به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، افت قیمت محصولات کشاورزان همچون بیماری مسری حالا از سیب‌زمینی و پیاز به گوجه‌فرنگی نیز سرایت کرده و کشاورزان نگرانند که به‌زودی قیمت هندوانه و خیار هم به کف بازار برسد.
 
شاید باور کردنش سخت باشد اما نرخ محصولات کشاورزی در جنوب کرمان آن‌قدر افت کرده که کشاورزان ترجیح می‌دهند از این محصولات به‌عنوان خوراک دام استفاده کنند و یا زمین را با محصولات درو نشده شخم می‌زنند.
 
اینجا افسوس درو می کنند
 
نکته جالب در خصوص افت نرخ محصولات کشاورزی این است که باوجود اجرای طرحهای خرید توافقی، اجرای الگوی کشت و اجرای طرحهای موقت در زمینه بازاریابی محصولات کشاورزی اما در سه دولت گذشته هیج نسخه‌ای برای درد بی درمان کشاورزان جنوب کرمان پیچیده نشده است و روند زمین خوردن کشاورزان ادامه دارد.
 
اگر نگاهی به هزینه‌ها و درآمدهای کشاورزان بیندازیم به سادگی مشخص می‌شود در کنار افزایش چندین برابری هزینه‌های تولید از جمله سم و کود و بذر قیمت محصول هر سال کاهش یافته است و گاه به کیلویی ۱۰۰ تومان می‌رسد.
 
این مشکل در دولت نهم و دهم نیز چاره اندیشی نشد و در نهایت به دولت فعلی به ارث رسید و همچنان تداوم دارد.
 
 نکته قابل توجه اینکه با وجود اینکه جنوب کرمان به یکی از قطبهای اصلی کشاورزی شهرت دارد اما عملاً این پتانسیل به دلیل عدم مدیریت به خصوص در بخش حمل و نقل کالا و بازاریابی به مصیبی تکراری برای مردم مبدل شده است.
 
از سوی دیگر مهمترین عامل در زمینه افت قیمت محصول که دلالان غیر بومی هستند همچنان به عنوان اصلی‌ترین عامل افت محصولات کشاورزی جنوب کرمان به فعالیت خود ادامه می‌دهند و سود کشاورزان را به جیب می‌زنند.
 
در حالیکه هنوز اشک پیاز کاران جنوب کرمان خشک نشده است و ماشینهای مملو از پیاز در حال خراب شدن در بازار هستند که قیمت این محصول در مزرعه به کمتر از ۱۰۰ تومان رسیده و هم زمان همین محصول در کرمان به قیمت ۸۰۰ تومان به دست مصرف کننده نهایی می‌رسد
 
در حالیکه هنوز اشک پیاز کاران جنوب کرمان خشک نشده است و ماشینهای مملو از پیاز در حال خراب شدن در بازار هستند؛ قیمت این محصول در مزرعه به کمتر از ۱۰۰ تومان رسیده و هم زمان همین محصول در کرمان به قیمت ۸۰۰ تومان به دست مصرف کننده نهایی می‌رسد.
 
افزایش نرخ کارگر، بسته بندی و حمل و نقل کار را به جایی رسانده است که حالا بوی فساد پیازها از زمینهای کشاورزی بلند شده و کشاورزان بهترین کار را در شخم زدن زمین‌ها می‌بینند.
 
سکوت مسئولان تنها نقطه مشترکی است که می‌توان در زمینه حل این مشکل در چهار دولت گذشته مشاهده کرد.
 
تمام اینها در حالی است که بازار کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس که یکی از مهمترین مصرف کنندگان میوه و تره بار جهان است در فاصله اندکی از زمینهای کشاورزی جنوب کرمان قرار دارد اما سبزیجات و تره بار این بازار از طریق محصولات کشاورزی شمال آفریقا و آمریکای جنوبی هر روز در فرودگاههای این کشورها تخلیه می‌شود و سهم استان کرمان از این بازار پر منفعت هیچ است.
 
در حالی هنوز مرثیه خوانی کشاورزان به دلیل افت نرخ پیاز و خیار ادامه دارد که حالا صدای گوجه کاران هم بلند شده است و شاید باور کردنی نباشد اما حالا گوجه در بازار آزاد جنوب کرمان به ۳۰۰ و کمتر از این رقم رسیده است.
 
دولت برای رفع این مشکل طی هفته‌های گذشته خرید توافقی محصول با نرخ ۴۰۰ تومان را آغاز کرده است و همین امر موجب صف‌های عریض و طویل کشاورزان در مقابل مراکز خرید شده است.
 
اما نکته قابل توجه این است که این قیمت نیز زیر نرخ تمام شده تولید محصول است.
 
