به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محسن پرویز، نویسنده و منتقد ادبی، با بیان اینكه امرار معاش اهالی ادبیات از راه نگارش و انتشار آثارشان در بین اشخاص مختلف، متفاوت است، اظهار كرد: ممكن است برخی از اهالی ادبیات، حجم فعالیتی كه انجام می‌دهند، در حد و اندازه‌ای باشد كه هزینه‌های زندگیشان را تامین كند و بتوانند از راه نوشتن و شعر گفتن امورشان را بگذرانند. نویسندگان حرفه‌ای به معنای متبحر در امر نوشتن كم نداریم، اما نویسندگان حرفه‌ای كه شغل اصلی‌شان نویسندگی و شاعری باشد، تقریبا می‌توانم بگوییم كه وجود ندارند و چنین جریانی خیلی دور از ذهن است.
 
وی ادامه داد: امرار معاش نویسندگان از راه تولید اثر، به لحاظ تئوری امكان پذیر است و در مقاطعی از زمان كه شاهد رونق كتاب بودیم، می‌شد این موضوع را تصور كرد و برخی هم مدعی هستند كه شغل دیگری به غیر از نویسندگی ندارند. اما به لحاظ عملی و آنچه كه در جامعه اتفاق می‌افتد، نمونه واقعی برای این موضوع سراغ ندارم. گذشتگان و كسانی كه نویسندگان قابلی هم بودند، عموما یا كارمند دولت بودند و یا در دوران بازنشستگی و در شرایطی كه مختصری در آمد برای امرار معاش داشتند به طور جدی‌تر به موضوع ادبیات پرداخته‌اند.
 
این نویسنده كشور خاطرنشان كرد: البته درآمدهایی برای نویسنده و شاعر وجود دارد كه مستقیما مربوط به نویسندگی و شعر نیست، اما محصول نویسندگی و شاعری است. مانند اینكه شاعری برای مجلسی دعوت می شود و در آنجا شعرخوانی می‌كند و هدیه ای دریافت می‌كند. اما در مجموع باید گفت گاهی شغل دوم و حتی شغل سوم افراد با استعداد و شعرای خوب كشورمان، نویسندگی و سرایش شعر است.
 
وی نویسندگی و به ویژه نوشتن رمان را شغلی تمام وقت دانست و افزود: نمی شود صبح تا بعد از ظهر ذهن انسان درگیر باشد و وظایف شغلی را به درستی انجام دهد و در اوقات فراغت اندك زمان باقی مانده را اثر درخوری در حوزه ادبیات بیافریند. ذهن نویسنده باید به طور تمام وقت درگیر سوژه ها، داستان ها و قهرمانانش باشد تا بتواند اثری قابل توجه را خلق كند.
 
وی همچنین گفت: نویسندگان و شاعران الزاما هم نباید فقط مرتبط با حوزه ادبیات فعالیت كنند؛ حضور در صحنه‌های مختلف تجربیاتی ایجاد می‌كند كه این تجربیات می‌تواند سرمنشأ تولید اثر باشد. كسانی كه در حوزه های دیگر فعالیت می‌كنند در كنار اینكه مشكل زمانی و تنظیم وقت برایشان ایجاد می‌شود، اما در كنار آن می‌توانند صحنه‌ها و موقعیت‌های متفاوتی را تجربه كنند و به همین دلیل ممكن است سوژه یابی برایشان راحت تر باشد.

انتهای پیام/