به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز؛ کمال محمدی زاده ، متولد 1343شیراز ، از آخرین دانش آموختگان استاد حسن چهره نگار است ، و تکنیک های عکاسی را از این عکاس صاحب نام شیرازی آموخته است . آثار  این هنرمند شیرازی در نمایشگاه های انفرادی و گروهی در ایران، ترکیه، لهستان، فرانسه، کانادا و امریکا به نمایش در آمده است .  
عکس های او، در آرشیو موزه هنرهای معاصر مونتریال، موزه تاریخ تمدن کانادا و دانشگاه مونتریال کانادا نگهداری می شوند .  
آخرین نمایشگاه او که مجموعه عکس هایی از بومیان قاره امریکا بود، در نگارخانه وصال در معرض دید عموم قرار گرفت .

جیم : کمال محمدی زده هستم و حرفه ام عکاسی است .
سین :چرا سراغ هنر عکاسی رفتید ؟
جیم : من به تصویر علاقه زیادی داشتم، کارم را با نقاشی آغاز کردم اما پی بردم عکاسی برایم لذت بخش تر است، علاقه مهمترین دلیل من برای رو آوردن به عکاسی است .  
سین : اولین دوربین عکاسی را که در دست گرفتید به یاد می آورید ؟
جیم : بله، دوربینی کداکی که برادرم در سن حدود دوازده سالگی به من داد، را به خوبی به یاد دارم دوربینی که به بعد از جنگ جهانی دوم ساخته شده بود و وقتی دست به دکمه ای از آن دوربین می زدم، برگشت به حالت اولیه کاملا دشوار بود . سن دوربین خیلی بیشتر از سن خودم بود . 

جیم :بله کاملا ، عکس از یک پل قدیمی در خان زنیان . متاسفانه آن پل امروز وجود ندارد ولی من اسلاید آن عکس را دارم .
سین : استاد عکاسی خودتان را چه کسی می دانید؟
جیم : من از آخرین شاگردان مرحوم استاد حسن چهره نگار بودم، من هنوز هم آن مرحوم را استادی به تمام معنا و بهترین می دانم. 
جیم : من به سوژه های مستند علاقه ی زیادی دارم و سوژه هایی که روی آنها کار می کنم بلند مدت است . به فرهنگ های بومی علاقه زیادی دارم ،مثلا من ده سال روی سوژه سرخ پوستان کانادا کار کردم و از آنها عکس گرفتم . اکنون هم قصد عکاسی از فرهنگ های بومی نقاط مختلف ایران ، به ویژه عشایر دارم .
سین : علت علاقه شما به فرهنگ های بومی چیست ؟
جیم : سرعت پیشرفت و تکنولوژی زیاد است، در این سرعت زیاد فرهنگ های بومی هم به مرور زمان کم رنگ می شود . من به عنوان یک عکاس مستند نگار ثبت فرهنگ های بومی و انتقال به آیندگان را وظیفه ی خود می دانم   .
سین : تمرکز طولانی مدت روی یک سوژه برای شما خسته کننده نیست ؟
جیم : نه ، چون باعث می شود با سوژه ها ارتباط بهتری برقرار کنم و عکس های بهتر بگیرم ، کاری که شاید دیگران نتوانند . وقتی من بیش از ده سال با سرخ پوستان کانادا در ارتباط بوذم آنها مرا باور کردند و به راحتی جلو دوربین من قرار گرفتند .
سین :چطور موفق شدید با آنها ارتباط برقرار کنید ؟
جیم : چند سال پیش نمایشگاه عکسی از سرخپوستان در کانادا برگزار کردم ، سرخپوست ها هم از بازدید کننده های نمایشگاه بودند .
دیدن عکس ها برایشان لذت بخش بود و همین مساله باعث ارتباط بهتر شد طوری که آنها مرا در گرفتن عکس های بهتر یاری کردند . 
سین :  اگر از شما بپرسند سرخ پوست ها چطور افرادی بودند آنها را با چه ویژگی تعریف می کنید ؟
جیم : کار با سرخ پوست ها برای من واقعا ارزشمند بود ، آنها در طبیعت بکری زندگی می کنند که واقعا ارزشمند است ،متاسفانه با توجه به فیلم های هالیوود بسیاری سرخ پوست ها را مردمی دور از تمدن می دانند ، در صورتی که واقعا این گونه نیست . یکی از کارهای ارزشمندی که سرخ پوست ها انجام می دهند ، این است که آنها با هر فرزندی که متولد می شود یک درخت می کارند .
سین : فکر می کنید مهمترین دستاورد سالها عکاسی مستند چیست ؟
جیم : ارتباط با مردم دنیا مهمترین دستاورد برای خودم بود و من فکر می کنم عکس هایم راهی برای تبادل فرهنگ باشد . عکس زبان گویایی برای همه مردم دنیا دارد . 

