قصه یک دریا با چند غصه

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،دریاچه ‌ای که ما دریایش می خوانیم این روزها باز خبرساز شده است با چند سوژه، با انتقال آبش به سمنان که برخی ها می گویند می شود و برخی ها می گویند آب دریا و کویر؟ شدنی نیست.

با بلعیدن مهمانان تابستانه اش که برخی ها می گویند تقصیر مسافر بینوا هست که در جاهای ناجور شنا می کند و برخی ها می گویند حرکت آب دریای خزر چیزی است در حد مثلث برمودا که شناگر را در خود فرو می برد.

با ورود آلاینده‌ها و پساب‌ها که برخی ها می گویند شنا در دریای خزر سبب هزار و صد جور مرض و بیماری می شود و برخی ها می گویند آبی دریا به رنگ آسمان .....

اما آیا دریای خزر آلوده است؟

جواب این سوال را رئيس پژوهشکده دريای خزر این گونه می دهد " سالانه 122 هزار و 350 تن آلودگی نفتی وارد دريای خزر می‌شود" دقت کنید فقط آلودگی نفتی (به بقیه آلودگی ها هم میرسیم)

رضا پورغلام، ریز آمار آلودگی های نفتی را هم دارد سالانه 304 تن کادميوم و 34 تن سرب که وارد پهنه آبی خزر می شود و سیاهش می کند و می گوید ساحل باکو پر است از آلودگی نفتی که با حرکت نفتکش‌ها، ورد و خروج نفت و چاه‌های اکتشاف نفتی که خودشان دیگر فسیل شدند آلودگی را به دريای خزر تحميل می‌کنند. جریان آب دریای خزر هم که از شمال به جنوب می آید آلودگی ها را مهمان ما شمالی ها می کند هر چند می گوید میزان هیدروکربن در دریای خزر در سطح پایینی نسبت به استانداردهای جهانی است اما بالاتر از سواحل ترکمنستان و قزاقستان است.

فقط آلودگی نفتی؟ خیر

برخی ها معتقدند دریای خزر امروزه تبدیل به محل دفن و تجمع آلاینده های ناشی از فعالیت های انسانی نیز شده است، فاضلاب هایی که از طریق آب های زیرزمینی و روزمینی و رودخانه ها وارد دریا می شوند و ته نشین می شوند و نفس ماهی ها را می گیرند .فاضلاب ساکنان بیش از 40 شهر و چندین و چند روستا که به دلیل آب و هوای خوش حاشیه جنوبی دریای خزر، دریا نشین شدند و فاضلابشان را هم در خوش بینانه ترین حالت وارد چاه های فاضلاب خانه های خود می کنند که چند متر با دریا فاصله دارد بگذریم که برخی ها فاضلاب را مستقیما به دریا هدایت می کنند.

اگر چه طبق قوانین و مقررات سازمان حفاظت محیط زیست ایران، شرکت های آب و فاضلاب موظفند فاضلاب شهرها را در حد استاندارد تصفیه کنند، اما به نظر می رسد این اتفاق هم مثل انتقال آب دریای خزر به کویر سمنان در حد می شود یا نمی شود است چرا که همه چشم انتظار رسیدن چیزی خاص هستند " بودجه ای که از خارج قرار است بیاید"

مدیرعامل شرکت آبفاشهری مازندران که ورود فاضلاب به سفره های آب زیرزمینی ، رودخانه ها و دریا را قبول دارد می گوید: شرکت آبفاشهری مازندران درنظر دارد با استفاده از تسهیلات بانک توسعه اسلامی که پیگیر دریافتش هستیم پروژه های فاضلاب شهرهای آمل، محمودآباد، تنکابن، قائم شهر و رامسر را در کوتاهترین زمان ممکن بهره برداری کند.

ذبیح الله ذاکری می گوید این شرکت مطالعات اجرای طرح فاضلاب تعداد دیگری از شهرهای گلوگاه، بهشهر، نکا، سورک، رستم کلا، زیراب، شیرگاه، پل سفید، بهنمیر، سرخرود، فریدونکنار، نور و رویان، کلاردشت، کلارآباد، سلمان شهر، عباس آباد و نشتارود را نیز در دست انجام دارد .

می گوید همه اینها برای این است که در سال 1440 که خیلی از ماها از جمله نویسنده این گزارش حتما زنده نیست ۶۹.۲ میلیون متر مکعب پساب را تصفیه کنند تا به محیط زیست آسیب نزند.

