به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از هافینگتون پست، همزمان با یک ساله شدن توافق هسته ای ایران، برخی ناظران می گویند نگران این هستند که بعد از اوباما و مقاماتی که کمک کردند این توافق سربگیرد و حالا کمتر از شش ماه دیگر خواهند رفت، چه پیش خواهد آمد.
نگرانی ها از این بابت هستند که پایه های آشتی ایران و آمریکا، بر مبنای روابط شخصی دو بازیگر اصلی است که احتمالا حتی اگر وزیر سابق امور خارجه آمریکا، هیلاری کلینتون هم بر سر کار بیاید، عمر وزارت طرف آمریکایی، به دولت بعد نخواهد رسید.
در غیاب روابط دیپلماتیک رسمی، تلاش های محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران و همتای آمریکائیش، جان کری و معاونان آن دو بود که باعث شد این توافق تاریخی انجام شود و مبادله زندانیان بین دو کشور رخ دهد. همچنین همین حس رابطه بود که اوایل امسال به کری اجازه داد بعد از تجاوز ملوانان نیروی دریایی آمریکا به آب های سرزمینی ایران، با گفتگوی تلفنی مانع تقابل نظامی دو کشور شود.
ویلیام لوئر، دیپلمات بازنشسته ای که 31 سال در امور خارجه آمریکا خدمت کرده است می گوید: «از 20 ژوئن به بعد دیگر کسی نخواهد بود که تلفن را بردارد و به فرد آن طرف خط بگوید: سلام. ببین! یک مشکلی هست. هیچ جایگزینی وجود ندارد که در چنین موقع اضطراری به کمک بیاید.»
لوئر هشدار داد: «فرصت برای اشتباهات، بسیار زیاد هستند. و وقتی که اشتباهی به وجود بیاید، باید به فکر حل آن باشید. با توجه به تاریخ روابط ایران و آمریکا، از سوی هر دو کشور، واکنش سریع، احتمالا جاهل مآبانه خواهد بود.»
برخی کارشناسان منطقه ای و دیپلمات های سابق، می ترسند که مقامات کنونی دولت اوباما، در ماه ژانویه جای خود را به افراد کم تجربه تر و ناتوان تر برای حل روابط شکننده ایران و آمریکا بدهند.
آرین طباطبایی، کارشناس مسائل ایران و استاد مهمان دانشگاه جرج واشینگتون می گوید چه کلینتون و چه ترامپ وارد کاخ سفید شوند، «روابط تا اندازه ای تحلیل خواهد رفت».
جمهوری خواهان کنگره با درخواست تحریم های بیشتر علیه ایران، سالگرد این توافق را گرامی داشتند و تهران این مسئله را نقض توافق قلمداد خواهد کرد. ایران و آمریکا، حتی در مورد نحوه مقابله با دشمن مشترکشان، داعش، رویکردهای متفاوتی دارند. حضور ناوهای آمریکایی در سواحل بحرین هم دائما باعث کش و قوس هایی بین نظامیان دو کشور می شود و تهدید دائمی محسوب می شود.
انتهای پیام/