به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، احمد فیصل بیکزاد والی بدخشان گشایش این نمایندگی را در ایجاد سهولت‌های رفت و آمد بین افغانستان و تاجیکستان، انتقال مواد غذایی و تداوی بیماران مهم میداند.

بیکزاد می‌گوید: آغاز فعالیت دوباره کنسولگری تاجیکستان در این ولایت به مردم این ولایت سهولت‌های زیادی فراهم می‌کند، در انتقال بیماران به تاجیکستان، انتقال مواد غذایی و حسن روابط بین هردو کشور.

وی می‌گوید که این کنسولگری در ایجاد برقراری روابط نیک اجتماعی، تجاری و فرهنگی میان دوکشور از اهمیت ویژه‌ای بر خوردار است.

والی بدخشان همچنان از تامین امنیت و انجام هرگونه هم‌کاری با مسئولان این کنسولگری اطمینان می‌دهد.

کشور تاجیکستان سال گذشته کنسولگریش را به دلایل فراخ شدن دامنه‌های نا امنی در شمال افغانستان به خصوص ولایت بدخشان مسدود کرده بود.

اما امید نظروف سرکنسول جدید تاجیکستان در بدخشان، در دیدار با والی بدخشان می گوید که کشورش پس از اطمینان حکومت افغانستان آماده شده است که کنسولگری این ‌کشور را در بدخشان فعال نماید.

 آقای نظروف بر ایجاد روابط نیک فرهنگی و تجاری بین دو کشور همسایه تاکید کرد و گفت: رابطه دوستی میان افغانستان و تاجیکستان با توجه به مشترکات فرهنگی و زبانی به گذشته های دور برمی‌گردد و من وعده می دهم که در زمینه برقراری روابط نیک میان دوکشور تلاش میکنم و می کوشم تا سهولت های خوبی را در جهت اخذ ویزا به مردم فراهم نمایم.

سیحون استاد دانشگاه در بدخشان می‌گوید که ساکنان مناطق مرزی بدخشان شامل ولسوالی‌های نسی، شکی، ماه می، کوفاب و خواهان که با مرکز فیض آباد راه مواصلاتی ندارند، از طریق تاجیکستان به کابل رفت و آمد می کنند.

وی می‌گوید در مدتی که کنسولگری تاجیکستان در این ولایت مسدود بود، مردم محل با مشکلاتی زیادی روبرو بودند.

آقای سیحون می‌گوید: در مدت یکسال که کنسولگری تاجیکستان در این ولایت مسدود بود اهالی این ولایت با مشکلاتی زیادی روبرو بودند، آنان حتی بیماران شان را نیز در تاجیکستان تداوی می‌کنند، ایجاد دوباره این کنسولگری سهولت‌های زیادی برای مرزنشینان فراهم خواهد کرد.

ظرف ده سال گذشته پنج پل دوستی بین افغانستان و تاجیکتسان بر فراز دریای آمو که مرز مشترک بین دو کشور را می سازد، در ولسوالی های یاد شده ایجاد شده است، در دو طرف این پل‌ها بازار های مشترک نیز ساخته شده است، این بازار ها مهم ترین مارکیت داد و ستند بین دو کشور دانسته می شوند که بازرگانان اموال شان را به فروش می رسانند و باشنده های محل اشیای مورد ضرورت خویش از این محل دریافت می کنند.

انتهای پیام/