به گزارش
حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، 8 صبح در مقاله امروز خود نوشت: دیروز دو تروریست انتحاری در نزدیکی ورودی وزارت دفاع خودشان را منفجر کردند. این حمله تروریستی تلفات سنگین نظامی و غیرنظامی به مردم افغانستان تحمیل کرد. تردیدی نیست که گروه طالبان هدفی غیر از ضربهزدن به نهادهای نظامی ما ندارد. آنان برای رسیدن به این هدف، ابایی از کشتن مردم عام ندارند. اما چیزی که باید از آن انتقاد کنیم، تدابیر ایمنی نهادهایی مثل وزارت دفاع و آمریت حوزههای پلیس است. سوال مهم این است که چرا تدابیر ایمنی وزارت دفاع آن قدر ضعیف است که تروریست انتحاری موفق به حمله انتحاری در کنار در ورودی این وزارت میشود و از اثر آن سرباز، افسر و جنرال، جان خود را از دست میدهند؟
این طور نیست که تنها نیروهای امنیتی ما در یک جنگ نامتعارف تروریستی مصروف باشند، بسیاری از کشورهای جهان با این مشکل دست و گریباناند، اما در کشورهای دیگر از هر حملهای تجربه کافی اندوخته میشود و تدابیر امنیتی بهگونهای سازمان مییابد که در هر حملهای تلفات به حداقل ممکن کاهش یابد. اما در کشور ما از حوادث عبرت گرفته نمیشود.
در این سرزمین نیروهای ناتو بیشتر از ده سال ماموریت جنگی داشتند، آنان در ناامنترین مناطق کشور حتا در نزدکی ساحات پایگاهی طالبان، گارنیزیونهای نظامی درست کرده بودند. چرا ورودی پایگاههای آنان مورد حمله قرار نمیگرفت؟ یا اگر قرار میگرفت، تلفاتشان سنگین نمیبود. نیروهای محدود ناتو حالا هم در کشور ما حضور دارند و پایگاههای آنان بسیار مصونتر از وزارت دفاع ما است.
دلیل این امر این است که تدابیر امنیتی ناتو، بسیار حرفهای و کامل است. سوال این است که چرا وزارت دفاع ما از آنان یاد نگرفته است؟ با حرفهایترین سازمان نظامی دنیا همکاری میکند اما هنوز از آنان یاد نگرفتهایم که چگونه از تاسیسات استراتژیک نظامی خود حفاظت کنیم تا اگر حملهای صورت گرفت، تلفات به حداقل برسد و بهزودی هر نوع حادثهای مهار شود. این شکست امنیتی کلانی است که از اثر یک حمله تروریستی یک یا دو جنرال نیروهای امنیتی جانشان را از دست بدهند.
وزارت دفاع و داخله کشور همیشه یک ترجیعبند و از آن در هر بحثی استفاده میکنند. آنان میگویند که امکانات کافی در اختیار ندارند. برای درک بیبنیاد بودن این توجیه به ذهن بسیار پیچیدهای نیاز نیست. آیا برای حفاظت از یک عمارت نظامی مثل وزارت دفاع، به هواپیمای «اف ۱۶» نیاز است؟ کافی است که شما معیارهای حرفهای را یاد بگیرید و به کار ببرید. طالبان هم بمب اتوم ندارند که هر جایی را بتوانند تباه کنند. یاد گرفتن و به کار بستن تدابیر حرفهای لازم برای نیروهای امنیتی سخت نیست. در کنار این نیروها مشاوران و مربیان نظامی ناتو حضور دارند. حضور مشاوران و مربیان ناتو، فرصت طلایی برای نیروهای ما است تا از آنان یاد بگیرند.
محکوم کردن این کشور یا آن کشور، یا نام گرفتن از این یا آن شبکه تروریستی، نمیتواند مشکل را حل کند. وزارت دفاع باید بپذیرد که حمله دیروزی یک شکست امنیتی بود و بعدا باید تلاش کند تدابیر حرفهای امنیتی را به اجرا بگذارد تا در حملات تروریستی بعدی تلفات به حداقل ممکن برسد. این هنر نیست که بعد از هر حمله انتحاری نام شبکههای تروریستی را بگیریم و بگوییم که کار فلان شبکه بود و ما میدانستیم. باید چنان تدابیر قوی داشته باشیم که تروریستها اگر به تاسیسات ما هم برسند، نتوانند تلفات سنگین وارد کنند.
انتهای پیام/