به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، این خبر را ابتدا یک ایستگاه رادیویی در ایتالیا، در ماه ژانویه به طور رسمی اعلام کرد. سپس سفارت ایتالیا در کابل، صادق صادق، مربی این تیم را دعوت کرد و این خبر را به او رساند.

تیم دوچرخه ‌سواری دختران افغانستان برای اولین بار بین سال های 1364- 1365 قبل از حکومت طالبان ایجاد شد. اما با آغاز جنگ‌های داخلی و پس از آن روی کار آمدن رژیم طالبان، این تیم از فعالیت بازماند.

اما دو سال بعد از سقوط حکومت طالبان، تیم دوچرخه سواری دختران افغانستان، با همت پنج دختر، ابتدا در بامیان آغاز به کار کرد. گفته می‌شود که در حال حاضر ده‌ها دختر در سراسر افغانستان دوچرخه ‌سواری می‌کنند. دختران تیم ملی بایسکل ‌سواری افغانستان 10 نفر هستند و بین 16 تا 25 سال سن دارند. این دختران همه در کابل زندگی می‌کنند اما از ولایات مختلف این کشور هستند و هر هفته سه‌بار زیر نظر صادق صادق، مربی این تیم تمرین می‌کنند.

حمایت اعضای پارلمان ایتالیا از این تیم به دنبال نمایش مستندی از تلویزیون ملی ایتالیا صورت گرفت که نهاد موسوم به ‹کوه‌به‌کوه› آن را ساخته بود.

‌شانون گالپین، دو چرخه‌سوار آمریکایی، مدافع حقوق زنان و سفیر شرکت بایسکل ‌سازی آمریکایی لیو که موسس نهاد غیرانتفاعی ‹کوه‌به‌کوه› نیز است، از دو سال و نیم پیش از تیم دختران دوچرخه ‌سوار افغانستان حمایت می‌کند.

او که اولین زنی بود که در سال 2009 در کوهستان‌های افغانستان دوچرخه ‌سواری کرد، نزدیک به یک دهه در افغانستان کار کرده تا به توانمند شدن زنان کمک و فرصت‌های جدیدی را برای آنها ایجاد کند.

خانم گالپین با پشتیبانی شرکت لیو نقشی کلیدی در تشکیل اولین تیم ملی دوچرخه ‌سواری دختران در افغانستان بازی کرده است. او امیدوار است که این تیم بتواند در بازی ‎های المپیک سال 2020 شرکت کند.

خانم گالپین در صحبتی با بی‌بی‌سی، نامزدی این تیم برای دریافت جایزه صلح نوبل را «به رسمیت‌شناختن شجاعت، جرات و توانایی این زنان برای دوچرخه ‌سواری در جاده‌ها و دفاع از حقوق‌شان» دانست.

حکومت افغانستان و فدراسیون دوچرخه ‌سواری این کشور نیز از نامزدی این تیم برای دریافت جایزه صلح نوبل استقبال و ابراز امیدواری کرده‌اند که این تیم بتواند برنده این جایزه شود.

انتهای پیام/