درک حادثه و آمادگی بیمارستانها نیازی برای مقابله با حوادث و بلایا
بحث آمادگی بیمارستانی و درک حادثه که نیاز به مقابله را ایجاد می‌کند از نقاط اصلی حوزه سلامت در حوادث و بلایا است.
غلامرضا معصومی متخصص طب اورژانس در گفتوگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: بیمارستان محل درمان پیشرفته بیماران در حوادث و بلایا است؛ ما قصد نداریم تمام مصدومان را به بیمارستان ببریم و در مسیر انتقال و محل‌هایی خارج از بیمارستان، مکان‌هایی را به نام amp داریم که درمان بیماران و مصدومان را تا جایی که امکان داشته باشد در آن جا انجام می‌دهیم.
وی افزود: چنانچه تعداد بیماران هم زیاد باشد بیمارستان‌های صحرایی می‌تواند جوابگوی تعدادی از آنها باشد. بخش دیگر ماجرا این است که در حوادثی مانند سیل، زلزله، خود بیمارستان هم ممکن است آسیب ببیند.
وی بیان کرد: در صورت آسیب دیدن بیمارستان بحران جدید ایجاد می‌شود و بحران‌های داخل بیمارستانی نکته مهم دیگر است بنابراین تمام بیمارستان‌های کشور باید در مورد هر کدام از این موضوعات آمادگی لازم را داشته باشند. حدود 4 سال پیش کمیته‌ای در سطح کشور با عنوان تدوین دستورالعمل آمادگی بیمارستانی شکل گرفت که خوشبختانه تاکنون دو بار ویراستاری و چاپ شده است.
دکتر معصومی اظهار داشت: در حال حاضر مهمترین چالشی که در آمادگی بیمارستانی وجود دارد بحث آموزش فرآیند به پرسنل است این مباحث آموزشی باید به دانشگاه‌ها و بیمارستانها آموزش داده شود؛ کیفی و مداوم بودن این آموزشها اهمیت بالایی دارد.
ناصر چرخساز رئیس سازمان امداد و نجات هلال احمر نیز گفت: زمان طلایی رسیدن سر صحنه بحث اصلی نجات مصدومان است اگر بتوانیم زمان رسیدن نیروهای امدادی را کاهش دهیم مشکلات جدی مرگ و میر کاهش پیدا می‌کند و این موضوع بزرگترین نکته‌ای است که در بحث سلامت در بلایا می‌تواند کمک کننده باشد.
وی ادامه داد: این نقش را سازمان امداد و نجات ایفا می‌کند و در این زمینه رابطه تنگاتنگی با سایر دستگاه‌هایی که در مقوله درمان فعالیت می‌کنند داریم بنابراین یک زنجیره به هم متصلی ایجاد می‌شود که امکانات و نیروی انسانی را در این راستا مدیریت می‌کند. هر چند بهترین حالت آموزش همگانی و عملی کردن شعار، هر خانواده یک امدادگر است.
چرخساز در پایان خاطرنشان کرد: در برخی مواقع زمان طلایی نجات یک مصدوم از دست می‌رود. با گسترش فرهنگ امدادگری و فرهنگ آموزش همگانی می‌توان کاری را انجام داد که عملا سر صحنه باشیم حتی قبل از وقوع حادثه. اینکه افراد و نیروهای مختلف برای آموزش مردم وقت بگذارند سخت است چرا که هنوز بسیاری از دستگاه‌ها درک درستی از حادثه ندارند و زمانی به این درک می‌رسند که به حادثه دچار شده‌اند زیرا درک حادثه احساس نیاز برای مقابله را ایجاد می‌کند.
انتهای پیام/
