به گزارش
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ كمال شفیعی، شاعر كودك و نوجوان و پژوهشگر ادبیات، در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری گفت: در سالهای اخیر چندین مجموعه شعر برای نوجوانان نوشتهام كه دو مجموعه آن در آینده نزدیك قرار است به بازار كتاب بیاید.
وی ادامه داد: یكی از این مجموعهها «اگر درختان پای رفتن داشتند» نام دارد كه توسط نشر پیدایش منتشر میشود و مجموعه دیگر هم با عنوان «روزهای منحنی» توسط انتشارات امیر كبیر وارد بازار كتاب خواهد شد.
این پژوهشگر ادبیات كودك و نوجوان درباره نگارش كتاب یا سرودن شعر برای نوجوانان اظهار كرد: نوجوانان امروز با توجه به گسترش رسانهها و فضای مجازی اطلاعاتشان خیلی بیشتر از نوجوانان دیروز یعنی بچههای دهه 60 و70 است. اینها به لحاظ درك مفاهیم خیلی پیشرفتهتر از بچههای دیروز هستند.
شفیعی افزود: برخی از دوستان من وقتی شعرهای من را میبینند و میخوانند اظهار میكنند كه نوجوانان این شعرها و مفاهیم را كه تو در شعر میآوری درك نمیكنند؛ اما من معمولا در جواب میگویم وقتی كودكان ما «هری پاتر» را میخوانند و درك میكنند میتوانند این شعرها را هم درك كنند.
وی با تاكید بر اینكه قطعا تفاوت هایی میان نوجوانان نسل امروز با نوجوانان نسل دیروز وجود دارد، گفت: تفاوت كودكان و نوجوانان دورهای كه ما بچه بودیم، با كودكان و نوجوانان حال حاضر مانند تفاوت «تیله» با «تبلت» است! ما نوجوانان دوره «تیله» بودیم و اینها نوجوانان دوره «تبلت» هستند. چطور ممكن است این دو نسل با هم تفاوتی نداشته باشند؟!
به گفته شفیعی، بحث فقط بازی با تیله یا تبلت نیست، بحث این است كه وقتی پای تبلت به میان میآید هزاران مفهوم دیگر را هم با خود میآوردند؛ چت كردن و دانلود كردن و وبگردی و... تنها بخشی از این مفاهیم هستند.
این شاعر كودك و نوجوان توضیح داد: همه این تفاوتها معلوم می كند كه نوجوانان امروز درك خیلی بیشتری نسبت به نوجوانان دوره گذشته دارند. شاید گفته شود این درك به اندازه یك اقیانوس است اما به عمق یك سانتیمتر! اما باید دانست كه بالاخره این هم نوعی درك است.
وی در پایان گفت: به دلیل همین تفاوتهایی كه وجود دارد شاعر نوجوان باید بداند كه برای سرایش شعر برای نوجوان نه میتواند در دامن كودك بغلتد و نه در دامن بزرگسال بیفتد. او واقعا باید برای دوره نوجوانی شعر بگوید، دورهای كه نه دوران كودكی است و نه دوران بزرگسالی.
انتهای پیام/