رسیده‌ای. دیگر به دنبال چه هستی؟
در حال حاضر می‌خواهم تکمیلش کنم.
می‌خواهی باز هم در المپیک مدال کسب کنی؟
اگر خدا بخواهد. من تمام سعی و تلاشم را انجام می‌دهم. تازه اول راه هستم. از این به بعد هم تمرینات خود را ادامه می‌دهم. اگر آسیب‌دیدگی سراغم نیاید و اگر لایق باشم باز هم برای کشورم، افتخارآفرینی می‌کنم.
بستر را برای تکرار موفقیت مناسب می‌بینی؟ از نظر مالی و از هر لحاظ دیگری تأمین هستی که بتوانی ادامه بدهی و بدون دغدغه تمرین کنی؟
تا حالا که تأمین نبوده‌ام. ورزشکاران ایرانی را با کشورهای دیگر مقایسه کنید، تفاوت زیادی وجود دارد. اگر مسئولان و دست‌اندرکاران به این ورزشکاران رسیدگی کنند، آنها می‌توانند مدال بیشتری برای کشورشان کسب کنند. باید فکر ورزشکار، آزاد باشد. خدا را شکر من خودم را درگیر این چیزها نمی‌کنم. تا زمانی که کشتی می‌گیرم، تمام فکر و ذکرم کشتی است و اصلاٌ به چیزهای مادی فعلاً فکر نمی‌کنم.
نگران نیستی که بعد از کنار رفتن از کشتی، یک روز ببینی هیچ چیز نداری؟
بله، شرایط سخت است. چون به کشتی عشق و علاقه دارم، ورزشم را دنبال می‌کنم. واقعاً سخت است. دارم از تمام زندگی‌ام می‌گذرم. مسئولان باید نگاه ویژه‌ای داشته باشند. این ورزشکاران هستند که پرچم کشورمان را به اهتزاز درمی‌آوردند و سرود کشورمان را طنین‌انداز می‌کنند. باید به این ورزشکاران رسیدگی شود. نه تنها کشتی بلکه به همه ورزشکاران مانند تکواندو، وزنه‌برداری و هر رشته‌ای که در مسابقات جهانی و المپیک مدال‌آور است، باید رسیدگی جدی شود.
در حال حاضر برنامه‌ات این است که به وزن 86 کیلوگرم بروی؟
هنوز معلوم نیست.
باید با رسول خادم و محمد طلایی صحبت کنی؟
بله، باید با آنها صحبت کنم. همان طور که گفتم هنوز چیزی معلوم نیست. باید ببینم مربیان چه تصمیمی برایم می‌گیرند.
خودت دوست داری به وزن 86 کیلوگرم بروی؟
هر چه مربیان به من بگویند.
پس برایت مهم نیست در کدام وزن کشتی بگیری؟
نه، برای من مهم نیست.
در وزن 86 کیلوگرم رقیبانی مانند علیرضا کریمی برای حضور در تیم ملی داری. همچنین رقبای خارجی خوبی در این وزن حضور دارند. نگران نیستی نتوانی در این وزن جا بیفتی و چند مسابقه جهانی را از دست بدهی؟
نگران که... نمی‌دانم... من تمام تمرینات خود را انجام می‌دهم. حالا قسمت هر کسی که شده، به مسابقات جهانی و المپیک برود. هر کسی که بیشتر زحمت کشیده باشد، قاعدتاً مزد زحمات خود را هم می‌گیرد. من تمرینات خود را با جدیت دنبال می‌کنم. اگر قسمت شد کشتی می‌گیرم، بقیه‌اش دست خداست.
محمد طلایی، سرمربی تیم ملی می‌گفت حسن یزدانی می‌توانست تا وزن 97 کیلوگرم هم برود. به نظر می‌رسد می‌خواهی تا المپیک 2020 توکیو در وزن 86 کیلوگرم باشی و سپس برای المپیک 2024 به وزن 97 کیلوگرم بروی...