چرا دلال ها در تمام دولتهای گذشته آزادانه در بازار محصولات کشاورزی تاخت و تاز می کنند
 
احمد زارع، یکی کشاورزان گوجه کار جنوب کرمان در گفتگو با مهر می‌گوید: من این سؤال را دارم که چرا هیچ کدام از دولتها کاری برای رفع مشکل کشاورزان نمی‌کنند امسال سال اقتصاد مقاومتی است اما چرا میلیاردها تومان محصول در مزارع جنوب کرمان در حال خراب شدن است و با افت قیمت مواجه شده است.
 
وی می‌افزاید: اینکه فقط شعار بدهیم کاری را از پیش نمی‌برد هر سال می گویند الگوی کشت رعایت نشده، حمل و نقل مشکل دارد و دلالها در بازار هستند و هیچ سالی کاری انجام نمی‌شود و فقط صبر می‌کنند تا زمان برداشت محصول تمام شود.
 
زارع بیان می‌کند: فقط می گویند جنوب کرمان چهار میلیون تن محصول کشاورزی تولید می‌کند اما سؤال این است که این میزان تولید چه نقشی در اقتصاد مردم منطقه دارد.
 
وی می‌گوید: پیاز کاشیتیم قیمتش به ۱۰۰ تومان رسید گوجه کاشیتیم به ۲۰۰ تومان رسید خیار هم همین مصیبت را داشت. چرا کسی کاری نمی‌کند تا یک بار برای همیشه مشکل حل شود.
 
کشاورزی کردم که ضرر برداشت کنم
 
مسعود فاریابی نیز از دیگر کشاورزان جنوب کرمان است که با وجود مدرک کارشناسی نتوانسته است از این مدرک استفاده کند و در نهایت به کشاورزی روی آورده است.
 
مسعود پس از اجاره زمین و قرض کردن مبلغی برای تأمین آب و بذر حالا باید روزی ۴۰ هزار تومان برای برداشت محصول به کارگران بدهد و هنوز هزینه حمل و نقل و کود و سمی که در مزرعه استفاده شده را نقد نداده است.
 
اگر تمام هزینه‌ها را حساب کنید نرخ تولید هر کیلو گوجه ۵۰۰ تومان شده است اما حالا برای کمتر شدن ضرر باید در طرح خرید تضمینی محصول را کیلویی ۴۰۰ تومان بفروشم
 
اما حالا این کشاورز جوان مانده است و محصول مزرعه‌اش، وی در این خصوص می‌گوید: اگر تمام هزینه‌ها را حساب کنید نرخ تولید هر کیلو گوجه ۵۰۰ تومان شده است اما حالا برای کمتر شدن ضرر باید در طرح خرید تضمینی محصول را کیلویی ۴۰۰ تومان بفروشم.
 
وی گفت: نمی‌توانم قرضم را بدهم و نتیجه ماهها تلاش در مزرعه حالا فرار کردن از طلبکاران است.
 
احمد نخعی دیگر کشاورز جنوب کرمان است و می‌گوید: گفته می‌شود اگر فرودگاه راه اندازی شود مشکلات حمل و نقل حل می‌شود اما سؤال ما این است تا حالا چه مقدار کالا از فرودگاه جیرفت به بازار مصرف ارسال شده است.
 
وی ادامه می‌دهد: در حالیکه ما با مشکل مواجه هستیم برخی حتی مشکل کشاورزان را سیاسی می‌کنند در حالیکه مشکل ما در هیچ دولتی حل نشده و هر سال هم وضعیت بدتر می‌شود.
 
صفهای طولانی برای خرید توافقی
 
درد دل کشاورزان در حالی ادامه دارد که امیر میرشکاری دیگر کشاورز هم اکنون کار خرید محصول گوجه نه به صورت تضمینی بلکه توافقی است و کشاورزان برای فروش محصول صفهای طولانی را تشکیل داده‌اند.
 
وی افزود: در قبال تحویل محصول قبضی را دریافت می‌کنیم که تضمینی برای دریافت هزینه ایجاد نمی‌کند.
 
وی گفت: گوجه محصولی است که اگر یک هفته از برداشت آن بگذرد به سرعت خراب می‌شود و کشاورز هم چاره‌ای جز فروش ندارد.
 
تلاش خبرنگار مهر برای صحبت با مسئولان برای چاره اندیشی وضعیت محصولات کشاورزی به نتیجه نرسید و تنها به مسائلی مانند اجرای نشدن طرح الگوی کشت به وسیله کشاورزان ختم شد، توپ حالا در حالی در زمین کشاورزان است که آنها بدون زیر ساختهای تعاونی، بازاریابی، حذف دلال بازی و تفاهم نامه ای تبادل کالا با کشورهای همسایه و تامین کامیون و وسایل حمل و نقل نمی توانند در این زمینه تاثیر گذار باشند.
 
 
منبع: مهر

انتهای پیام/