به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی روزنامه واشینگتن تایمز در گزارشی نوشت: حکومت‌های استبدادی هرگز به تعهدات خود تحت توافق‌های بین‌المللی پایبند نیستند. این سنت را ابتدا اتحاد جماهیر شوروی سابق  با تقلب و شکستن پیمان پایه‌گذاری کرد. این در حالی بود که شوروی همواره شرکای غربی خود را به انجام چنین مسائلی متهم می‌کرد. کشورهایی که در نتیجه فروپاشی شوروی سابق، موجودیتی مستقل یافتند نیز در این زمینه پا جای پای آن گذاشتند. 

به ادعای این گزارش، به طور مثال تشدید تهاجم روسیه در اوکراین، یکی از این موارد است. رفتار ایران در قبال توافق هسته‌ای این کشور و نحوه کنترل بحران مهاجرت بوسیله ترکیه بنابر توافق این کشور با اتحادیه اروپا را می‌توان نمونه‌های دیگر نقض مفاد توافق‌نامه‌های بین‌المللی از سوی کشورها دانست.

در گذشته پایبندی شوروی به تعهدات از طریق قدرت نظامی و فشارهای دیپلماتیک کنترل می‌شد. این در حالی است که اکنون چنین محدودیت‌هایی وجود ندارد.

در ادامه این گزارش ادعا شده است: تهران مانند شوروی، غرب و واشینگتن را به نقض تعهدات متهم می‌کند تا از فضای ضدآمریکایی ایجاد شده به عنوان پوششی برای اقدامات خود بهره بجوید. درست هفته گذشته بود که «محمدجواد ظریف،» وزیر خارجه ایران، آمریکا را به نقض مفاد توافق هسته‌ای این کشور و قدرت‌های جهانی متهم کرد. بر اساس سابقه ایران نیز می‌توان به این نتیجه رسید که این کشور تنها به پایبندی به برجام تظاهر می‌کند.

اقدامات «رجب طیب اردوغان،» رئیس‌جمهور ترکیه، نیز نشان می‌دهد توافقی که او در ماه مارس (31 روز منتهی به 13 فروردین) با اتحادیه اروپا به منظور کنترل سیل مهاجران به امضا رساند تنها در جهت نیل به بلندپروازی‌های خود او بوده است. بر اساس این توافق، قرار بود شهروندان ترکیه بتوانند بدون ویزا مانند سایر مردم اروپا در این قاره رفت‌و‌آمد کنند. ترکیه نیز باید در ازای این امتیاز، در قوانین حقوق بشری و ضدتروریستی خود تجدیدنظر می‌کرد. در حالی که آنکارا از همین قوانین علیه مردم خود استفاده می‌کند و هزاران نفر را پس از کودتای نافرجام این کشور بدون آن که ارتباطی با گروه‌های تروریستی داشته باشند بازداشت کرده است. در نتیجه این اقدامات، وعده ایجاد امکان مسافرت بدون ویزا در اتحادیه اروپا برای شهروندان ترکیه هنوز محقق نشده است. 

اروپا و آمریکا تاکنون بارها درباره اهداف اردوغان هشدار داده‌اند. ژنرال «فیلیپ بریدلاو،» فرمانده ناتو، سال گذشته در ادعایی درباره مسلح شدن مهاجران بوسیله ایران و روسیه با رضایت ترکیه هشدار داد. به ادعای او، هدف آن‌ها از این اقدام، بی‌ثبات کردن اقتصاد کشورهای غربی است. او همچنین در ادعایی دیگر، حضور عناصر داعش در میان مهاجران را به نفع روسیه و ایران دانست؛ زیرا به این ترتیب مهاجران مسلح نیز جزو عناصر داعش محسوب می‌شوند و اقدامات روسیه و ایران در تسلیح مهاجران مخفی می‌ماند.

به ادعای نگارنده این گزارش، اما اقدامات متقلبانه اردوغان تنها به توافق مربوط به بحران مهاجرت محدود نمی‌شود. او از فرصت پاکسازی به دست آمده پس از کودتا استفاده کرده است تا از غرب دوری کند و به روسیه نزدیک شود. ملاقات هفته گذشته اردوغان و پوتین در شهر سن پترزبورگ به خوبی تمایل آنکارا برای دوری از ناتو و نزدیکی به مسکو را نمایان کرد.

مدت کمی پس از کودتا اردوغان برای برقراری روابط با پوتین ابراز تمایل کرد و دست به کار شد. او پیش از سفرش به روسیه، پوتین را در مصاحبه‌ای دوست خود خواند. پوتین نیز آنکارا را در آغوش کشید و در ملاقات با اردوغان، خواستار ازسرگیری روابط اقتصادی میان دو کشور شد. اما مشخص است که مانند همیشه ایجاد روابط نزدیک با روسیه بدون بها نیست و به نظر می‌رسد اردوغان آمادگی پرداخت آن را دارد. 

به ادعای نگارنده این گزارش، مداخله مسکو و تهران در جنگ سوریه، مثلثی را ایجاد کرده که هدف آن تسلط بر خاورمیانه است. به نظر می‌رسد اردوغان نیز می‌خواهد در این مسئله سهمی داشته باشد. او در ملاقات با پوتین همواره تأکید داشت روابط دو طرف تنها به همکاری‌های تجاری و اقتصادی محدود نمی‌شود. 

اردوغان در کنفرانس خبری پس از نشست با پوتین گفت: «اگر مسئله، بزرگتر کردن حلقه طرف‌های حاضر است، در آن صورت من به دوست عزیزم ولادیمیر (پوتین) گفته‌ام اگر لازم است می‌توانیم ایران را نیز در تلاش‌ها درگیر کنیم. همچنین می‌توانیم قطر، عربستان و آمریکا را به این حلقه بیافزاییم. در این صورت حلقه بسیار بزرگی تشکیل خواهد شد. اگر مسئله این نیست، ترکیه با داشتن بیش از 950 کیلومتر مرز مشترک با سوریه  به همراه روسیه می‌تواند قدم‌هایی بردارد. البته بدون آن که تمامیت ارضی سوریه نقض شود.» این اظهارات نشان می‌دهد آنکارا نیز می‌خواهد با پیوستن به اتحاد مسکو و تهران از بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه، حمایت کند.

در انتهای این گزارش ادعا شده است: اظهارات اخیر رئیس‌جمهور ترکیه نشان می‌دهد در صورتی که ائتلاف تهران، مسکو و آنکارا در آینده نزدیک نیز رخ ندهد، اردوغان همواره آمادگی پیوستن به این حلقه را دارد. اظهارات مذکور همچنین به این معناست که ترکیه نیز در آینده به تعلیم و تسلیح مهاجران برای ایجاد بی‌ثباتی در اروپا دست خواهد زد. پوتین قصد دارد باقی‌مانده اعتبار ناتو را نابود کند و در این راه از اردوغان مانند یک وسیله استفاده می‌کند.

انتهای پیام/