استاد انصاریان در همایش ستارگان محراب؛
محراب محل جنگ امام جماعت است/ کلمه مسجد اولین بار کجا استفاده شد؟
کلمه مسجد چند قرن قبل از طلوع خورشید نبوت(ص) بر زبان مردم مؤمنی که موفق به دیدار اصحاب کهف شده بودند، جاری شد.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ چهاردهمین همایش ستارگان محراب و بزرگداشت مفاخر ائمه جماعات تهران با هدف تجلیل از مقام شامخ مرحوم آیت الله سید محمدرضا علوی تهرانی شامگاه دیشب هشتم بهمن در مسجد حضرت امیر(ع) تهران برگزار شد.
حجت الاسلام و المسلمین سید محمد باقر علوی تهرانی، فرزند آیت الله علوی تهرانی در این مراسم با اشاره به رمز موفقیت یک عالم دینی در مسجد گفت: مسجد یک نهاد و سنگر تبلیغی بوده که مرکب از دو جزء محراب و منبر است.
وی ادامه داد: محراب جنبه قدسی و معنوی دارد بنابراین فردی که در صدر کار مسجد قرار می گیرد باید اهل مسائل معنوی باشد تا در اقتدای مردم به او یک ارتباط روحی بین امام و مأموم ایجاد شود و تأثیرگذار باشد.
حجت الاسلام و المسلمین علوی تهرانی با بیان اینکه منبر در مسجد اشاره به جنبه علمی عالم دارد، گفت: بنابراین امام جماعت یک مسجد باید هم جنبه قدسی و معنوی داشته و هم از علم کافی نسبت به مباحث روز برخوردار باشد و جامع مشترک بین محراب و منبر حقیقت اخلاق است.
فرزند آیت الله علوی تهرانی تصریح کرد: اخلاق مهمترین رکن برای ترویج و تبلیغ است و خدا به پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) فرمود که «اگر تو تندخو بودی مردم از دورت می رفتند»، خدایی که اینچنین راجع به اخلاق پیامبر صحبت می کند در حقیقت به ما می گوید که یکی از مهمترین عوامل برای تعامل با مردم اخلاق است.
وی خاطرنشان کرد: ائمه جماعات و افرادی که در صدر کار مسجد هستند بدانند که رفتار و فرمایشات آنها بُرد نامرئی دارد.
جواب قاطعانه و دندان‌شکن به مفتیان وهابی
در ادامه چهاردهمین همایش ستارگان محراب حجت الاسلام و المسلمین شیخ حسین انصاریان گفت: کلمه مسجد چند قرن قبل از طلوع خورشید نبوت، رسول اکرم(ص) بر زبان مردم مؤمنی که موفق به دیدار اصحاب کهف شده بودند، جاری شد.
این استاد اخلاق اظهار داشت: اصحاب کهف 309 سال به خواب رفته بودند و با اینکه نماینده آنها نمی خواست که در بازار شهر شناخته شود، با اراده پروردگار این اتفاق افتاد تا مسأله معاد برای انسان های مؤمن تبدیل به یقین شود و این امر دلیل استواری بر زنده شدن مردگان بود چرا که مرگ برادر خواب است.
وی ادامه داد: اصحاب کهف پس از بیدار شدن از خواب طولانی گفتند ما نمی خواهیم دوباره بین مردم بازگردیم و بدین ترتیب به طور مجدد حالت خواب عمیقی که داشتند بر آنها حاکم شد و از دنیا رفتند.
شیخ انصاریان با اشاره به اینکه ماجرای اصحاب کهف حدود 500 سال پیش از بعثت نبی اکرم(ص) اتفاق افتاده است، گفت: کلمه مسجد آن زمان بر زبان افرادی که آمده بودند اصحاب کهف را زیارت کنند جاری شد و صحبتی کلیسا و کنیسه نشد که این مسأله نشان می دهد آن موقع خبری از کلیسا نبوده و بعدها اختراع شده است.
وی یادآور شد: مؤمنین ملاقات کننده گفتند «لنتخِذنَّ عليهم مسجدا" یعنی سوگند خوردند که باید روی این چند نفر یک مسجد بسازیم و مشخص نیست که منظور ساختن مسجد به طور دقیق بر روی غار بوده است یا جنازه ها؟ اما این یک جواب دندان شکن قاطعانه به کل مفتیان آمریکایی مسلک و نوکر اسرائیل و مسلک وهابیت است که می گویند ساختمان بر روی قبور ساختن حرام است.
این استاد اخلاق گفت: اگر ساختن ساختمان روی قبرها یا جنازه های بدون دفن شدن حرام بود که پروردگار عالم از مؤمنان آن زمان به عنوان سازندگان مسجد و عبادتگاه یاد نمی کرد و این آیه از سوره کهف قدیمی ترین زمانی است که ما کلمه مسجد را در قرآن می بینیم.
شیخ انصاریان افزود: حضرت علی(ع) در نهج البلاغه بیان می کنند که دنیا، همینجایی که ما در آن زندگی می کنیم و به قول قرآن سقف برافراشته اش آسمان و فرش آن کره زمین است، مسجد احباء الله و عاشقان خدا نام دارد.
وی با اشاره به اینکه عاشقان پروردگار سراسر دنیا را مسجد می دانند، تأکید کرد: از دوران کودکی به ما گفته اند که نجس و آلوده کردن فرش و دیوار مسحد حرام است و احباء الله با معاصی کبیره و صغیره مانند دروغ تهمت، زنا، غیبت، رشوه، ربا، بخل، حرص، حسد و کبر در و دیوارهای مسجد را که دنیا باشد، نجس نمی کنند.
این استاد اخلاق تصریح کرد: در معتبرترین کتاب های اسلامی احادیث نابی از باب تأکید و مبالغه به تشویق مردم برای ساختن مسجد حتی به اندازه یک لانه مرغ وارد شده است و اینگونه روایات بیانگر ارزش و اهمیت والای ساخت مسجد است.
وی خاطرنشان کرد: محراب برگرفته از فعل حرب و محل مبارزه است و بنابراین فردی که میخواهد به عنوان امام جماعت یک مسجد وارد محراب شود، باید ابتدا در باطن خود با دشمنانی مانند رذائل اخلاقی و افکار زشت شروع به جنگیدن کند.
شیخ انصاریان در پایان گفت: امام جماعتی که با خود مبارزه کرده و پستی ها و رذائل اخلاقی را ندارد، فردی با کرامت و جاذبه است که می تواند وکیل پیامبر(ص) باشد و دست مردم را در دست ائمه اطهار(ع) بگذارد.
انتهای پیام/
