تاوان بی انگیزگی رکابزنان دامن چه کسی را می گیرد؟
فدراسیون دوچرخه سواری هنگام بازگشت رکابزنان پیست با 11 مدال از کاپ آسیایی تایلند حتی به پیشوازشان نرفت اما در آینده تاوان بی انگیزگی این رکابزنان دامن کدام یک از مسئولان فدراسیون را خواهد گرفت.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مسابقات کاپ آسیایی تایلند به پایان رسید و رکابزنان به ایران بازگشتند اما متاسفانه از فدراسیون دوچرخه سواری کشور یک نفر هم برای تقدیر از تیم به فرودگاه نرفته بود آن هم برای تیمی که با 11 مدال به همراه کسب افتخار در رشته های متعدد پیست به کشور بازگشت.
همچنین مسئله دیگری که به رکابزن انگیزه می دهد بحث پاداش به قهرمانان است، یک ورزشکار باید انگیزه حضور در رقابتهای بعدی را داشته باشد همچنین حداقل کاری که برای وی می توان انجام داد این است که امرار معاش وی تامین شود اما نه تنها هزینه زندگی بر دوش آنها است بلکه به این رکابزنان پاداشی هم از سوی فدراسیون داده نشد پس باید بپرسیم بودجه تعیین شده برای فدراسیون به کجا می رود که حتی یک پاداش ناچیز به رکابزنی که چهار مدال کسب کرده است داده نشده است؟!!
یکی دیگر از معضلات پیش روی رکابزنان پیست عدم اعزامشان به مسابقات کاپ جهانی است که نتایجش موجب حضور و کسب سهمیه آنان در المپیک و غیره می شود و از این اتفاق بسیار ناراحت هستند زیرا اعزام نشدن آنان موجب کسر امتیاز است اگرچه فدراسیون دلایلی برای اعزام نشدن رکابزنان می آورد اما قانع کننده نیست.
در این خصوص با مهدی رجبلو رکابزن ملی پوش تیم پیست و جاده مصاحبه ای انجام دادیم که وی اظهار کرد: در مسابقات کاپ آسیایی سطح کیفی رقابت ها بالا بود بنده چهار مدال کسب کردم همچنین یک مدال طلا در رشته اسکرچ،یک مدال نقره در رشته دور امتیازی،یک مدال نقره در رشته چهار کیلومتر انفرادی و یک برنز در رشته چهار تیمی به دست آوردم.
وی در خصوص اینکه فدراسیون پس از کسب این همه مدال از وی تقدیر کرده و در فرودگاه از سوی فدراسیون به دیدارشان آمدند بیان کرد: هنوز هیچ پاداشی ندادند و حتی در فرودگاه هم کسی به دیدار تیم نیامد.
رجبلو در خصوص مسابقاتی که پیش رو دارند عنوان کرد:مسابقات تور فوژو و تور تک مرحله ای کومانو را در ژاپن با تیم باشگاهی پیشگامان کویر یزد اعزام می شوم و مسابقات قهرمانی آسیا در هند است که همراه با تیم ملی در این مسابقات بهمن ماه شرکت خواهم کرد همچنین مسابقات جاده در بحرین برگزار می شود اما فکر نمی کنم شرکت کنیم.
وی در خصوص اینکه کسب این مدال ها زودتر امکان پذیر بوده خاطر نشان کرد: این مدال ها را باید چهار سال پیش در مسابقات قهرمانی آسیا کسب می کردیم اما به خاطر اینکه نتوانستیم به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام شویم مدالی هم در کاپ های آسیایی کسب نکردیم که اگر شرکت می کردیم حداقل چهار سهمیه در سال 2015 از آن ما بود.
رجبلو در ادامه تصریح کرد:اگر در کاپ های آسیایی 2015 حضور داشتیم چهار سهمیه کسب می کردیم اما این اتفاق موجب شد در رشته اومنیوم 50 امتیاز کم بیاورم به این خاطر سهمیه حضورم در این رشته رقیبم یک قزاقستانی بود که در کاپ جهانی پیشین حضور داشت.
رکابزن تیم ملی پیست و جاده در ادامه بیان کرد:از طرفی در مسابقات قهرمانی آسیا قزاقستان سال 2014 زمین خوردم و کتفم از جا در آمد و در این مدت 6 ماهی که در خانه در استراحت مطلق بودم هیچ کس حمایتی نکرد خود فدراسیون هم هزینه بیمارستان را با کلی منت داد با اینکه بنده بچه شیرخوار داشتم و مستاجر بودم در هر صورت ورزشکار احتیاج به حمایت دارد.
وی خاطر نشان کرد:به جرات می توانم بگویم 90 درصد مشکلات دوچرخه سوارن مربوط به مشکلات مالی می شود که اگر از این جهت حمایت شوند بقیه مشکلاتشان برطرف می شود زیرا رکابزن باید روحیه داشته باشد.
رجبلو تاکید کرد:یک دوچرخه سوار 35 میلیون تومان هزینه دوچرخه اش برای تمرین می شود که اگر بخواهد برای حضور در مسابقات اعزام شود هزینه تجهیز کردن این دوچرخه به 60 میلیون می رسد در هر صورت من به عنوان یک رکابزن حق دارم که مشکل مالی نداشته باشم.
انتهای پیام/
