به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،بخش اعظم مخاطرات زیست محیطی و تهدیداتی که جان وسلامت مردم ساکن در کلانشهرهایی همچون تهران را نشانه می رود،به آلودگی هوا معطوف می شود.

اگر در سالهای گذشته دیدن ماسکی بر صورت باعث جلب توجه می شد،امروز دیگر این امر با چنان گستردگی همراه شده که در برخی از روزها،عدم استفاده از آن تعجب آور خواهد بود.

در ارتباط با مضرات آلودگی هوا و تبعات جسمانی آن،مقالات،مصاحبه ها و گزارشات بسیار،تنظیم و منتشر شده است،بیماری های کبدی،تنفسی، قلبی ،عروقی و...از نمونه پیامدهای آلایندگی هایی است که سلامت انسان را با مخاطراتی جدی مواجه می سازد.

در این میان مقصرهای بسیاری برای این  آلودگی ها مطرح شده ،در بین متهمان ریز و درشت این بحران،سهم ناوگان فرسوده حمل ونقل،بیش از بخش های دیگر مطرح می شود.

موتور سیکلت ها،اتوبوس ها،کامیون ها،تاکسی های سواری،زنجیره ای از عوامل تاثیرگذار در آلودگی هوا به شمار می روند اما ظاهرا در این هیاهوی نظریات کارشناسانه و دفاع مستمر مسئولان ذیربط،مینی بوس های شهری تا حدودی مغفول مانده اند.

طبق پژوهش های انجام شده،پروسه معیوب سوخت،از اصلی ترین عوامل آلایندگی مینی بوس ها به شمار می رود، گازهای منواکسید کربن،دی اکسید گوگرد،اکسیدهای نیتروژن و ذرات معلق در هوا،از نمونه گازهای سمی به شمار می روند که کلانشهرهایی همچون تهران را به چالش می کشند.

**لزوم تشدید برخورد با مینی بوس های آلاینده

اگر چه آلودگی هوا یک معضل زیست محیطی است که واکاوی و تحلیل عمیق آن نیازمند به کار کارشناسی و مطالعاتی دقیق است که البته پیش از این به کرات انجام شده است،اما رفع آن صرفا با پژوهش های علمی و تحقیقاتی میسر نمی شود و به تعبیری برای مهار این معضل باید در حوزه فرهنگ سازی نیز ورودی جدی داشت،فرهنگ سازی برای استفاده از وسایل نقلیه عمومی،فرهنگ سازی برای عدم استفاده از خودروهای آلاینده وافزایش مسئولیت پذیری آحاد جامعه نسبت به سلامت محیط زیست طبق اصل 50 قانون اساسی از محور های حائز اهمیتی است که حصول آن در مدیریت چنین بحران هایی بسیار تاثیر گذار خواهد بود،اما نباید از نظر دور داشت که عموما فرهنگ سازی دیر بازده و زمان بر است و در چنین شرایطی باید در کنار اقدامات میان مدت و بلند مدت،تمهیدات کوتاه مدتی نیز مدنظر قرار گیرد تا با تکیه بر آن حداقل از بحرانی تر شدن وضعیت موجود جلوگیری کرد.

یکی از روش های مرسوم برای مهار معضلات در کوتاه مدت،اعمال موارد تنبیهی است تا در چارچوب قانون و با لحاظ کردن محدودیت هایی خاص بتوان به نوعی مشکلات پیش رو را با اتکای به آن رفع و از بغرنج تر شدن آن جلوگیری کرد

جریمه و توقیف خودرو از نمونه مواردی است که برای مجاب کردن رانندگان به تنظیم موتور خودرو و یا عدم استفاده از خودروهای دودزا مدنظر قرار می گیرد.

در این فضا و شرایط و در لابه لای هشدارها و به نوعی اولتیماتوم هایی که داده می شود،کمتر از مینی بوس سخنی به میان می آید،اگرچه در اعمال برخوردهای تنبیهی و محدود کننده به نام،برند و مارک خودروها اشاره چندانی نمی شود،اما با یک نگاه اجمالی به مطالب  رسانه ها به روشنی در می یابیم که در این میان،به مینی بوس ها کمتر توجه می شود و یا حداقل اینکه در لابه لای گزارشات رسانه ها،آنچنان که از موتورسیکلت ها،سواری ها و کامیونها یاد می شود،به مینی بوس های فرسوده ، پرداخته نشده است.

می طلبد در چنین شرایطی که آلایندگی کلانشهرها به معضلی بزرگ تبدیل شده،برخوردهای جدی تری با مینی بوس های شهری لحاظ شود.

البته در کنار اقدامات سلبی باید به ارائه تسهیلات حمایتی نیز  توجه شود،زیرا عمده مالکان چنین خودروهایی با مسافربری از طریق مینی بوس ها معیشت خانواده شان را تامین می کنند.

به عبارت دیگر نسخه راهگشا برای رفع چنین معضلی،نوسازی مینی بوس های فرسوده با ارائه بسته های ویژه حمایتی به مالکان این خودروها است.

**نوسازی مینی بوس ها با 20 هزار امضا محقق می شود؟

اخیرا یکی از تشکل های مردمی با جمع آوری طرحی با 20 هزار امضا در صدد تاکید بر این ضرورت حیاتی در پایتخت است.

این طرح توسط گروه مردم نهاد نفس و با همراهی شهروندان کلید خورد که تنها در روز هوای پاک یک هزار و 20 امضا پای طومار مورد اشاره نقش بست،طوماری که بر نوسازی یک هزار مینی بوس در پایتخت تاکید دارد.

طرحی که هر روز به امضاهای آن افزوده می شود تا شاید در بهبود تنگی نفس تهران موثر واقع شود.

متولی اصلی نوسازی مینی بوس ها دولت است و امید آن می رود با اجرای برجام و آزاد شدن پول های بلوکه شده،اولویتی نیز برای نوسازی این ناوگان(مینی بوس ها) مدنظر قرار گیرد تا شاید این بار مینی بوس ها به هوای پاک پایتخت لبخند بزنند.

انتهای پیام/