به گزارش خبرنگارگروه استان های باشگاه جوان ازسنندج، حمام خان که یکی از مکان‌های عالی و

باشکوه شهر سنندج است دراواخر زندیه تصمیم به توسعه وساخت این بناي تاریخی می شود و

کارساخت این بنا توسط امان ا...خان اردلان درسالهاي 1214 ه.ق شروع و تا تاریخ 1220 ه.ق

مطابق کتیبه سردرب ورودي به اتمام رسید.

تزيينات معماري حمام شامل آهك بري هاي پركار با نقوش گل و گياه و حيواني . كاشي كاري

هاي هفت رنگ با نقش مايه هاي بومي و محلي و نيز سنگ فرش مرمرين است .

علوی مدیر کل میراث فرهنگی استان کردستان می گوید:حمام خان به سبک حمام‌های دیگر

ایرانی طراحی و ساخته شده و دارای بخش‌های مختلفی شامل در ورودي هشتی

منتظري،سربینه حمام سرد، هشتی کوچک مربوط به سرویس بهداشتی، حمام گرم ،گرم خانه،

خلوتی هاي سمت راست وچپ همراه باآبنما وخزینه بزرگ ودیگرفضاهاي خدماتی، وجودآبنماهاي

متعدد درحمام سردوگرم وتزئینات وابسته به معماري شامل آهک بري پرکاروکاشیکاري هاي هفت

رنگ که نقوش رومی ومحلی دارندکه ازجمله مشخصات بارز این بناي با ارزش است.

وی می افزاید:ازویژگی های بارز حمام خان وجود دوآب نما دردوسکوی آن است که در پی گردی و کار مرمت کشف شدند.

در کنار آن استفاده از فضاهای کفش کن در زیر سکوها، هم کاری جالب توجه است. به طور کلی

حمام در بخش سرد دارای سه آب نما و در بخش حمام گرم دو آب نما و در هر یک از خلوتی‌ها آب

نمایی در کف تعبیه شده است. کف حمام ازسنگ مرمره وسقف تمام فضاهای حمام از ترکیب

طاق و گنبدمی باشد که در استحکام و ایستایی ساختمان بسیار مؤثر بوده است.

«محمد امینیان»پژوهشگر گرمابه ها در اداره میراث فرهنگی کردستان از کشف چهار دوره کاشی

کاری در این حمام خبر داد و افزود : در این حمام از دوره زندیه تا کنون مرمت های بسیاری صورت

گرفته و در هر دوره کاشی های جدیدی نیز کار شده است.

وی می گوید:در حمام خان سنندج که اکنون به موزه تبدیل شده است ماکت هایی از چگونگی

آداب شستشو و استفاده از حمام به عنوان اسراحتگاه به نمایش در آمده است.

مرادی یکی ازگردشگران شهرایلام می گوید: برروی کاشی کاری دیواره ،کف و تزیینات تاقچه

نقوشی از داستان های شاهنامه و پهلوانان آن همچون رستم ،سهراب، افراسیاب و گودرز نقش

بسته که درجای خود بسیارزیبا ودیدنی است.

این اثر تاریخی وارزشمند که امروزه به عنوان موزه استفاده می شودو هر ساله پذیرای هزاران

گردشگرداخلی وخارجی است باشماره ثبت۲۶۰۳ به‌عنوان یکی از اثار ملی ایرانبه ثبت رسیده است.