جعفر بای آسیب شناس در گفت‌وگو با خبرنگار
حوزه جوانان و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: اولین وسیله ایجاد ارتباط بین همسالان بازی با سایر کودکان است پس طبیعی است که در دوسالگی کودکان با یکدیگر بازی نکنند و در کنار وجود از یکدیگر به بازی ادامه دهند در این دوران مشارکت و تعادلی بین آن‌ها دیده نمی‌شود اما از این دوران به بعد قطعا والدین شاهد بازی مشارکتی بین کودکان خواهند بود.
وی افزود: دوران کودکی، یادگرفتن مهارت‌ها و شناخت توانایی‌ها در این دوران تنها از طریق بازی صورت می‌گیرد و این اهمیت موضوع انتخاب اسباب بازی‌ها را بالا می‌برد.
بای تصریح کرد: بازی موجب شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت کودکان می‌شود و در رشد هوشی او بسیار موثر است.
این آسیب شناس در پایان گفت: در دوران نوپایی کودکان به اشیا و اسباب بازی‌های اطراف خود بیشتر علاقه نشان می‌دهند تا به سایر کودکان، البته گاهی به سوی همسالان خود رفته و به یک دیگر لبخند می‌زنند.
انتهای پیام/
