به گزارش گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یک روز که برای تهیه گزارشی گذرم به کلینیک توانبخشی افتاده بود کودکانی را دیدم که تنها پنج سال داشتند اما نمی توانستند با اطرافیان خود ارتباط برقرار کنند، موقع حرف زدن سرشان را به این طرف و آن طرف می چرخاندند، در انجام اعمال حرکتی شان دچار محدودیت بودند، مثل انداختن یک شی، بلند کردن آن و انداختن مجدد آن.

هنگامی که می نشستند مثل اینکه استرس داشتند به نوعی می توان گفت نگران اتفاق خاصی بودند که قرار است به وقوع بپیوندد چون با ریتم معینی به جلو و عقب می رفتند و به نوعی سردرگم بودند. از مربی آن پخش علت این اختلالات را پرسیدم مربی که انگار مادر این کودکان به حساب می آمد و بسیار صبور و مهربان به نظر می رسید در جواب سوال گفت: این کودکان اختلال رشد دارند، یک اختلال شدید رفتاری که در اوایل کودکی بعد از دوره کوتاهی از رشد طبیعی آغاز می شود، به این کودکان ،کودکان اوتیسم می گویند.