ایشان با بیان اینکه همیشه نام صلح با امام مجتبی(ع) همراه است، تصریح کردند: در ذهن برخی افراد این پرسش شکل گرفته است که چرا امام حسن(ع) شیوه صلح و امام حسین(ع) مسیر شهادت را در پیش گرفتند.

معظم له با بیان اینکه اسلام دست حاکم اسلامی را برای صلح و جهاد باز گذاشته است، گفتند: گاهی مصلحت ایجاب می کند که جهاد انجام شود و مسلمین از درِ صلح وارد نشوند چرا که ممکن است به ضرر مسلمانان باشد.

این مرجع تقلید به نهی قرآن کریم از انجام صلح در آیه 35 سوره محمد «فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ» اشاره داشتند و تصریح کردند: قرآن در این آیه می فرماید «هرگز سست نشويد و دشمنان را به صلح (ذلت بار) دعوت نكنيد در حالي كه شما برتريد و خداوند با شماست و چيزي از ثواب اعمالتان را هرگز كم نمي‏كند.»

*در چه زمانی باید از صلح پرهیز کرد؟

این استاد برجسته حوزه علمیه افزودند: قرآن تاکید می کند که اگر مسلمین در موضع قدرت هستند و دشمن در موضع ضعف قرار دارد از صلح پرهیز شود.

حضرت آیت الله سبحانی در ادامه تصریح کردند: گاهی شرایط ایجاب می کند حاکم اسلامی از درِ صلح وارد بشود و تجدید قوا کند چرا که ممکن است در صلح فوایدی باشد که در جنگ نباشد.

ایشان با اشاره به نامه تاریخی امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر، گفتند: این نامه در حقیقت برنامه جامعی برای دولت های اسلامی است و خوشبختانه در سازمان ملل نیز به رسمیت شناخته شده و ارزش این نامه را بهتر فهمیده اند.

معظم له با بیان اینکه حضرت علی(ع) در نامه خود به مالک اشتر دستور به صلح می دهد، گفتند: امیرالمومنین(ع) به مالک توصیه می کند «گاهی استراحت برای سربازان، آسودگی از نگرانی و حفظ امنیت کشور در صلح است».

این مرجع تقلید افزودند: همان حضرت علی(ع) که در زمان رسول خدا در همه جنگ ها غیر از جنگ تبوک شرکت داشته و سه جنگ را در دوران امامت خود رهبری نموده است در توصیه به مالک می نویسد «شرایط را ارزیابی کن، گاهی ایجاب می کند تو از درِ صلح وارد بشوی».

*گاهی مصلحت مسلمین در صلح است

حضرت آیت الله سبحانی با تاکید بر اینکه اسلام همان گونه که به جهاد دعوت کرده به صلح نیز دعوت کرده است، ابراز داشتند: قرآن دعوت به صلح نیز کرده است چرا که گاهی مصلحت در صلح است.

ایشان افزودند: براساس تشخیص امام مجتبی(ع) در آن شرایط غیر از صلح، چاره دیگری وجود نداشته است و اگر ایشان صلح را نمی پذیرفتند جز اینکه شیعیان کشته می شدند نتیجه دیگری حاصل نمی شده است.

*امام مجتبی(ع) روز اول صلح نکردند

معظم له با بیان اینکه امام مجتبی(ع) روز اول اقدام به صلح نکردند، گفتند: ایشان سه بار لشکری را برای جلوگیری از پیشروی سربازان معاویه اعزام کردند اما فرماندهان رشوه گرفتند و لشکر بدون فرمانده ماند.

این مرجع تقلید تصریح کردند: امام مجتبی(ع) بعد از اعزام سه لشکر که هربار اتفاقی رخ داد، فرماندهان و سربازان خود را گردهم آوردند و نظر آنها را درباره صلح یا جهاد پرسیدند که آنها فریاد صلح بر سر دادند و در این شرایط امام حسن(ع) ناچار شدند که صلح با شرافت کنند اگرچه دشمن به آن عمل نکرد.

*ظالمان هیچگاه به تعهدات خود عمل نمی کنند

حضرت آیت الله سبحانی افزودند: اصولا این سنت وجود دارد که افراد نیک باور همیشه صلح می کنند اما طرف غدّار به صلح عمل نمی کند.

ایشان افزودند: شرط نخست صلح امام حسن(ع) این بود که معاویه بعد از خود نباید کسی را به عنوان خلیفه مسلمین معرفی کند که این شرط زیر پای گذاشته شد؛ همچنین قرار به منع تعقیب از شیعیان علی(ع) بود که به این شرط نیز عمل نشد.

این مرجع تقلید با تاکید بر اینکه ظالمان، مادی گرایان و دنیاپرستان همواره صلح با اولیاء الهی را زیر پای می گذارند، ابراز داشتند: در مسئله برجام، جمهوری اسلامی به تعهدات خود عمل کرد اما متاسفانه طرف غدّار شرایط را زیر پای نهاده و به تعهدات خود عمل نمی کند.

حضرت آیت الله سبحانی با بیان اینکه وظیفه امام حسن(ع) پذیرش صلح و وظیفه امام حسین(ع) جهاد و شهادت بود، خاطرنشان کردند: امام مجتبی(ع) با پذیرش صلح، خون مسلمانان را حفظ کردند تا در آینده امام حسین(ع) مسئله را از مسیر جهاد و شهادت در پیش گیرند.