سارا جلوداریان، غزلسرا و ترانه سرا در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به آنکه هنر به طور انکار ناپذیری با اتفاقات و وقایع اجتماعی در تعامل است، گفت: یکی از هنرهایی بسیار سفارش پذیر، شعر و زیر مجموعه آن ترانه است. ما نمی توانیم بین شعر و ترانه و رویکرد نوشتاری و اتفاقات جامعه تفاوت بسیاری قائل شویم، ترانه نیز به تبع آن از اتفاقات و حوادث جامعه تبعیت میکند.
وی افزود: به دلیل آنکه ترانه به زبان تودههای مردم نزدیکتر است، از اتفاقات جامعه بهره می برد. اگر نگرش ترانه سرا به طور کامل سیاه یا سفید باشد نشانه آن است که در آن جامعه زیست نمیکند و اگر مسائل را فقط سفید ببیند وی به دور از جامعه است.
جلوداریان تصریح کرد: نُرم این است که ترانه سرا در فضایی خاکستری سیر کند و نگاهش خاکستری باشد، نه سیاه و نه سفید. او باید معضلات را بیان کند و آن را به کاتارسیس روحی برساند و در نهایت راهکاری برای برون رفت از این معضل ارائه دهد.
وی یادآور شد: اگر نگاه ترانه سرا فقط به سمت نقاط تیره باشد، حالت امروزی آن است که به سمت ناامیدی، نفرت و نفرین در ترانه پیش می رود که هم از آموزه های دینی و هم احساسی فاصله دارد.
این شاعر ادامه داد: البته نباید ترانه های فاخری را که سروده می شود و گاهی توسط ترانه سراهای گمنام ما خاک می خورد و خواننده ها به آن اقبالی نشان نمی دهند، نادیده گرفت. ترانه سرایان با نگاهی روشن زوایای جامعه را منعکس کنند.
وی با اشاره به کتابهای سیاهی که منتشر می شوند، گفت: ذهن نوجوان در اثر شنیدن ترانه های سیاه، سیاه و سیاه تر می شود و در واقع تیشه به ریشه ادبیات ما می زنند. متولیان فرهنگی باید در این باره اقدامی کنند، هرچه تولید این دسته از آثار موسیقایی بیشتر شود تبلیغات و مخاطب نیز به فراخور آن افزایش می یابد.
جلوداریان در خصوص بحث درآمدزایی در ترانه اظهار داشت: بخشی از ترانه سرایان که با مشکلات مالی مواجه هستند، دست به قلم میبرند و آثار سیاه تولید می کنند. سیاست گذاران فرهنگی باید از ریشه و بن به این معضل بپردازند.
انتهای پیام/