به گزارش
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
آبادان ؛خانوار از افرادی تشکیل میشود که با هم در یک اقامتگاه زندگی میکنند، ممکن است نسبت خویشاندی نداشته باشند ، با یکدیگر همخرج هستند و معمولاً با هم غذا میخورند. فردی که به تنهایی زندگی میکند نیز، خانوار تلقی میشود. هر خانواده ای را می توان خانوار گفت ولى هر خانواری را نمىتوان خانواده ناميد. خانواده مهم ترین نهاد یک جامعه محسوب می شود .
در تعریف جامعه شناسان از خانوداه آمده است : خانوده نخستين واحد زندگى اجتماعى است. خانواده از عمل توالد و تناسل نشأت مىگيرد.
روابط اصلى و مهم در خانواده رابطههائى است که بين زن و شوهر ، والدین و فرزندان و برعکس برقرار مىشود. خانواده پيوندى درازمدت بين اعضای خانواده است که هدف اصلی آن پرورش فرزندان و انتقال فرهنگ از يک نسل به نسل ديگر است.
مهم ترین ارکان یک خانواده نیز پدر و مادرهستند. در ایران معمولا سرپرست خانواده مرد یا پدر خانواده است . و در صورت نبود پدر (فوت،طلاق و...) مادر سرپرست خانوار محسوب می شود. طبق تعریف سازمان بهزیستی کشور، تعریف «زن سرپرست خانوار» زنی است که عهدهدار تامین معاش مادی و معنوی خود و اعضای خانوار خویش است.
طبق آمار و بررسی ها تعداد زنان سرپرست خانوار در جامعه در حال افزایش است .افزایش میزان زنان سرپرست خانوار پیامدهایی برای جامعه در بر خواهد داشت که در صورت نبود ساماندهی و برنامه ریزی مناسب از سوی دولت آسیبهای اجتماعی فراوانی را در پی خواهد داشت
رئیس مرکز آمار ایران با بیان اینکه در سرشماری سال 90، 21 میلیون و 110 هزار و 481 خانوار شناسایی شده است گفت : 88 درصد سرپرست های آنها مرد و 12 درصد آنها زن هستند. این در حالی است که در سرشماری های ابتدایی تعداد زنان سرپرست خانوار 6.5 درصد بود اما در سال 90 با رشد دو برابری مواجه شدیم. بر این اساس پیشبینی تا چند سال آینده آمار زنان سرپرست افزایش می یابد.
عادل آذردادمه داد:طبق آمار 82 درصد زنان سرپرست خانوار بیکارند که همین مسئله میزان آسیب پذیری این زنان را افزایش می دهد.بیشترین دلیل افزایش در آمار زنان سرپرست خانوار در کشور افزایش میزان طلاق وافزایش تصادفات جاده ای است که اغلب منجر به فوت پدر خانواده می شود. در خوزستان و آبادان هم این میزان همراه دیگر مناطق کشور در حال افزایش است.
زنان سرپرست خانوار اغلب آسیب پذیرند و مسائل مشکلات این زنان مستقیما روی اعضای خانواده تاثیر می گذارد.و از آنجای که خانواده مهم ترین رکن یک جامعه است این تاثیرات متوجه کل جامعه خواهد بود .
یکی از زنان سرپرست خانوار که شوهرش را چندین سال قبل درتصادف از دست داده میگوید: همسرش در زمان حیاتش تحت پوشش هیچ بیمه ای نبوده او کارگر ساختمانی بوده و بعد از فوتش ملک و املاکی از خود به جا نگذاشته است او می گوید بعد از همسرش مجبور است برای گذران زندگی و بزرگ کردن فرزندانش در بازار احمد آباد آبادان دستفروشی کند .
او هر روز صبح زود به امید آوردن نانی برای فرزندانش از خانه خارج می شود .
او میگوید هرگز نتوانسته برای آینده فرزندانش اقدامی کند . همین که بتواند شکمشان را سیر کند و به مدرسه بفرستد خدار را شکر میکند.
شاید محرومیت فرزندان این زن از حداقل امکانات رفاهی آینده ای را برای آنان رقم بزند که آسیب های اجتماعی گریبانشان را بگیرد .
تعداد زنانی از این دست که در بازار احمد آباد ، ایستگاه هفت و هشت آبادان دست فروشی می کنند کم نیست این زنان نان آور فرزندانی هستند که آینده سازان این شهر یا کشور هستند. کارگروه زنان و خانواد درخوزستان با هدف تعیین یک بانک اطلاعاتی و توانمندسازی زنان تشکیل شده است که مهمترین امور مورد توجه در این کار گروه ، بررسی وضعیت زنان بیسرپرست و بدسرپرست است.
مدیرکل امور بانوان استانداری خوزستان می گوید : در راستای اهداف اجرایی کمیته حمایت از زنان سرپرست خانوار، در ابتدا باید یک بانک اطلاعاتی از این زنان تهیه شود، پس از آن باید از روند فعالیتهای صرف حمایتی برای این زنان خارج شده و به سمت توانمندسازی آنان پیش رفت، بدین ترتیب میتوان زنان سرپرست خانوار را در زمینههای مختلف توانمند کرد تا این توانایی را داشته باشند که مشکلات زندگیشان را خود دنبال و حل کنند.
توران آزادی کارشناس علوم اجتماعی می گوید: توانمند سازی زنان سرپرست خانوار در واقع توانمندسازی جامعه است با وجود زنانی توانمند فرزندانی توانمندپرورش یافته و آینده ای بهتر در انتظار خواهد بود .
وی اضافه میکند: اشتغالزایی و آموزش به این زنان در حوزه هاي مختلف روانشناختي هم چون؛ خود كارآمدي، خود ارزشمندي و عزت نفس، كنترل بر زندگي، قدرت تصميم گيري، و حل مساله و افزايش سازگاري با جامعه مهم ترین اقدام در افزایش توانمندی این زنان است .
زنان سرپرست خانوار اغلب ازفوت، طلاق و متارکه همسرشان آسیب دیده اند و درصدد بالایی از این زنان تحصیلات بالا و مهارت خاصی ندارند و در بیشتر موارد از طرف خانواده هم حمایت نمی شود .
این زنان باید آنقدر توانمند باشند که دچار آسیب های و معضلات مخرب اجتماعی نشوند. توانمد ساختن زنان مددجو حمایت سازمان های دولتی و غیر دولتی را می طلبد . مردم نیز می توانند با مشارکت بیشتر در امور خیریه ای سهم مهمی جهت ارتقا سطح زندگی این زنان داشته باشند.
این زنان باید بتوانند بدون دغدغه های اقتصادی در جامعه فعالیت و فرزندانشان را پرورش دهند . این زنان باید بتوانند روی پای خود بایستند و از پس تامین معاش مادی و معنوی خانواری که برعهدشان است بربیاید.
انتهای پیام/