در مسابقات جام جهانی مشخص می‌شود که در چه وزنی کشتی می‌گیرم. در حال حاضر نمی‌توانم چیزی بگویم. از آنجا به بعد همه چیز مشخص می‌شود.
حالا که یزدانی از المپیک برگشته، نگاه‌ها چطور شده است؟ در شهر که می‌گردی، برخوردها چطور است؟
نگاه‌ها تغییر می‌کند. بعد از هر دوره قهرمانی، مردم به ورزشکاران خود احترام می‌گذارند و ما هم باید احترام بگذاریم. وقتی آنها احترام می‌گذارند نباید جواب سر بالا بدهیم. باید احترام این عزیزان را حفظ کنیم.
یکی از این قهرمانان می‌گفت من رفتم طلای جهان را گرفتم اما وقتی برگشتم، رفتارها هیچ تفاوتی نداشت. می‌گفت تنها تفاوت این بود که من همیشه به پارکبان 600 تومان می‌دادم اما بعد از کسب مدال، هر سری می‌گفت تو طلای جهان داری پس 5 هزار تومان به من بده! برای تو هم چنین شرایطی پیش آمده است؟
بله، رفته بودم مسابقات المپیک و وقتی آمدم، شایعه درست کردند که یزدانی ازدواج کرده و 4، 5 میلیارد پول به او داده‌اند و یک نفر ماشین و خانه آنچنانی به او داده است. خیلی از این شایعه‌ها درست کردند. بعد هم چند نفر که دستشان تنگ بود می‌گفتند که اینقدر گرفتی و باید کمک کنی. من هم گفتم چشم و در حد وسع خودم کمک می‌کنم ولی تا به حال چیزی ندادند که بخواهم خسیس‌بازی کنم.
حالا واقعاً ازدواج کرده بودی؟!
نه! (خنده)
به فکر ازدواج نیستی؟
نه، فعلاً به فکرش نیستم.
سن کمی داری و نمی‌خواهی تا المپیک بعدی عاشق شوی؟!
(خنده) آن دیگر دست خدا است. فعلاً فکر و ذهنم روی کشتی متمرکز است.
در المپیک که مدال گرفته بودی، فکر می‌کنم اولین نفر با مادرت صحبت کردی. چه حسی داشتی؟
خوشحال بودم... خیلی خوشحال بودم. البته من نمی‌توانم خوشحالی‌ام را زیاد بروز بدهم. اگر مدال المپیک هم گرفته باشم، نمی‌توانم بروز بدهم. بیشتر در خودم هستم. خوشحال بودم که توانستم زحمات چندین ساله پدر و مادرم را جبران کنم. واقعاً خیلی برای من از نونهالی تا الان زحمت کشیدند. با دعای خیر این عزیزان بود که توانستم به این مدال دست پیدا کنم.
خیلِی‌ها می‌گویند اگر رسول خادم «کُچ» تو باشد، راحت‌تر کشتی می‌گیری. این موضوع واقعیت دارد؟
بله، درست است.
اگر خادم نخواهد دیگر سرمربی باشد، چه می‌کنی؟
محمد طلایی هست. من در رده نوجوانان و جوانان با او بودم و افکار محمد آقا طلایی با آقا رسول خادم یکی است و طوری روحیه می‌دهند که روی تشک خوب کار می‌کنی.
می‌گفتند انگار با خادم تله پاتی داری که به او نگاه هم می‌کردی، متوجه می‌شدی چون در تمرینات خیلی با هم کار کرده بودید.
بله، قبل از المپیک گوشمان با حرف‌های آقا رسول خادم آشنایی کامل داشت. بین هر تایمی که امتیاز می‌گرفتم یا امتیاز می‌دادم، نگاهی می‌انداختم ببینم به من چه می‌گویند تا بتوانم راحت‌تر کشتی بگیرم.
