"اسیران و جانبازان کربلا" کتابی در توصیف 3 تن از شخصیت های کربلا

به گزارش تکیه حسینی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کتاب "اسیران و جانبازان کربلا" به ضمیمه (زنان نقش آفرین در نهضت عاشورا) اثر محمد مظفری و سعید جمشیدی است که در سال 83 توسط انتشارات فراز اندیشه روانه بازار کتاب شد.

در معرفی این کتاب می توان گفت که بخش هایی از آن به معرفی اجمالی امام محمد باقر (ع)، حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) اختصاص دارد و در ادامه  به شرح حضور این بزرگواران در واقعه کربلا و مبارزات و تلاش های آن ها در طول اسارت پرداخته شده است. همچنین مباحثی چون ورود حضرت زینب (س) به مصر، تاریخ وفات و محل دفن ایشان و توضیحاتی پیرامون چگونگی به شهادت رسیدن امام سجاد (ع) دیگر بخش های این کتاب را تشکیل می دهد. و در بخش سوم و پایانی کتاب نیز به معرفی سایر جانبازان و اسیران واقعه کربلا اشاره شده است.

در قسمت هایی از کتاب "اسیران و جانبازان کربلا"  پیرامون امام محمد باقر (ع)  آورده شده:

امام محمد باقر (ع) در حادثه ی عاشورا چهار ساله بود؛ بنابراین نمی توان توقّع داشت که در دوران اسارت، اقداماتی بر ضدّ یزید و حکومتش انجام داده باشد. امّا این امر، محال و غیر ممکن نیست، همان گونه که در برخی منابع آمده است وقتی یزید در شام، با افراد خود درباره ی امام سجّاد (ع) مشورت می کرد و آنها به کشتن امام (ع) رأی دادند، امام باقر (ع) واکنش نشان داد و فرمود:

ای یزید! افراد حاضر در این مجلس برخلافِ حاضرانِ در مجلس فرعون سخن گفتند و اظهار نظر کردند، زیرا وقتی فرعون با اطرافیان خود درباره ی کشتن حضرت موسی (ع) مشورت کرد آنها جواب منفی دادند، همان گونه که خداوند متعال فرمود:«قالوا اَرْجه و اخاه و اَبْعَثْ فی المدائنِ حاشرین» .این کار علّتی دارد، و آن این که تنها فرزند زنا، انبیا و اولاد آنها را می کشتند. آنها فرعون را الگوی خود قرار دادند و اینان تو را. 

یزید خاموش شد و فرمان داد تا حضرت را بیرون ببرند.در هر حال، امام پنجم (ع) پس از اسارت، برای زنده نگه داشتن واقعه خونین کربلا تلاش های زیادی نمود که در ذیل به دو نمونه از آنها اشاره می شود:

الف) یادآوری خاطره امام حسین (ع): انگشتر جدّش، سیّد الشهدا (ع) را به دست می کرد. بر روی انگشتر جمله ی «اِنَّ اللّهَ بالَغَ اَمْرُهُ» نقش بسته بود.

ب) بیان ثواب گریه بر امام حسین (ع): امام باقر (ع) به نقل از امام سجّاد (ع) درباره ی ثواب گریه بر امام حسین (ع) فرموده است: "هر مؤمنی که به خاطر شهادت حسین بن علی (ع) گریه کند تا اشکش بر گونه هایش جاری گردد خداوند منّان، غرفه ای در بهشت به او می دهد که مدّت ها در آن ساکن گردد." 

در بخش دیگری از این کتاب در توصیف حضرت زینب (س) می خوانیم:

یکی از ویژگی های این بانوی بزرگوار اسلام حالت معنوی و ارتباط قوی او با آفریدگار جهان بود. به طوری که نقل کرده اند حتّی در شب یازدهم محرم که شب شام غریبان بود نماز شبش ترک نشد؛ منتهی به خاطر ضعفی که بر وی مستولی شده بود نماز شب خویش را در آن شب نشسته خواند. 

مرحوم نقدی در کتابش آورده که: حضرت زینب (س) در عبادت ثانی حضرت زهرا (س) بود، تمام شبها را به عبادت، تهجّد و تلاوت قرآن سپری می کرد. وی هم چنین از برخی از بزرگان نقل می کند که در طول عمر تهجّد و شب زنده داری اش ترک نشده است حتّی در شب یازدهم محرّم امام زین العابدین می فرماید: در شب یازدهم محرم دیدم نشسته نماز می خواند. نیز آن بزرگوار می فرماید: با این همه مصیبت و اندوهی که به ما روی آورده اما در مسیری که به شام می رفتیم نافله های شب عمه ام اصلا ترک نشد.

امام حسین (ع) در آخرین وداع با خواهرش زینب به او فرمود: "یا اختاه لاتنسینی فی نافله اللّیل"؛ خواهرم مرا در نماز شب فراموش نکن. همچنین از فاطمه دختر امام حسین (ع) چنین نقل شده است که: عمّه ام زینب در شب دهم محرم در محراب عبادت مشغول مناجات بود و با خدا راز و نیاز می کرد در حالی که چشمی از ما به خواب نرفته و ضجّه هایمان آرام نشده بود. نیز از امام سجاد (ع) نقل شده است: هنگامی که ما را از کوفه به سوی شام حرکت می دادند عمه ام زینب مرتب نمازهای واجب و مستحب خویش را انجام می داد و در بعضی از منازل نمازش را نشسته می خواند، وقتی سبب را پرسیدم گفت: به خاطر گرسنگی و ضعف است؛ زیرا سه شبانه روزغذا نخورده بود و سهم غذایش را در میان کودکان تقسیم کرده بود.

همچنین در بخشی از کتاب پیرامون وصف حال امام سجاد (ع) در روز عاشورا چنین آمده است:

هنگامی که تمام یاران امام حسین (ع) به شهادت رسیدند و امام سجاد (ع) صدای استغاثه پدر را شنید با وجود بیماری شدیدی که داشت از بستر برخاست و به عصا تکیه داد و مصمّم بود امام و رهبر خود را یاری کند؛ ولی نگاه سید الشهدا (ع) به او افتاد و فریاد زد:«خواهرم، ام کلثوم! مگذار پسرم به میدان بیاید مبادا زمین از نسل آل محمد (ص) خالی شود!» از این رو ام کلثوم، امام سجاد (ع) را به بستر بازگرداند.

شایان ذکر است؛ این کتاب در 188 صفحه به چاپ رسیده و نسخه دیجیتال آن هم در فضای مجازی موجود است.

انتهای پیام/