روایتی از زندگی در تنهایی مطلق برای ۱۰ سال+ تصاویر
چوپانی چینی ۱۰ سال به تنهایی در یک روستای دور افتاده و متروکه زندگی کرده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ زندگی در تنهایی مطلق و بدون اینک در نزدیکی کسی باشی، حتما اتفاق ترسناک و البته دلهره‌اوری است که به نظر می‌رسد یک چوپانی چینی به خوبی از عهده آن برآمده و برای مدت ۱۰ سال به تنهایی زندگی کرده است.
"لیو شنگیجی" را به تازگی پیدا کرده‌اند، کسی که در یک روستای کاملا متروکه و خالی از سکنه‌ای در شمال چین ساکن بوده، او بعد از مرگ مادر و برادرش در بیش از ۱۰ سال قبل که در همان خانه بودند، نقل مکان نکرده و به زندگی با همان روند ادامه داده است.
زانشانشه که نام این روستای دورافتاده است، در زمانی میزبان ۲۰ خانواده بوده، اما به تدریج همه خانواده‌ها برای پیدا کردن کار و داشتن شرایط بهتر به شهر و دیگر روستاها مهاجرت کردند. لیو در سال ۲۰۰۶ وقتی خیلی از خانواده‌ها از روستا رفتند برای نگه‌داری از مادرش که در بستر بیماری بود به همراه برادرش ماند، اما هر دوی آنها کمتر از یک سال فوت کردند.
به نظر می‌رسد هرکسی که جای لیو بود حتما روستا را ترک می‌کرد تا بتواند شرایط بهتری را برای خودش به وجود بیاورد یا حتی از تنهایی فرار کند، اما او این کار را نکرد و در دنیای تنهایی خودش زندگی تازه‌ای را ساخت.
خودش درباره این تجربه می‌گوید: «در ابتدا شب‌ها از صدای سگ‌ها و گرگ‌ها نمی‌توانستم بخوابم. اما پس از مدتی همه وقتم را گوسفندهایم می‌گذراندم و این طور بود که توانستم با تنهایی کنار بیایم.»
لیو در چند سال سفرهای طولانی به دیگر روستاها داشته تا بتواند برخی مواد غذایی و حتی آب نوشیدنی مورد نیاز خودش را تامین کند، البته در این سال‌ها بیکار هم نبوده و در یکی از ایستگاه‌های حفاظتی جنگلی کار می‌کرده و ماهانه ۷۰۰ یوان حقوق می‌گرفته است.
با وجود اینکه لیو زندگی خوبی دارد و به گفته خودش با اینکه تنها زندگی می‌کند، اما ناراحت نیست، ولی دلش می‌خواهد از این روستا برود و جایی که آدم‌های بیشتری زندگی می‌کنند، باشد. اما خودش هم نمی‌داند چه زمانی این اتفاق می‌افتد.
این روستا یکی از چندین روستای در چین است که متروکه رها شده و همه مردمان آن به شهرها و برای زندگی بهتر مهاجرت کرده‌اند.
منبع: مهر
انتهای پیام/
"لیو شنگیجی" را به تازگی پیدا کرده‌اند، کسی که در یک روستای کاملا متروکه و خالی از سکنه‌ای در شمال چین ساکن بوده، او بعد از مرگ مادر و برادرش در بیش از ۱۰ سال قبل که در همان خانه بودند، نقل مکان نکرده و به زندگی با همان روند ادامه داده است.
زانشانشه که نام این روستای دورافتاده است، در زمانی میزبان ۲۰ خانواده بوده، اما به تدریج همه خانواده‌ها برای پیدا کردن کار و داشتن شرایط بهتر به شهر و دیگر روستاها مهاجرت کردند. لیو در سال ۲۰۰۶ وقتی خیلی از خانواده‌ها از روستا رفتند برای نگه‌داری از مادرش که در بستر بیماری بود به همراه برادرش ماند، اما هر دوی آنها کمتر از یک سال فوت کردند.
به نظر می‌رسد هرکسی که جای لیو بود حتما روستا را ترک می‌کرد تا بتواند شرایط بهتری را برای خودش به وجود بیاورد یا حتی از تنهایی فرار کند، اما او این کار را نکرد و در دنیای تنهایی خودش زندگی تازه‌ای را ساخت.
خودش درباره این تجربه می‌گوید: «در ابتدا شب‌ها از صدای سگ‌ها و گرگ‌ها نمی‌توانستم بخوابم. اما پس از مدتی همه وقتم را گوسفندهایم می‌گذراندم و این طور بود که توانستم با تنهایی کنار بیایم.»
لیو در چند سال سفرهای طولانی به دیگر روستاها داشته تا بتواند برخی مواد غذایی و حتی آب نوشیدنی مورد نیاز خودش را تامین کند، البته در این سال‌ها بیکار هم نبوده و در یکی از ایستگاه‌های حفاظتی جنگلی کار می‌کرده و ماهانه ۷۰۰ یوان حقوق می‌گرفته است.
با وجود اینکه لیو زندگی خوبی دارد و به گفته خودش با اینکه تنها زندگی می‌کند، اما ناراحت نیست، ولی دلش می‌خواهد از این روستا برود و جایی که آدم‌های بیشتری زندگی می‌کنند، باشد. اما خودش هم نمی‌داند چه زمانی این اتفاق می‌افتد.
این روستا یکی از چندین روستای در چین است که متروکه رها شده و همه مردمان آن به شهرها و برای زندگی بهتر مهاجرت کرده‌اند.
منبع: مهر
انتهای پیام/
