من یه دخترم و نمی تونم بجنگم اما هر لحظه به یاد مدافعین حرمی هستم که خانواده شونو به خدا سپردن رفتن به جنگ با وحشی ترین و کثیف ترین آدما. تنها کاری که ازم برمیاد درس خوندنه. وقتی رفتم سرکار می خوام هر ماه قسمتی از حقوقمو بفرستم واسه پشتیبانی از برادرای عزیزتر از جونم.
به قول استاد رحیم پور ازغدی این بچه ها شاید از نظر ما فقط دارن می رن که از حرم بی بی زینب دفاع کنن اما با همین عده ی کم دارن سرنوشت خاورمیانه رو عوض می کنن.
دعا کنید من میخوام بیام مدافع حرم بشم اگه لیاقتشو داشته باشم
لعنت الله علیهم