انتخابات ایالتی درون حزبی برای هریک از دو حزب دموکرات و جمهوری خواه آمریکا در ایالت ویسکانسین برگزار شد و در حزب دموکرات سناتور برنی سندرز توانست پیروز این ایالت باشد. وی پس از اعلام نتایج قطعی انتخابات درون حزبی دموکرات ها در جمع طرفدارانش در شهر لارامی مرکز ایالت وایومینگ حاضر شد و سخنرانی کرد. 

سندرز ضمن تشکر از حامیانشان گفت:« نتایج نظرسنجی ها نشان می دهد ما در سراسر آمریکا در حال شکست دادن دونالد ترامپ، نامزد جمهوری خواه انتخابات، هستیم. در شرایطی که همه نامزدهای انتخابات آمریکا از حمایت مالی بنگاههای مالی بزرگ برخوردار هستند ما به این بنگاهها  نه گفته ایم که حامیان آنها میلیاردرها هستند. این ستاد انتخاباتی برای مردم آمریکا است و پول آن نیز از مردم آمریکا تامین می شود. ما نماینده طبقه میلیاردرهای آمریکا نیستیم. ما نماینده وال استریت (ثروتمندان)، شرکتهای سازنده دارو یا صنایع فعال در زمینه سوختهای فسیلی (شرکتهای نفتی) نیستیم. ما پول آنها را نمی خواهیم. اگر ما مردم آمریکا و طبقه کارگری و طبقه متوسط جامعه را بیدار کنیم، شاهد آن خواهیم بود که مردم به پا خیزند و مبارزه کنند. اگر مردم به صورت گسترده در انتخابات شرکت کنند، هیچ چیزی وجود نخواهد داشت که نتوانیم به آن دست پیدا کنیم. 

سندرز در ادامه گفت: مردم آمریکا در سراسر کشور می دانند که تغییرات اساسی در تاریخ آمریکا اعم از جنبش حقوق مدنی و جنبش حقوق کارگری همواره از پایین به بالا (از بطن جامعه به سمت بالای هرم قدرت) بوده است. مردم سراسر آمریکا می پرسند چرا نابرابری شدید ثروت و درامد در کشور تا این اندازه زیاد است؟ آنها می پرسند چرا یک درصد بالای جامعه به اندازه نود درصد پایین جامعه ثروتمند دارند؟ چرا در سی سال گذشته طبقه متوسط جامعه در حال کوچک شدن بوده است زیرا ثروت و درامد نصیب یک درصد بالای جامعه می شود؟ مردم آمریکا می پرسند چرا حقوق زنان در آمریکا کمتر از مردان است و در مقابل هر یک دلاری که مردان به دست می آورند، زنان هفتاد و هفت سنت حقوق می گیرند؟ مردم آمریکا می پرسند چرا آمریکا تنها کشوری است که برای مرخصی استعلاجی حقوق نمی دهد؟ چرا زنان آمریکایی دو یا سه هفته پس از تولد فرزندانشان، باید به سر کارشان بازگردند؟»

وی در ادامه افزود:« قانون بهداشت و درمان که رئیس جمهور اوباما تصویب کرده خیلی خوب است و از او به همین علت تشکر می کنیم. اما در حوزه بهداشت و درمان و بیمه، کارهای بسیار زیادی باقی مانده است که باید انجام شود. مردم آمریکا می پرسند چرا همه کشورهای بزرگ جهان اعم از انگلیس، فرانسه، آلمان ، هلند و کشورهای حوزه اسکاندیناوی بیمه برای همه شهروندان دارند و این مسئله فقط در آمریکا مشهود نیست. ما باید این وضع را تغییر بدهیم. مردم و جوانان می پرسند چرا در فضای رقابت جهانی ، دانشجویان آمریکایی در حالی فارغ التحصیل می شوند که سی هزار یا چهل هزار یا پنجاه هزار یا هفتاد هزار دلار (به علت شهریه بالای دانشگاهها) بدهکار هستند؟ آنها باید سالهای زیادی صرف کنند تا این بدهی ها را تسویه کنند. نظام آموزشی کشور باید به گونه ای باشد که مشوق دانشجویان باشد.»