به گزارش حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تلاش‌ها یا خواسته تجزیه از ایالات متحده از زمان تولد این کشور یکی از ویژگی‌های سیاست این کشور بوده است. 

دادگاه عالی ایالات متحده تجزیه یک طرفه را مخالف قانون اساسی حکم کرده است ولی چنین نظر داده است که انقلاب یا رضایت ایالات می‌تواند منجر به تجزیه موفقیت آمیز شود. 

یک جنبش مهم تجزیه طلبانه در جنگ داخلی آمریکا شکست خورد. در 1860 و 1861 یازده مورد از 15 ایالات جنوبی که در آنها برده داری مجاز شمرده شده بود، از ایالات متحده اعلام جدایی کرده و با یکدیگر به عنوان ایالات مؤتلفه آمریکا متشکل شدند این کشور در 1865 پس از شکست جنگی به ایالات شمالی فروپاشید.

 نظر سنجی‌ 2008 زاگبی اینترنشنال نشان داد که 22 درصد آمریکایی‌ها معتقد بودند که هر ایالت یا منطقه‌ای حق دارد به صورت صلح آمیز جدا و تبدیل به یک جمهوری مستقل شود طی سال 2012 طومارهایی به وب سایت کاخ سفید ارسال شد و در آنها خواسته شد که به هر یک از 50 ایالت اجازه جدایی داده شود. درخواست استقلال ایالت‌های تگزاس، کارلوینای جنوبی، جورجیا، لوئیزیانا، میسوری، تنسی، کارولینای شمالی، آلاباما، اوکلاهما و اوهایو بیش از 25 هزار امضا داشت.

 به این ترتیب دولت موظف شد به درخواست آنها جواب بدهد. نزدیک به 700 هزار نفر این طومار را امضا کردند که تنها معادل 2 دهم درصد جمعیت آمریکا است طومار استقلال تگزاس با 118 هزار امضا بیشترین تعداد امضا را در میان ایالات داشت اما این رقم هم کمتر از نیم درصد جمعیت تگزاس است ایالت‌هایی که این طومار در آنها از بیشترین حمایت برخوردار بود همگی جز ایالاتی بودند که بیشترین گرایش را به "میت رامنی"، رقیب باراک اوباما نشان دادند. 

پنج سال بعد از صدور اعلامیه استقلال آمریکا در سال 1776 پیمان اتحادی میان 13 ایالت پیشگام به امضا رسید و به تدریج با تصور و خرید سرزمین‌های دیگر تعداد ایالت‌های متحد افزایش یافت اما کمتر از یک قرن بعد در سال 1860 که لینکلن رئیس جمهور جدید به دنبال لغو برده داری بود، ایالت کارولینای جنوبی از ایالات متحده جدا شد و به دنبال آن چند ایالت دیگر اعلام استقلال کردند این ایالات که نام «ایالات مؤتلفه آمریکا» برخود نهاده بود سال 1865 از ایالات شمالی شکست خوردند و به اتحاد بازگشتند با این حال سودای جدایی طلبی همواره در ایالت متحده وجود داشته در سال 2012 روزنامه آلمانی" دی ولت" نوشت در هر یک از 50 ایالت آمریکا گروهی از شهروندان خواستار جدایی از دولت فدرال بدون وقوع جنگ داخلی هستند تگزاسی‌ها در رأس فهرست جدایی طلبان هستند که باور دارند همه نیازهای دولت فدرال اعم از غذا، لباس و نیرو را آنها تأمین می‌کنند اما به اندازه هزینه، منافع بدست نمی‌آورند.

 آنها با استناد به اعلامیه استقلال آمریکا استدلال می‌کنند هر زمانی که حکومت به یک رژیم ویرانگر تبدیل شود مردم حق دارند آن را تغییر دهند یا با نابودی آن حکومت جدیدی برپا کنند. 

برخی ایالت‌ها در سه دهه اخیر فعالیت‌هایی انجام داده‌اند که به منزله تحرکات جدایی طلبانه می‌توان قلمداد نمود در ادامه به لیست این نوع فعالیت‌ها اشاره می‌گردد.

