یادداشت آیت‌الله جوادی آملی؛
این کشور را چیزی جز علاقه به قرآن و عترت حفظ نکرد
شهدای حماسه ششم آمل، چونان شهدای دیگر، استقرار حکومت دینی و نظام مردمی اسلام را بر عیش رَفیه ترجیح داده اند.
به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ غالب شما اگر جبهه رفته باشید یا وصیت‌نامه‌های این‌ها(شهدا) را خوانده باشید می‌بینید این کشور را چیزی جز علاقه به قرآن و عترت حفظ نکرد آن روزها می‌دانید مرثیه «آمدم آمدم کربلا کربلا» مهم‌ترین آهنگی بود که می‌توانست جوان‌ها را بسیج کند.
به لطف الهی خوی فداکاری برای اسلام در سراسر ایران به برکت اهل بیت بود. شما در غالب شهرها می‌بینید همین فداکاری بود؛ در یک روز می‌بینید، اصفهان چند صد شهید را بدرقه کردند هر جایی شما سخن بگویید می‌بینید مفاخر ما فراوان‌اند؛ حالا این اتفاق در آمل افتاده. این متّحدین و کمونیست‌ها و توده‌ای‌ها و همه ضدّ انقلاب که وابسته به بیگانه بودند فکر می‌کردند که بتوانند شمال را آزاد کنند؛ ولی همین جوان‌ها که در هر یک ربع یک جوان قربانی شد باعث شد که این اتحادیه کمونیستی را متواری کردند و جنگل و آمل و دروازه شمال را از دست این‌ها آزاد کردند و فتح کردند.
مقدمه بالا بخشی از بیانات حضرت علامه جوادی آملی در بزرگداشت حماسه ی مردم آمل در ششم بهمن ماه سال60 است که در جلسه ی اخیر درس اخلاق خود ایراد فرمودند.
در ادامه پیام آیت الله جوادی آملی به مناسبت یادواره شهدای آمل را می‌خوانید:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
گرچه خداوند به تمام اشیا و اشخاص نزدیک است و همگان با آفریدگار خود ارتباط دارند، لیکن بارزترین پیوند بین بنده و خداوند همانا ارتباط محبت و پیوند ولا و دوستی است، گروهی خدا را دوست دارند و عدّه ای دوست خداوندند.
بین مُحِبّ خدا و محبوب خداوند فاصله ی زیادی است، همه ی کسانی که دوستدار خداوندند، به مقام محبوب خدا شدن نایل نمی شوند. اَوْحدی از محبّانِ الاهی، محبوب خدایند؛ شهیدان شاهد که با ایثار و نثار نَفْس و نَفِیس، دست تطاول طاغیان را کوتاه و پای متعدّیان را قطع نموده اند و معارف الاهی و اصول ارزشی اسلام را از بوته ی نسیان و ورطه ی عصیان آزاد کرده اند و میهن دینی را از دستبرد متجاوزان رهایی بخشیده اند و هدفی جز اِحقاق حق و اِبطال باطل نداشتند، شایسته ی تماشای جام جهان نما و بایسته ی پوشیدن جامه ی صَفا و وفا و لایق نوشیدن جام رحیق مختوم و تسنیم اند.
اینان رهروان حسینی (علیهالسلام) و پویندگان راستین «هیهات منّا الذلة»، و جویندگان واقعی «لا أُعْطِیکُمْ بیدی إعطاءَ الذّلیلِ و لا أفِرّ فِرارَ الْعَبید» هستند، لذا صهبای صمیمیت و دِهاقِ محبّت الاهی نصیب آنان خواهد بود و چون میثاق خدایی را وفا نموده و نَحْب و دَین و عَهد خود را قضا کردهاند و در این راه هیچگونه تحریف، تبدیل، تحویل را روا نداشتند؛ (فمنهم مَن قَضی نَحْبه ومنهم مَن ینْتَظر و ما بدّلوا تبدیلًا). لذا شایسته نزول فرشتگان الاهی اند تا پاداش پایمردی و استقامت را به آنان ابلاغ کنند؛ (الّذین قالوا ربّنا اللّه ثم استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة ألاّ تخافوا و لا تحزنوا).
پروردگارا، نظام اسلامی، مقام معظم رهبری، دولت و ملت و مملکت ولیعصر(عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) را تا ظهور آن حضرت از هر گزندی حفظ فرما. ارواح مؤمنان، امام راحل (رحمه الله) و شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی را با انبیا محشور فرما. خاندان معظّم شاهد را معزّز و مکرّم بدار.
لوح یادبود مراسم بزرگداشت شهدای آمل
بسم اللّه الرحمن الرحیم
1. همانگونه که هر گوینده یا نویسنده ای مستور گفتار و نوشتار خود است؛ «المرءُ مَخْبوءٌ تَحْتَ لِسانِه»، هر شهیدی نیز مغمورِ خون. چه اینکه هر مخموری مستور خمر خویش است.
2. شهدای انقلاب اسلامی به ائتسای سالار شهیدان ؛ «بَذَلوا مُهَجَهم فی سبیل اللّه لیستنقذوا العِبادَ مِنَ الجهالةِ وَحیرَةِ الضلالة» به منظور تذکیه ی عقل و تزکیه ی روح و تضحیه ی نفس قیام کردند.
3. انسان هشیار، طبق قیلْ کار میکند، انسان مَستْ طبق مَی کار میکند. اگر می از انگور بود، کار او گناه است و اگر شراب طهور بود، کار او فلاح است؛
سر مَستْ کاری کی کند، مَستْ آن کند که مِی کند باده ی خدایی طَی کند، هر دو جهان را تا صَمَد
4. شهدای حماسه ی آمل، چونان شهدای دیگر، استقرار حکومت دینی و نظام مردمی اسلام را بر عیش رَفیه ترجیح داده اند. حشر آنان با اولیای الاهی؛ خاندان آنها معزّز و نظام اسلامی تا ظهور ولی عصر(عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) برقرار.
منبع:کتاب سروش هدایت،ج1،ص177
انتهای پیام/