جیم: ایران ، کانادا ، فرانسه ، انگلیس، من به هر کشوری که سفر کردم از هر چه به نظرم جالب بود عکس گرفتم .  
سین : سوژه عکاسی شما در ایران چیست ؟
جیم : عشایر ایران. به نظر من با توجه به این که شرایط زندگی عشایر به سمت شهر نشینی بی بازگشت پیش می رود ، عکاسان بسیاری باید برای ثبت زندگی عشایر وقت بگذارند . البته با توجه به ساخت و سازهایی که در شیراز در حال انجام شدن است ، فکر می کنم باید از جاهای بسیاری در شهرم عکس های یادگاری ماندگاری بگیرم  
سین : شرط موفقیت در عکاسی چیست ؟
جیم : 99درصد شرط موفقیت در عکاسی مستند، ارتباط برقرار کردن با سوژه است . باتوجه به حضور دوربین های مدرن ، هر عکسی می تواند عکس بگیرد ولی هر کسی نمی تواند با سوژه ارتباط برقرار کند . عکاس موفق کسی است که بتواند با پشتوانه خلاقیت، اثری نو ارائه دهد .  
سین : با توجه به این که شما تجربه کار با انواع دوربین های عکاسی را دارید ، تاثیر تکنولوژی بر هنر عکاسی را چطور می بینید؟
جیم: هم مثبت و هم منفی . مثبت از آن جهت که تکنولوژی در عکاسی باعث  پایین آمدن هزینه ها شده است و ما می توانیم عکس ها ی بیشتری بگیریم .
 اما! به نطر من هرچیزی که راحت به دست بیاید راحت هم از دست می رود ، بسیاری از عکس هایی که گرفته می شود چون هزینه ای بابت آن پرداخت نشده ماندگار نمی شود   
 سین : اگر عکاس نبودید ، چه شغلی داشتید ؟
جیم : عکاس بودم ، من عکاسی را یکی از بهترین راههای ارتباط برقرار کردن با افراد مختلف می دانم . همه ی وقت من با عکاسی می گذرد ، حتی قبل از خواب شبانه به سوژه های عکاسی فردا فکر می کنم.  
سین : هیچ سرگرمی به جز عکاسی ندارید ؟
جیم :بله ، همه ی زندگی من عکاسی است من حتی تلویزیون هم ندارم ، چون وقتی برای تماشای تلویزیون ندارم.  
سین : واقعا تلویزیون ندارید ؟
جیم :بله ، ماشین و موبایل هم ندارم ولی در عوض آرامش دارم ، احساس می کنم ضرورتی برای دیدن برنامه های تبلیغاتی که بارها و بارها تکرار می شود ندارم . به نظر من ارزشمندترین سرمایه هر کسی وقت او است ، چیزی که  خیلی ها به آن بهایی نمی دهند.  
 سین : به نظر شما کمال محمدی زاده کیست؟
جیم : یک انسان معمولی، مانند دیگر آدم های دنیا، که سعی می کند کارش را به خوبی انجام دهد.
انتهای پیام/ن