آلاسکا: در نوامبر 2006 دادگاه عالی آلاسکا در پرونده کولهاس علیه  ایالت اعلام نمود که جدایی غیرقانونی است و اجازه نداد تا با برگزاری یک همه پرسی در میان مردم این ایالت جدایی طلبی از آمریکا به رأی گذارده شود حزب استقلال آلاسکا یکی از نیروهای فعال در این حوزه محسوب می‌گردد.

جدایی طلبی کالیفرنیا: برخی گروه‌های مردمی فعال در این ایالت خواهان استقلال آن از ایالات متحده هستند، آنها یک نشست در حمایت از جدایی طلبی در 15 آوریل 2012 برگزار نمودند تا در مورد پیشرفت هدف خود به بحث و گفت‌وگو بنشینند.

جورجیا: در اول ماه آوریل 2009، سنای ایالتی جورجیا قطعنامه 43- 1 را تصویب نمود که براساس آن ایالت‌ها می‌توانستند از اجرای قوانین فدرال سرباز زنند. 

در این قطعنامه همچنین اعلام شد که اگر کنگره برخی اقدامات به مانند محدود ساختن تسلیحات یا مهمات را اجرا نماید، دولت ایالت متحده دیگر وجود نخواهد داشت.

هاوایی: جنبش خود مختاری هاوایی دارای برخی گروه‌های فعال است که تاکنون توانسته‌اند امتیازاتی را از ایالات هوایی کسب نمایند برای مثال در مارس 2011 عبارت معاهده الحاق از یک تندیس حذف کردیم.

 با تصمیم دادگاه عالی امریکا برای رسیدگی به پرونده ناحیه کلمبیا علیه هلر در اواخر سال 2017 در اوایل سال 2008 جنبشی در منتانا آغاز گردید و حداقل 60 مقام منتخب این ایالت اعلام کردند که اگر متمم دوم طوری تفسیر گردد که حقوق افراد را محدود نماید جدایی احتمالی از آمریکا مورد بحث قرار خواهد گرفت.

کارولینای جنوبی: در ماه می 2010 گروهی با عنوان جمهوری سوم کالمتو در کارولینای جنوبی اعلام موجودیت نمود عنوان این گروه اشاره به این واقعیت بود که ایالات مذکور دوبار تاکنون اعلام استقلال کرده است یک بار در سال 1776 و بار دیگر در سال1860 

این گروه به مانند گروه "جمهوری دوم ورمونت" بوده و اعلام داشته که هدفش استقلال و‌آزادی کارولینای جنوبی و عدم ورود به هر سیستم فدرال دیگر است.

جنبش جدایی طلبی تگزاس:گروه جمهوری تگزاس فعالیت‌های مجادله برانگیز خود را در اواخر دهه 1980 آغاز نمود این گروه به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد.

 در سال 2009 ریک پری فرماندار تگزاس، دریکی از نشست‌های حزب جمهوری خواه مسئله جدایی را مطرح نمود و اعلام داشت تگزاس مکانی منحصر به فرد است وقتی در سال 1845 وارد ایالات متحده شدیم یکی از مسائل این بود که هرگاه بخواهیم می‌‌توانیم از آن خارج شویم امیدوارم که آمریکا و بالاخص واشنگتن بدین مسئله توجه داشته باشند اگر واشنگتن به تحقیر مردم آمریکا ادامه دهد چه کسی می‌داند که در آینده چه چیزی ممکن است رخ دهد؟

ورمونت: جمهوری دوم ورمونت که در سال 2003 تأسیس گردید شبکه متشکل از چندین گروه است که خود را به عنوان شبکه شهروندان غیر خشونت طلب و نیز یک اتاق فکر مخالف با استبداد آمریکای شرکتی و دولت ایالات متحده معرفی می‌نماید. 

این شبکه سعی دارد از طرق صلح آمیز ایالت ورمونت را بار دیگر مستقل ساخته و در نهایت ایالت متحده را تجزیه نماید. 