استرس نداشتی که نتوانی موفق شوی؟ چون قبل از المپیک کمی نوسان داشتی. این استرس به وجود نیامده بود که نتوانی به جایی که حقت است برسی و تلاشت هدر برود؟
من خودم را روی سکو می‌دیدم. واقعاً کمتر از اینها هم نبودم و می‌دانستم اگر تلاش بیشتری انجام دهم، می‌توانم طلا بگیرم. دائماً به خودم روحیه می‌دادم، نه اینکه از حریفان بت بسازم و بگویم قوی هستند و من تازه آمده‌ام. نباید کسی خودش را جلوی حریفان کوچک کند، باید بگوید که من بهتر هستم. آن تورنمنت‌ها هم باعث شد به نقاط ضعفم پی ببرم که نتیجه‌اش را در المپیک دیدید. مهم مسابقات بزرگی مثل جهانی و المپیک است که باید. نتیجه بگیری. به نظرم تورنمنت برای رفع اشکال خوب است.
استقبال در جویبار چطور بود؟ از تو تجلیل کردند؟
خیلی از مردم و مسئولان شهری جویبار به مراسم استقبال آمدند. ما که از مردم توقع نداریم. دستشان درد نکند که به استقبال آمدند اما از مسئولان تا حالا ندیده‌ام که کاری کنند. نه تنها برای من که برای کمیل قاسمی هم نکرده‌اند. حالا می‌گویند کاری می‌کنیم و از این صحبت‌ها... چشم ما به آینده است تا ببینیم چه می‌شود. قرار است انجام دهند!
خیلی روحیه داری. به المپیک رفته‌ای، طلا گرفته‌ای و برگشته‌ای و دوباره به اردو آمده‌ای. وقتی چیزی نگرفتی، نگران نیستی دوباره این راه را بروی و چیزی نگیری؟
من برای دلم کشتی می‌گیرم. می‌خواهم در آینده پشیمانی نداشته باشم و تا جایی که توان دارم کشتی را ادامه بدهم تا پشیمان نشوم و بگویم کشتی را برای چیزهای مادی کنار گذاشتم.
30 سال دیگر پشیمان نمی‌شوی که ببینی چیزی نداری؟
نه پشیمان نمی‌شوم. به خاطر دلم هم شده تا جایی که می‌توانم کشتی را ادامه می‌دهم.
آن مدال‌ها برایت خانه و ماشین می‌شوند؟
همان طور که گفتم وقتی به چیزی علاقه داشته باشی، از همه چیزت می‌گذری. حالا هر چیزی باشد. من خیلی به این ورزش علاقه دارم و تا جایی که می‌توانم آن را دنبال می‌کنم. اگر کار خوبی سراغ دارید، معرفی کنید! (خنده)
قانون استخدام شامل حال شما می‌شود؟
می‌شود ولی باید ببینیم که چه می‌شود.
دنبالش نرفتی هنوز؟
نه.
بعد از المپیک برای استراحت به مسافرت رفتی؟
من تمام وقت در جویبار در کنار خانواده بودم. دوست داشتم بروم ولی هر زمان می‌خواستم بروم، نمی‌شد. مردم می‌آمدند یا من را به مراسمی دعوت می‌کردند. اینطور شد که نتوانستم به مسافرت بروم.
سر مزار هادی نوروزی، کاپیتان پرسپولیس هم رفته بودی.
بله.
او را می‌شناختی؟
بله، یک بار به خانه کشتی آمد و دیدمش. خدا رحمتش کند. بچه خیلی خوبی بود.
حسن یزدانی می‌خواهد تا چه زمانی کشتی بگیرد؟
ببینم چه می‌شود. تا جایی که توان دارم کشتی می‌گیرم. ان‌شاءالله کشتی را با برد کنار بگذارم و خاطره خوبی داشته باشم.
بعد از کشتی به سراغ مربیگری می‌روی، سیاست یا خانه‌نشینی؟
به این مسائل فکر نمی‌کنم.
هیچ چیزی؟ مربی یا رئیس فدراسیون؟
نه، نه... به این مسائل باید پله پله فکر کرد. اگر از الان به آنها فکر کنم، به کشتی من ضربه می‌زند.
