به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با گسترش فضای مجازی و وجود شبکه های اجتماعی فراوان، این روزها هنرمندان و ورزشکاران برای ارتباط تنگاتنگ با هوادارانشان از جزئیات زندگی خود و یا مسائل روز عکس گرفته و آن را به اشتراک می گذارند. بسته اینستاگردی امروز باشگاه خبرنگاران هم قصد دارد گلچینی از پست های به روز شده هنرمندان و ورزشکاران را در اختیار شما کاربران قرار دهد.
فریبا کوثری نوشت:
"تو نظرکن به دلم،حال دلم خوب شود.با تعدادی از همکاران ارجمند عازم نجف هستیم. برای شرکت درجشنواره"الغدیر" .نایب الزیاره همه شما دوستاران وهمراهان عزیز هستم95/7/1"
راحله امینیان نوشت:
"هرچقدر از زندگی متشکر باشی زندگی چیزهای بیشتری برای تشکر کردن
به تو می دهد.با تشكر از عكاس بسيار حرفه اي مون،باران خانم كه سال گذشته در روسيه اين عكس رو از ما گرفت و تازه امروز در كيش به من تحويل داد .!دلنوشت:پاييزتون پر از مهر و عشق و آرامش"
لاله اسکندری با انتشار تصویر زیر در صفحه اینستاگرامش نوشت:
"شور و حال كودكي برنگردد دريغا....قيل و قال كودكي برنگردد دريغا.....شروع پاييز و بازگشايي مدراس كه پر از خاطرات زيباي كودكي است، بر همه كودكان سرزمينم مبارك"
احسان کرمی نوشت:
"مستان سلامت ميكنند...اول پاييز نود و پنج جلالي با هزار اميد"
امید عالیشاه نوشت:
"فرشاد جان تولدت مبارك ارزوي سلامتي و خوشبختي داداش"
مهرداد میناوند نوشت:
"زمين بهشت مي شود :روزيكه مردم بفهمند - هيچ چيز عيب نيست جز قضاوت ومسخره كردن ديگران...! - هيچ چيز گناه نيست جز حق مردم..!
- هيچ چيز ثواب نيست جز خدمت به ديگران. ...!
- هيچ كس اسطوره نيست الا در مهربانى و انسانيت...!
- هيچ دينى با ارزش تر از انسانيت نيست...!
- هيچ چيز جاودانه نمي ماند جز عشق...!
- هيچ چيز ماندگار نيست جز خوبى ...!"
گلاره عباسی نوشت:
"بشقاب
هاي مادر بزرگ امروز ناهار لوبيا پلو در بشقاب هاي مادر بزرگم كه جاي
خالي و دلتنگيش هميشه با من است .خونه ي مادربزرگه هزار تا قصه داره،دل
وقتي مهربونه ،شادي مياد ميمونه.خوشبختي از رو ديوار سر مي كشه تو خونه
...البته درست يادم نبود شعر خونه ي مادربزرگه"
"سالها از اين تصوير،از اين خاطره ميگذره،حدود بيست سال گذشته و من اما هنوز اول مهر فقط همين سكانس از صبحِ اول مهر جلوي چشمام،اكران مجدد ميشه!و انقدر واضح و واقعيه كه انگار همين الان دوباره اتفاق افتاده و من دوباره ميتونم به اون روز برگردم...
مثل همه ي كلاس اولي ها،توي خونه گريه كردم اما به مدرسه كه رسيدم،دست دخترك رو گرفتم،بهش لبخند زدم و باهاش دوست شدم...مثل همه ي زندگيم،كه لبخند ميزنم و فراموش ميكنم!
تكمله:خانوم زارع،معلم عزيز كلاس اول من بود،از اولين برخورد،چنان دوسش داشتم كه فكر ميكنم هرگز معلم مهربان و نازنيني مثل ايشون رو پيدا نخواهم كرد...هرجا كه هست با همه ي قلبم براش سلامتي و خوشبختي رو آرزو ميكنم و كاش كه ميتونستم پيداش كنم.
انتهای پیام/