این گروه همکاری نزدیکی با مؤسسه میدلبوری دارد در سال 2004 و پس از برگزاری نشستی در ایالت ورمونت تأسیس شد. در 28 اکتبر 2005 فعالین این جنبش کنفرانس استقلال ورمونت را برگزار نمودند اولین گردهمایی ایالتی در مورد جدایی از ایالات متحده پس از اینکه کارولینای شمالی در 20 می 1861 تصمیم به استقلال گرفت.

 این فعالین همچنین در نشست‌های جدایی طلبانه ملی که در سال 2006 و 2007 توسط مؤسسه میدلبوری برگزار شدند نیز شرکت نمودند.

 در این نشست‌ها ده‌ها گروه از سراسر آمریکا حضور یافتند.

جمهوری لاکوتا: برخی از ساکنین لاکوتا در مونتانا ویومنگ، نبراسکا، داکوتای شمالی و داکوتای جنوبی یک جمهوری تشکیل دادند تا استقلال ملتی را بدست آورند که همیشه دارای حاکمیت ملی بوده و به میل خود به ایالات متحده نپیوسته است بنابراین آنها در حقیقت خود را جدایی طلب نمی‌دانند.

کالیفرنیا: روزنامه ترود با اشاره به برگزاری نشست بین‌المللی مبارزان برای استقلال که در روز 25 ماه جاری در مسکو برگزار خواهد شد اعلام کرد بیشتر ساکنان ایالت کالیفرنیا خواهان استقلال هستند و موضوع جدایی کریمه را الگوی مناسبی در این باره می‌دانند و امیدوارند روسیه در این زمینه به آنها کمک کند

وی آنچه را که پیش از بقیه موارد ساکنان کالیفرنیا را از حکومت مرکزی ناراحت و خشمگین کرده سیاست‌های مالیاتی عنوان کرد. مارلین می‌گوید: به لحاظ تاریخی دلایل زیادی برای جدایی کالیفرنیا وجود دارد زیرا این ایالت بیش از ظهور ایالت متحده آمریکا وجود داشته و تا سال 1850 میلادی مستقل بوده است تا اینکه بدون دریافت دیدگاه مردم به ایالات متحده ضمیمه شد.

وی افزود: ما امیدواریم که از کمک روسیه و دیگر کشورها در این راه برخوردار شویم و پس از آنکه در همه پرسی پیروز شدیم جامعه جهانی ما را به رسمیت بشناسد.

این فعال آمریکایی گفت: ما اگر مستقل شدیم سیاست خارجه صلح طلبانه‌ای خواهیم داشت و سیاست قلدری بین‌المللی را که دولت آمریکا در پیش گرفته کنار خواهیم گذاشت.

تگزاس: جنبش ملی گرای تگزاس آمریکا اطمینان دارد مردم این ایالت در سال 2018 به استقلال آن از آمریکا رأی می‌دهند و اکنون فرماندار این ایالت باید به درخواست تگزیت مردم آن پاسخ دهد. 

تگزاس پیش از این نیز در سال 1861 یعنی 155 سال پیش از ایالات متحده جدا شد و به عضویت ایالات مؤتلفه آمریکا درآمد گروهی که با شکست در جنگ داخلی آمریکا تگزاس را مجددا مجبور به عضویت در ایالات متحده کرد.

 اکنون به نظر می‌رسد که تاریخ در حال تکرار خود است چرا که با به جریان افتادن جنبش ناسیونالیست تگزاس احتمال تکرار این مسئله به زودی وجود خواهد داشت. 

دنیل میلر رئیس این جنبش روز جمعه با انتشار بیانیه‌ای در این باره اعلام کرد پیروزی حامیان خروج از اتحادیه اروپا در انگلیس درها را برای تگزیت و داشتن مکالمه‌ای بزرگانه درباره استقلال و رأی نهایی مردم باز کرد.

با کسب 261 هزار و 231 حامی در وب سایت رسمی‌اش جنبش ناسیونالیست تگزاس از مردم این ایالت خواسته تا باز هم به این جنبش بپیوندند و فشار را بر گرگ ابوت، فرماندار این ایالت جهت فراهم کردن مقدمات رأی استقلال از آمریکا افزایش دهند. 

به گفته میلر، تگزاس با داشتن اقتصادی به ارزش 1.6 تریلیون دلار در صورت جدایی از ایالات متحده در بین 10 اقتصاد برتر جهان جای خواهد گرفت.

