محمد بیداریان شناگر سابق تیم ملی در گفتگو با خبرنگار  حوزه پایه و آبی گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار داشت: ملی پوشان شنا پس از مسابقات رده های سنی تایلند در مهر 94 اردوهای خود را برای کسب سهمیه المپیک آغاز کردند. طبق برنامه ریزی ها قرار بود ملی پوشان  درچند تورنمنت بین المللی شرکت کنند اما این اتفاق نیفتاد. اردوی ارتفاع تیم نیز لغو شد.

تا اینکه در فروردین سال 95 ملی پوشان در مسابقات امارات شرکت کردند و رکوردهای خوبی زدند. از جمله رکورد مهدی انصاری در مواد 50 و 100 متر پروانه که تنها سی صدم ثانیه با ورودی المپیک فاصله داشت.

این رکوردها روحیه بخش و امیدوار کننده بود. بعد از آن قرار شد شناگران دو ماه قبل از مسابقات بوداپست راهی مجارستان شوند و اردوی تمرینی خود را در آن جا برپا کنند که این اتفاق نیفتاد و تیم سه هفته قبل از مسابقات به کمپ تمرینی رسید.

وی در خصوص علل ناکامی شناگران در کسب سهمیه ریو افزود وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک حمایت چندانی از فدراسیون نمی کنند. فدراسیون نه تنها رشته شنا، بلکه رشته های شیرجه و واترپلو را در دو بخش آقایان و بانوان حمایت می کنند. بودجه ای که در اختیار فدراسیون قرار می گیرد کفاف یک رشته را نیز نمی دهد.  لغو اردو ها و مسابقات برون مرزی نیز حاصل نبود بودجه است. برای پیشرفت لازم است با بهتر از خودمان رقابت کنیم.

به علاوه این که در سال های اخیر نبود ثبات مدیریت در فدراسیون به شنا ضربه زده است. دو سه سالی با حضور رضوانی فدراسیون کمی به ثبات رسیده است.بیداریان اضافه کرد نتایج بدست آمده در بوداپست با توجه به برنامه هایی که اجرا نشد قابل پیش بینی بود. شناگران بیش از حد توانشان ظاهر شدند.

با توجه به داشته ها و سرمایه گذاری ها کادر فنی بهترین نتیجه را گرفتند.ملی پوش سابق تیم ملی درباره حضور مربی خارجی درتیم ملی شنا تصریح کرد معتقدم حضور مربی خارجی کمک چندانی به تیم نخواهد کرد. وقتی بودجه ای در کار نیست هم برای مربی خارجی وجود ندارد و هم برای مربی داخلی. با این تفاوت که مربی خارجی دستمزد هنگفت می خواهد.

همین پول را باید به شکل حقوق مکفی در اختیار شناگران و مربی داخلی قرار داد و بقیه آن را صرف اردو و مسابقات تدارکاتی کرد.

نماینده شنای ایران در المپیک لندن خاطر نشان کرد در ایران سن خداحافظی شناگران از تیم ملی بسیار پایین است. من در سن 24 سالگی از شنا خداحافظی کردم. ببینید امثال من و یا جمال چاوشی فر اکنون چه چیزی داریم. مشکلات مالی، ابهام در زندگی آینده و شغل باعث می شود شناگران این رشته را کنار بگذارند. تا به حال عدد قرارداد لیگ چاوشی فر دو رقمی نشده است. در حالی که در کشورهای کوچک خلیج فارس شناگرانی که رکورد می زنند تا آخر عمر تامین هستند. با وجود این شرایط چاووشی سال گذشته موفق شد مجوز ورود به مسابقات جهانی کازان را بدست آورد.

بیداریان به برنامه های استعدایابی فدراسیون شنا برای پشتوانه سازی تیم ملی اشاره کرد و گفت: بعد از مسابقات آسیایی 2014 ستاد مسابقات آسیایی 2018 تشکیل شد که برنامه های این ستاد در حال اجرایی شدن است. از جمله این برنامه ها اعزام ورزشکاران به مسابقات رده های سنی، تشکیل اردوهای متمرکز و غیرمتمرکز، دعوت از مربیان برای حضور در کلینیک ها، سنجش آنان از نظر علمی وارزیابی تست های شناگران است.

 در این مسیر شناگرانی مانند بنیامین قره حسنلو و بسیاری دیگر نیز شناسایی شده اند. امیدوارم تلاش های فدراسیون فعلی برای رشد سه رشته شنا، شیرجه و واترپلو ادامه دار باشد و به ثمر بنشیند. بهترین نتایج تاریخ شنای ایران که در سال 2009 رقم خورد حاصل ثبات مدیریت و اجرای برنامه های بلند مدت در فدراسیون قبلی بود. 

انتهای پیام/