سرپرست ISC گفت: یک نظام رتبه بندی بیش از هر چیز ابزاری برای تعیین نقاط قوت و ضعف دانشگاه ها است. نگاهی به وضعیت رتبه دانشگاه های کشور در نظام رتبه بندی لایدن نشان می دهد هر چند نسبت به سال های گذشته تعداد دانشگاه های کشور در نظام رتبه بندی لایدن افزایش یافته و دانشگاه های کشور در مسیر ارتقا کیفیت تولید ات علمی قرار گرفته اند( بنحوی که در سال 2015 نسبت به سال 2014 بیشترین میزان رشد در تولید علم برتر از آن جمهوری اسلامی ایران شده است)، اما رتبه دانشگاه های کشور در کمیت تولید علم یک درصد، 10 درصد و 50 درصد برتر پایین تر از رتبه کلی تولید علم برتر کشور است که نشان از  نیاز به توجه بیشتر به کیفیت تولیدات علمی کشور دارد. این مسئله در خصوص دیپلماسی علمی نیز صادق است.

وی افزود: در حوزه علوم زندگی و زمین دانشگاه علم و صنعت ایران سهم بیشتری از کل تولید علمش در رده کمیت علم برتر یک درصد، 10 درصد و 50 درصد برتر قرار گرفته و این شاخص یک شاخص نسبی است و نشان می دهد که چه سهمی از کل تولید علم دانشگاه در کدام طبقه قرار گرفته است. حدود 2درصد از کل تولید علم دانشگاه علم صنعت در حوزه علوم زندگی و زمین در زمره تولیدات علمی یک درصد برتر دنیا قرار گرفته است. 10درصد این تولیدات در زمره مقالات 10 درصد برتر دنیا قرار گرفته و 44درصد این تولیدات در زمره مقالات 50 درصد برتر دنیا قرار دارد.