 درصد موافقین در میان جوانان 18 تا 25 ساله     44 درصد

براساس نظر سنجی انجام گرفته توسط موسسه راسموس rasmusseکه در سال 2012 انجام گرفته در حدود یک چهارم مردم آمریکا معتقد هستند که ایالت ها می توانند از آمریکا جدا شوند .

به گفته اسکات راسموس  موسس و رئیس موسسه گزارش های راسموس،  گزارش های اخیر نشان می دهند  که امریکایی ها نگران جدی و فزاینده در مورد دولت فدرال دارند .

راسموس در مصاحبه با شبکه خبری سی ان بی سی افزود:ما شاهدیم که مردم از جهات مختلفی در مورد دولت فدرال نگرانی دارند .

در سال 2010 زمانی که راسموس این نظرسنجی را برای اولین بار انجام داد و در حدود 14 درصد با حق جدایی طلبی ایالت ها موافق بودند .سال بعد این رقم به 21درصد رسیده و در سال 2012 ،24 درصد موافق حق ایالت ها برای جدایی طلبی هستند ،بر اساس نظر سنجی تنها 34 درصد افراد بالغ ساکن در آمریکا دولت را حامی و حافظ حقوق فردی می دانند.

برخی از کارشناسان بر این باورند که شواهد موجود نشان می دهد مردم آمریکا به اقدامات جدایی طلبانه رغبت کمی دارند.

آنها با اشاره به درخواست استقلال در ایالت های تگزاش ،کارولینای جنوبی ،جورجیا ،لوئیزیانا ،میسوری ،تنسی،کارولینای شمالی ،الباما،اوکلاهاما و اوهایو  که در مجموع بیشتر از 700 هزار نفر آنها را امضا کرده بودند  معتقدند این آمار در مقایسه با جمعیت 312 میلیونی امریکا بسیار نا چیز است .

تیل کارن ،استاد دانشگاه در کارولینای شمالی ،معتقد است امضا کنندگان این درخواست ها به دنبال جدایی نیستند ، این کار تنها نارضایتی خود را از عملکرد دولت بیان می کنند .

در مقابل برخی دیگراز تحلیلگرلان پدیده جدای طلبی را جدی می دانند.

آنها با استناد به فعالیت های تجزیه طلبی معاصر در ایالت متحده آمریکا از جمله جمهوری تگزاس (نوین)،جمهوری کاسکادیا (متشکل از قسمت هایی از غرب آمریکا و کانادا ) حرکت استقلال و خود مختاری هاوایی ،حرب استقلال طلبان آلاسکا ،جمهوری ورمونت دوم و لیگ جنوب(ایالات سابق موتلفه )معتقدند جنبش بیداری آمریکا سربرآورده است و مانند آتشی زیر خاکستر ممکن است در آینده نزدیک منفجر شود . 

توماس چیتم تحلیلگر نظامی آمریکا در سال 1996 در کتاب خود جنگ داخلی دوم فروپاشی امریکا ،پیش بینی کرد این کشور نهایتا به سه بخش :سفید شمالی ،سیاه و سفید جنوبی و اسپانیایی زبان جنوب غرب تقسیم شود.

نتیجه اینکه نباید ساده از کنار این موضوع گذشت، هرچند که تاکنون مقامات فدرال تمایل به استقلال ایالات را تجزیه طلبی عنوان و آن را مهار کرده اند.

اما این احتمال وجود دارد که تحولات ناگهانی و عمده سیاسی و اقتصادی باعث گسترش موج جدایی طلبی در ایالات شود و اوضاع را از کنترل کاخ سفید خارج نماید.

شاید تگزاسی ها که تاکنون زندگی زیر شش پرچم را تجربه کرده اند (اسپانیا 1519-1685-فرانسه 1685-1690،مکزیک 1821 تا 1836 –جمهوری تگزاس 1836 تا 1845 –ایالات موتلفه آمریکا از سال 1861 تا 1865 و ایالات متحده امریکا )نخستین ایالت مستقل می باشند .

انتهای پیام/