به گزارش
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ فرشته طائرپور، تهیه كننده و نویسنده، درباره اینكه چطور می توان با استفاده از اقتباس ادبی، آثار ماندگاری خلق كرد، گفت: این كار می تواند اتفاق بیفتد اما به عقیده من نباید همه مسئولیت را در این زمینه به گردن فیلمساز انداخت و اگر اقتباس صورت نمیگیرد بگوییم او كوتاهی كرده، بلكه لازم است پلی ایجاد شود كه خود نویسنده و مسئولان نیز در این فرایند نقشآفرینی كنند.
وی با اشاره به اینكه آثار ادبی غنی زیادی داریم، افزود: اما ممكن است همه آن ها بار دراماتیك نداشته باشند و نتوان آن ها را تبدیل به یك اثر سینمایی كرد مخصوصا این كار در عرصه تبدیل خاطرات دشوارتر است و لازم است خاطراتی كه نوشته می شوند نیز پتانسیل فیلم شدن را داشته باشند.
طائرپور ادامه داد: هرچند فیلم سازان موفقی بودهاند كه توانستهاند از كوچكترین خاطرات، فیلمنامههای بسیار خوبی تولید كنند اما این اتفاق به ندرت میافتد. بنابراین لازم است نویسنده هم در تعامل با فیلمساز قرار داشته باشد و ضمن معرفی آثاری كه قابلیت تبدیل شدن به فیلم را دارند، در نگارش خاطرات بار دراماتیك آن ها را رعایت كند؛ چرا كه شاید هیچكس بهتر از نویسنده نتواند در تبدیل كتاب به فیلمنامه حضور موثری داشته باشد.
این فیلمنامه نویس درباره اینكه در هنگام تبدیل خاطرات واقعی به یك اثر سینمایی چقدر باید به آن ها وفادار بود، گفت: سینمای حرفه ای در عرصه فیلم بلند بیشتر از آنكه وامدار واقعیت باشد، خودش را متعهد به آن می داند كه از دل هر واقعهای یك اثر سینمایی و جذاب برای مخاطب بسازد. بنابراین ممكن است شیوه ساخت و پرداخت را تغییر دهد ولی مهم این است كه حرمت جوهره اصلی آن واقعه حفظ شود.
وی با بیان اینكه خاطرات ارزشمندی در سال های اخیر نگاشته و منتشر شدهاند، گفت: تعدادی از آنها می توانند جرقههایی برای فیلم كوتاه و برخی از آن ها می توانند بنمایه ساخت فیلم بلند باشند، مهم این است كه این اتفاق شكل بگیرد و شاهد روند تبدیل شدن آثار ادبی به فیلم های كوتاه، بلند یا حتی نماهنگ و سریال های تلویزیونی باشیم.
انتهای پیام/