به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، دو فیلم "موقت" و "کشتارگاه" به کارگردانی بهزاد آزادی در برداشت کوتاه این هفته سینما هویزه اکران و نقد شد.

فیلم کشتارگاه در مورد چهار پسربچه ای است که در محله ای به همین نام زندگی میکنند و میخواهند در باندهای قاچاق وارد شوند تا پولدار شوند.

کارگردان فیلم در مورد نگاه اجتماعی و سیاه خود در این دو فیلم میگوید: مردم را ازخودم جدا نمی دانم و به اتفاقات دور و برم حساسم و فیلم کشتارگاه از کودکی و نوجوانی من که با اینگونه بچه ها زندگی کرده ام سرچشمه گرفته است.

بهزاد آزادی تاکید کرد : با فیلم ساختن در مورد اینگونه مسائل و دغدغه ها خالی می شوم و احساس میکنم بار سنگینی از روی دوشم برداشته شده است.

وی در پاسخ به اینکه صرف دیدن واقعیات جامعه و به تصویر کشیدنش کافی نیست اظهار کرد: من فقط فیلمسازم و نه روانشناس و فیلسوف و یا پژوهشگر؛ به نظر من رسالت فیلمساز واکاوی و آشنایی زدایی است.

آزادی در مورد هنر سینما و پیوندش با جامعه گفت: من وقتی واقعیتی را میبینم تمام عناصر سینما را در کنار آن واقعیت قرار می دهم و از ان واقعیت فیلم نامه می نویسم. سینما هنر پیدا کردن دلیل برای مشکلات نیست و صرفا روایت واقعیت های جامعه است.

کارگردان جوان و جویای نام این دو فیلم در ادامه هدف فیلم هایش را نشان دادن معضلات به مسئولان دانست و افزود: وظیفه من ساختن فیلم پیشگیرانه نیست!

منتقد حاضر در جلسه مشکل اصلی داستان فیلم را بستر نامناسب فیلم کوتاه دانست و گفت: اینگونه موضوعات و داستان ها باید در قالب فیلم بلند ساخته شوند و پتانسیل موضوع مخاطب را در فیلم کوتاه منتظر می گذارد.

رضایی مردن هیوا را بر اثر اور دوز کردن با اسم فیلم همراه دانست و افزود: وقتی هیوا می میرد این واقعیت را بیان میکند که اینجا کشتارگاه آدم هاست.

وی در مورد شخصیت پردازی زن در فیلم موقت نیز تصریح کرد: در همه صحنه ها با زنی مواجه میشویم که با احساس دوگانه ی شرم و حیا در مقابل نیاز و احتیاج مالی به چشم میخورد.

به نظر میرسد که بهزاد آزادی نتوانسته نگاهی فراتر از نگاه مردم عادی داشته باشد. حال آنکه هنرمند هم باید فیلسوف باشد هم روانشناس و هم فراتر از نگاهی صرف اطرافش را ببیند و آنها را به گونه ای عمیق تر روایت کند هرچند به دلیل کم بودن تجربه کارگردان این خطا قابل چشم پوشی است، امیدواریم در فیلم های بلندش این نکته را به خاطر بسپارد که نگاه فیلمساز فقط روایت کردن نیست.

انتهای پیام/ف