هنوز حسرت یک مدال طلای جهانی را داری. درست است؟
بله، همین طور است. حسرت طلای جهانی به دلم مانده است. خدا قسمت کند بتوانم طلا بگیرم.
از یک لحاظ می‌توانی رکورد بزنی. اگر در المپیک بعدی طلا بگیری به اولین کشتی‌گیر ایرانی تبدیل می‌شوی که دو مدال طلای المپیک را کسب کرده است...
ان‌شاءالله که بتوانم.
به این موضوع فکر می‌کنی؟
بله، تمام ورزشکاران به این مسائل فکر می‌کنند و من هم یکی از آنها هستم.
خودت فوتبالی هستی؟
نه، خیلی کم فوتبال نگاه می‌کنم.
طرفدار استقلال هستی یا پرسپولیس؟
اگر بگویم طرفداران تیم رقیب ناراحت می‌شوند! (خنده) من پرسپولیسی هستم. البته اسمی پرسپولیسی هستم... همین... از کودکی خیلی کم فوتبال نگاه می‌کردم. بیشتر از 10، 15 دقیقه تماشا نمی‌کردم.
بازی تیم ملی را هم نمی‌بینی؟
آن هم کم.
بازی‌های تیم استانت، نساجی را هم تماشا نمی‌کنی؟
نه، کم فوتبال نگاه می‌کنم.
اگر کشتی‌گیر نمی‌شدی به چه رشته‌ای می‌رفتی؟
من در کودکی فوتبالم خوب بود اما قسمت شد به کشتی بیایم.
اگر فوتبالیست می‌شدی، الان مطرح بودی و پولدار...
بله، فوتبالیست نشدم اما به رشته دیگری آمدم و آن را دنبال می‌کنم.
درس را به کجا رساندی؟
دارم کارشناسی مدیریت دولتی می‌خوانم.
می‌خواهی ادامه بدهی؟
تا جایی که بتوانم بله.
تجدید می‌آوردی؟
نه، خدا را شکر تا دوره‌ای که درس می‌خواندم و تا سوم دبیرستان اصلاً تجدید نیاوردم.
گفتی شایعه‌ای انداختند که ازدواج کردی؟ آن زمان که این اتفاق افتاد عکس‌العمل پدر و مادرت چه بود؟
خنده‌شان می‌گرفت.
کسی از دوستانت بود که باورش شود ازدواج کرده‌ای؟
نه.
آن بحث پول‌ها که گفتند 4، 5 میلیارد تومان پول گرفته‌ای، کسی باورش شده بود؟
بله، دوستان می‌گفتند اگر گرفته‌ای به ما بگو! می‌گفتم این حرف‌ها چیست. اگر گرفته بودم که می‌گفتم. فکر می‌کنید من چنین آدمی هستم و دروغ می‌گویم؟!
بهترین دوستت در اردوها کیست؟
همه را به یک چشم نگاه می‌کنم.
با چه کسی راحت‌تر هستی؟
بیشتر با سبک‌وزن‌ها راحت هستم. نادر آقاجانیان رفیقم هست. جویباری‌ها، ایمان صادقی، رضا اطری، با همه خوب هستم و همه را به یک چشم نگاه می‌کنم اما بیشتر، آنهایی که پیشم هستند مثل نادر، رضا عطری و اینها که بیشتر با هم صمیمی هستیم.
منبع: خبرگزاری تسنیم
انتهای پیام/
در گزارش باشگاه خبرنگاران جوان بخوانید؛
غزه غرق خون؛ ریاض میزبان سوپراستارهای غربی!/ سعودیها با برگزاری جشنهای پرهزینه دنبال چه هستند؟
باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری کرد؛
اختلال پایانههای پرداخت بانک ملت رفع شده است
روایتهایی دردناک از خشونت علیه کادر درمان؛
خشونت علیه کادر درمان، ریشهها و دلایل