شمال کشور را به کشاورزی می شناسند اما آیا توسعه این بخش حیات دریای خزر را هم با خطر مواجه کرده است؟

باز می گردیم به دکتر پورغلام رئيس پژوهشکده دريای خزر

سموم کشاورزی کلره و يک نمونه آن که شامل يک "ددت " و سموم فسفره است از منابع آلوده کننده دريا هستند.
پورغلام با بيان اينکه سه استان مازندران، گيلان و گلستان با همکاری سازمان‌های جهاد کشاورزی از روش‌های بيولوژيک برای مبارزه با و آفت‌‌ها استفاده کردند، گفت: ميزان آلودگی بخش کشاورزی در مازندران در 10 سال اخير از 10 هزار تن به 4 هزار تن رسيده است که با اين رويه آلودگی بخش کشاورزی به دريا کاهش چشمگير داشته است.
وی با تاکيد بر اينکه کاهش دوز سموم نيز در کاهش آلودگي‌های دريا نقش موثری داشته است، گفت: در بخش آلودگی‌های ناشی از سموم کشاورزی کشور ايران و جمهوری آذربايجان به دليل انجام فعاليت‌های کشاورزی نقش اثرگذار دارند که ايران با کاهش مصرف سموم شيميايی نشان داد که برنامه‌ريزي مناسبی برای کاهش آلودگی دريای خزر داشته است.

کمی به شنا در آب های دریای خزر امیدوار شده بودیم که مصاحبه مدیر کل دفتر آلودگی های دریای معاونت محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست فاز ما را پراند

پایش میکروبی انجام شده در شناگاه های شمال کشور حاکی از آن است که 80 درصد شناگاه های دریای خزر آلودگی میکروبی دارند.

ضیاء الدین الماسی، این مطلب رو گفت و گفت: طرح پایش میکروبی شناگاه های کشور درتمام استان های ساحلی به صورت منسجم اجرا شد و نتیجه اش شد اینکه سواحل جنوب کشور به خاطر شوری آب از آلودگی کمی برخوردار هستند اما 80 درصد شناگاه های شمال آلودگی میکروبی دارند و دو راهکار پیشنهاد می دهد

یکی اقدامات کوتاه مدتی است که برای فصل تابستان با اعلام یک سری ضوابط در شناگاه ها صورت می گیرد.

راه دیگر نظارت بر رعایت ضوابط حاکم بر دفع پسماندها، تعارض کاربری ها، ممنوعیت فعالیت های نازسازگار با طبیعت، بهبود زیرساختهایی چون سرویس بهداشتی، دفع فاضلاب

راه دوم که انقدر طولانی است که شاید باز عمر نگارنده به آن سال ها نرسد اما برای راهکار کوتاه مدت مسئولان محیط زیست استان می گویند به‌دلیل وسعت سواحل دریای خزر، شناگاه‌های مختلفی از گلوگاه تا رامسر وجود دارد به همین دلیل حدود 50 ایستگاه پایش برای نمونه‌برداری از آب دریای خزر و آنالیز میکروبی طراحی کردیم و در صورت مشاهده موارد اطلاع‌رسانی می‌شود

.

مدیر کل محیط زیست استان گفت: در دریای مازندران ایستگاه‌های مختلفی برای بحث پایش زیست‌محیطی به‌ویژه روی بحث شناگاه‌ها شناسایی شد که در صورت آلوده یا غیر قابل استفاده حتماً اطلاع‌رسانی می‌شود.

مهردادی افزود: با توجه به نمونه‌های اخیر شرایط به گونه‌ای نیست که دچار مشکل شویم و وضعیت مناسبی است؛ به‌استثنای یک یا دو ایستگاه که از طریق استانداری و فرمانداری‌ها اطلاع‌رسانی کردیم تا مردم از این شناگاه‌ها استفاده نکنند و در صورت مثبت بودن شرایط قابل استفاده است

.

به هر حال یادمان باشد بسته بودن دریای خزر غلظت آلودگی را بالا می برد و چرخه حیات آبزیان را سخت می کند و این امر در بلند مدت نه تنها بر حیات آبزیان این دریا، که بر حیات همه حاشیه نشینان تاثیر منفی خواهد گذاشت.

انتهای پیام/