این مرد خشن گاهی خونسرد و گاهی ترشرو می‌شد و مرتب ادعا می‌کرد همسر و دو کودکش را دوست دارد.

ساعت 16:15 نوزدهم فروردین ماه سال جاری ساکنان خیابان طاهری منطقه خواجه ربیع در تماس با پلیس از اسارت زنی جوان و دو کودک 5 و 8 ساله او در همسایگی‌شان خبر دادند.

با اعلام این گزارش به پلیس 110 مأموران کلانتری خواجه ربیع برای رسیدگی در محل حاضر و متوجه قفل بودن در شدند. از آنجا که احتمال هرگونه خطری برای ساکنان خانه می‌رفت، با هماهنگی قاضی موحدی راد، معاون دادستان مشهد، قفل در شکسته شد و اعظم 30 ساله و ‌هانیه و هدیه 8 و 5 ساله در وضعیت نابسامانی پیدا شدند. از آنجا که این سه گروگان مرد شیشه‌ای به دلیل شکنجه وحشیانه، در شرایط وخیمی به سر می‌بردند تکنیسین‌های اورژانس پس از انجام اقدام‌های اولیه مجروحان را به بیمارستان شهید‌هاشمی‌نژاد مشهد منتقل کردند.

پلیس که خود را در برابر یک گروگانگیری وحشیانه می‌دید در گام نخست تحقیقات به سراغ همسایه‌ها رفت.

ساکنان محلی که این خانواده را می‌شناختند مدعی شدند پدر جوان‌هانیه و هدیه و شوهر اعظم را می‌شناسند و چند روزی است متوجه شدند «محمد» که معتاد است از دو هفته قبل همسر و دو فرزندش را در خانه مسکونی‌اش حبس کرده است.

با روشن شدن اینکه عامل این جنایت وحشیانه خانوادگی محمد بوده است، پلیس بلافاصله پس از انتقال مجروحان به بیمارستان جست‌وجو برای یافتن این مرد معتاد را آغاز کرد و با تلاش مأموران پلیس مشهد این پدر معتاد در کمتر از یک ساعت از رهایی خانواده‌اش در حاشیه «کال دروی» مشهد دستگیر شد.

سرهنگ محمد بوستانی رئیس پلیس مشهد در این باره به شوک گفت: این مرد به دلیل بدبینی و توهم خانواده‌اش را مورد شکنجه قرار داده است. محمد 30 ساله پس از دستگیری منکر شکنجه خانواده‌اش شد و با اظهارات ضد و نقیض خود سعی کرد روند تحقیقات را منحرف کند. این مرد با دستور معاون ناحیه 4 دادسرای عمومی و انقلاب شهید بهشتی مشهد روانه زندان شد و بازجویی‌ها از او ادامه دارد.

اعظم که پس از رهایی از شکنجه‌گاه همسر شیشه‌ای‌اش با صورت و بدن مجروح نگران دو کودک خردسالش بود درباره 21 روز شکنجه و اسارتش گفت: محمد معتاد و به همه چیز بدبین بود. او در این روزها اجازه خوردن غذا و آب به من و دخترانم نمی‌داد یا با چاقو به جانمان می‌افتاد یا ما را در صندوق فلزی می‌گذاشت و با روشن کردن آتش زیر صندوق آزارمان می‌داد.

در ادامه، گفت‌وگو با مرد شکنجه‌گر را می‌خوانید:

30 ساله.

اعتیاد داغونم کرد!

نمی‌دانم اما یادم نمی‌آید که یک روز مواد نکشیده باشم.

همه نوع مصرفی داشتم اما شیشه راحت‌تر گیرم می‌آید و نیازی به زغال و اینجور چیزها ندارد، همه جا می‌شود راحت آن را کشید به خاطر همین سراغ شیشه رفتم.

روز خوبی بود. زنم دختر بسیار خوبیه، همه شاد بودند و منم خیلی خوشحال بودم.

تفریحی می‌کشیدم حتی به اعظم قول دادم دیگر نکشم اما بعد بدتر شد.

ساعت خالی در روز زیاد داشتم. با دوستانم دور هم جمع می‌شدیم و مواد می‌‌کشیدیم تا ساعتی خوش باشیم.

بله، مگر می‌شود فراموش کرد.

خواستم‌ حتی قسم خوردم اما نشد.

خیلی، اندازه دنیا.

{محمد اخم می‌کند}:

نگویید. من از گل نازک‌تر هم به آنها نمی‌گویم.

اصلاً به خاطر نمی‌آورم، حتماً‌ شیشه کشیده بودم و نفهمیدم.

اگر این کار را کرده‌ام معذرت می‌خواهم. آزادم کنید جبران می‌‌کنم.

دوست نداشتم زیاد بیرون بروند، مزاحم در خیابان‌ها زیاد است اما آنها را زندانی نکردم.

امروز آزادم کنید دیگر نمی‌کشم.

از چی! از اعتیاد خیلی امـــا کاری از دستم بر نمی‌آمد!

پشیمانم اما کاری نکرده‌ام.

منبع: روزنامه ایران

انتهای پیام/