به گزارش خبرنگار
اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ قزوین در بلندای ۱۲۷۸ متری از سطح دریا واقع شده است. قزوین در زمان حکومت
صفوی پایتخت ایران بوده و به همین دلیل دارای اماکن و موزههای تاریخی
بسیاری است.
استان قزوین از شمال به استان گیلان، از جنوب به استان مرکزی، از شرق به استان البرز و از غرب به استان زنجان و همدان محدود است و ۱۳۰۴ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. استان قزوین با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، مانند پلی، پایتخت کشور را به مناطق شمالی و غربی و کشورهای قفقاز و اروپا متصل می کند و به دلیل موقعیت مناسب، ضمن توسعه کشاورزی، صنعتی و خدماتی، به یکی از قطبهای مهم توسعه کشور تبدیل شده است. شهر قزوین تا سال ۱۳۷۵ جزء محدوده سیاسی اداری استان تهران بود. در این سال، این شهر از استان تهران جدا شد و همراه با شهرستان تاکستان از استان زنجان، به عنوان استان قزوین در تقسیمات کشوری جای گرفت. این استان، براساس آخرین تقسیمات کشوری، دارای ۲ شهرستان، ۱۰ بخش، ۱۲ شهر، ۳۷ دهستان و ۹۳۶ آبادی دارای سکنه است و شهرستانهای قزوین و تاکستان مجموع شهرستانهای آن را تشکیل میدهند.
دوره صفویه، اوج شکوفایی معماری قزوینشاه طهماسب اول، پادشاه صفوی، قزوین را به پایتختی خود انتخاب کرد. به دستور او اراضی زنگیآباد از میرزا اشرف جهان قزوینی خریداری و با عنوان جعفرآباد برای ساخت کاخها، باغها و عمارات حکومتی تعیین شد. این مجموعه که دولتخانه مبارکه دارالسلطنه نام داشت، تا دوره پهلوی اول مقر حکمرانان این سرزمین بود. متأسفانه بناهای شکوهمندی همچون ایوان نادری، عمارت خورشید، عمارت رکنیه و... در دوره پهلوی به طور کامل تخریب و بخش گستردهای از این مجموعه به محل استقرار ادارات دولتی و واحدهای آموزشی اختصاص یافت و قسمتهایی نیز به بخش خصوصی واگذار شد. مجموعهی این اقدامات باعث از دست رفتن ماهیت این بناها شد.
بناهای تاریخی استان قزویندوران طلایی تاریخ قزوین در عصر صفوی بدون شک با نگاه گذرا به تاریخ قزوین، یکی از دورانهای طلایی قزوین، انتخاب اين شهر به عنوان پايتخت حاكمیت شیعی صفوی بود. با استقرار دولت شیعی صفوی در قرن دهم هجری، عصر جدیدی در تاریخ ايران آغاز شد.
از اين زمان به بعد قزوين به محل تجمع دولتمردان، علما و انديشمندان و صاحبان حرفه و فن و هنر تبدیل شد. حكومت صفوی با تكیه بر مفاهیم عرفانی از سویی و تعابیر و تفسير شریعت از نظرگاه مذهب شيعه از سوی دیگر موفق شد تا پایگاه اجتماعی بسيارگستردهای به دست آورد.
در دوره صفوی به دستور شاه طهماسب اول، اراضی زنگیآباد از میرزا اشرف جهان قزوینی خریداری شد و با عنوان جعفرآباد برای ساخت کاخها، باغها و عمارتهای حکومتی تعیین شد. توصیفها و تعاریفی که عبدی بیک در اشعار خود از دولتخانه صفوی کرده است بیان کننده چگونگی باغات است.
خیابان سپهاین خیابان اولین خیابان احداث شده در ایران است که در دوره شاه طهماسب در مقابل سردر عالی قاپو و ورودی دولتخانه ساخته شد و به دلیل علاقه شاه طهماسب به محلی که در ولیعهدی در آن به سر میبرد، مانند آن محل خیابان نام گرفت. این خیابان در اصل محوطهای مانند یک میدان بود و بناهای مهم آن زمان در اطراف آن قرار داشت.
انتهای پیام/