به گزارش خبرنگار
حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تئاتر این هنری که از دل هفت‌گانه‌های هنر بیرون آمده و دم از آیین و سنت‌های هر کشوری می‌زند، از دیرباز تا کنون دستخوش تغییراتی شده است که می‌توان پی به محصور شدنش برد.
زمانی که پای درددل هنرمندان می‌نشینیم و عملکرد مسئولان تئاتری را بررسی می‌کنیم، همیشه گلایه‌هایی از نبود سالن‌های نمایشی مناسب و کمبود بودجه شنیده می شود. هنرمندان عاشقی که حتی از جیب خودشان مایه می‌گذارند و کسی نیست تا صدای حبس شده در سینه‌هایشان را بشنود. از طرفی ایجاد تماشاخانه‌های خصوصی باز تا حدی مشکل اجرا و کمبود سالن‌ها را برطرف کرده اما تماشاخانه های دولتی همچنان راه خود را پیش می‌برند. در کنار همه این صحبت‌ها کم کاری در حوزه تبلیغات برای گروه‌های نمایشی باعث می شود تا آنطور که باید آن اثر دیده نشود و در سکوت به پایان برسد و بسیاری از علاقه مندان از دیدن آن اجرا جا بمانند.
با این اوصاف قطار تئاتر، از عملکردهای مختلف تماشاخانه‌ها گذشت تا به ایستگاه کف فروش گیشه‌های ایرانشهر رسید. از سال جاری خبرهایی به گوش رسید که تماشاخانه ایرانشهر حق 20 درصدی سالن را از گروه‌ها نمی‌گیرد که هیچ، وام 10 میلیونی هم به آنها پرداخت می کند تا کمکی برای پیشبرد این هنر محصور شده باشد؛ ولی این پایان ماجرا نیست و هنوز تا قضاوت کردن چند پله ای فاصله است. زیرا که باید ببینیم این اجرای مصوبه گرهی از مشکل حل می کند یا خیر.
قانون جذب تماشاگران در ایرانشهر فقط تا 10 شب!
به روایتی اگر گروه نمایشی در 10 شب اول نتواند فروش نمایش خود را به 33 درصد فروش صندلی‌ها برساند، آن گروه از ادامه اجرا محروم می‌شود و گروه نمایشی دیگری فعالیت خود را شروع می کند که این اتفاق نظر موافق و مخالف بسیاری از هنرمندان این عرصه را به سمت خود جلب کرده است. به این منظور با مسئول تماشاخانه ایرانشهر به گفتگو پرداخته ایم:
رجبی معمار در خصوص قانون کف فروش بلیط آثار نمایشی بیان کرد: اجرای این طرح به منظور حمایت از تئاتر کشور است و این عمل باعث می شود تا گروه برای جذب مخاطبانش، خودش هم تلاش کند و فقط متکی به تماشاخانه ها نباشد. از طرفی فضا برای گروه های نمایشی مستعد هم که توان جذب مخاطب را دارند باز می شود.
وی افزود: این رویداد برای پیشرفت تئاتر به اجرا رسیده است و هر گروهی که می خواهد در این تماشاخانه نمایش خود را روی صحنه ببرد، می‌بایست در تماشاخانه های دیگر نمایش های گوناگون را اجرا کرده باشد تا نوبت به اجرا در سالن ایرانشهر برسد.
وی با بیان اینکه تماشاخانه ایرانشهر یک شورای سیاستگذاری تشکیل داده است، اظهار داشت: تماشاخانه از افرادی که پیشکسوت این عرصه محسوب می شوند، به شورای سیاستگذاری دعوت کرده است تا برای بررسی آثار بتوانیم بهترین انتخاب را داشته باشیم؛ زیرا که پشت تک تک آنها چندین سال تجربه نهفته است.
اشک ها یا لبخندها؟!
با توجه به اوضاعی که روی داده و هر دفعه قانون جدیدی مانند شهاب سنگ روی بوم این عرصه می افتد، این بار هنرمندان تئاتر را دچار چالش‌های عدیده از محدود شدن فرصت جذب مخاطب تا وام های 10 میلیونی کرده و ممکن است سنگینی آن باعث شود تا سقف تئاتر روی هنرمندان این عرصه فرو بریزد.
شاید مبلغ 10 میلیون برای یک نمایشی که تازه می خواهد روی پاهایش بایستد و آهسته آهسته قدم بردارد خوب باشد؛ اما برای تماشاخانه حرفه ای که دیگر دورانش از قدم های آهسته گذشته و به دنبال یک کار حرفه ای است مبغلی به حساب نمی آید. چراکه هزینه های جانبی از جمله طراحی لباس و صحنه به تنهایی بیش از ده میلیون تومان هزینه می برد!
بسیاری از کارگردان های عرصه تئاتر،شکوه از تبلیغات کم و بدقولی های تبلیغاتی دارند که از طرفی دیگر مشکل معطوف شدن اجرا به 10 شب هم، نگرانی های بیشتری را به بار آورده و بسیاری از آنان حتی معتقدند که بهترین آثار تا زمانی که شناخته شود و وصفش دهان به دهان بچرخد به بیش از ده روز زمان نیاز دارد.
حال هنرمندان این عرصه در تماشاخانه ایرانشهر بین صورتک های اشک‌ها و لبخندهای تئاتر گیر افتاده اند و تکلیفشان با صورت با سیلی سرخ کرده شان هم معلوم نیست.
گزارش از نیلوفر جوانشیر
انتهای پیام/
