دخل نوزده و خرج بیست نتیجه سال‌ها کار و تلاش اهالی قلم!
اهالی قلم منشاء جریان فرهنگ در جامعه هستند، حالا با سرانه مطالعه و کیفیت پایین کتاب‌ها معلوم نیست جریان رودخانه فرهنگ کشور به کدام دریا می‌ریزد!
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ قلمدان اهل قلم خوب اگرچه پر و پیمان از مداد و خودکار و هرچه که برای نوشتن لازم است، اما اگر تنها راه ارتزاقشان نوشتن باشد و نوشتن، بدن‌های قلمی و نحیفی خواهند داشت.
شاید در وعده‌های غذاییشان چلو قلم پیدا شود، اما نه با گوشت! گوشت و پوستشان در راه نوشتن مانند قلم‌هایشان تراشیده شده است.
می‌گویند کیفیت کتاب‌ها پایین است. اگر کتاب با کیفیت بالا بخواهیم، نویسنده‌ای هم لازم است تا تمام وقت خود را برای نگارش بگذارد که در کشور ما امری تقریبا نا ممکن است. چراکه اگر نویسنده دو شغله نباشد ممکن است دیگر غذایی برای خوردن نداشته باشد!
اهالی قلم خواسته هایشان برای بالا رفتن کیفیت زندگیشان از وزیر ارشاد بسیار است و وزارت خانه فرهنگ و ارشاد هم تواناییش کم. وزیر ارشاد می‌گوید تنها کاری که برای معیشت نویسندگان می‌تواند انجام دهد، مساله بیمه است. بیمه ای که به گفته وزیر ارشاد اعتبارات وزارت خانه اش در تنگنای مالی قرار گرفته و فعلا امکان پوشش گرفتن نویسندگان جدید را ندارد.
اینکه معیشت نویسندگان کشور تنها بیمه بودن آن‌ها تلقی میشود جای تامل دارد، اما این انتظار از مسئولان می‌رود که این بیمه و ارائه نصف و نیمه خدمات روزی کامل شود تا دیگر شاهد اینگونه مشکلات برای همه اقشار به ویژه هنرمندان نباشیم.
هنرمندان اهل قلم منشاء جریان فرهنگ و بالا بردن سطح سواد جوامع هستند، حالا با این سرانه پایین مطالعه و کیفیت پایین کتاب‌ها معلوم نیست جریان رودخانه فرهنگ کشور به کدام دریا می‌ریزد! دریای زلال دانش و آگاهی‌های به روز و روشنگری یا دریای کدری از اطلاعات ناقص و بعضا گمراه کننده مسیرهای انسانی.
گاهی اوقات می‌ارزد تا برای اعتلای فرهنگ و هنر کشور بودجه بعضی بخش ها کمتر باشد، چرا که در نهایت این قلم نویسندگان و هنر اهل تئاتر و سینما است که می‌تواند رشد اقتصادی را نیز به همراه داشته باشد.
اینکه چه وقت و موقعی جامعه پذیرنده سطح بالای هنر و فرهنگ خواهد بود، چندان مشخص نیست. اما آنچه که معلوم است تعداد بالای کتابخوان دانشجو فقط در فصل امتحانات است، صندلی‌های تئاتر ها خالی است و سالن سینمای فیلم‌های فاخر سینما که معدود هم هستند چندان پر و پیمان نیستند.
اهل قلم و نویسندگان خبری و اهالی رسانه هم چندان اوضاع مناسب تری ندارند. از خطرات کار و اضطراب و تنش‌های دیگر کار که بگذریم، اکثر اهالی رسانه بیمه درست و درمانی که ندارند و خرجشان همیشه از دخلشان بیشتر است. حال باید به حال اهالی قلم گریست که دخلشان شده نوزده و خرجشان بیست!
گزارش از پوریا سلیمان زاده
انتهای پیام/
