استفاده از نانوذرات سیلیکا برای افزایش رها سازی دارو در محل هدف
محققان یک سیستم تحویل نانوذرات را برای پادتن موکسی‌فلوکساسین ارائه کردند که اثربخشی دارو را در برابر تولارمی سینه‌پهلویی به طور شگفت‌انگیزی ارتقا می‌دهد.
به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مطالعه اخیر محققان نشان می‌دهد که چگونه سیستم نانوذره‌ای، سلول‌های آلوده به باکتری را هدف قرار می‌دهد و حداکثر مقدار دارو را به سلول می‌رسانند.
جفری زینک، استاد برجسته شیمی و زیست‌شیمی و نویسنده ارشد این مطالعه، نانوذرات سلیکا مزومتخلخل جدیدی را برای دارورسانی طراحی کرده است. این تیم تحقیقاتی، یک فرایند جامع به منظور پیدا کردن بهترین ذره برای این کار را بعد از آزمایش‌های مختلف ارائه کرده‌اند.
زینک می‌گوید: نانوذرات پر از حفره‌های عمیق و توخالی می‌باشند. ما ذرات را در محلول دارو قرار دادیم و تخلخل‌ها را با مولکول‌های دارو پر کردیم. سپس نواحی سطحی نانوذرات را (که باز بودند) با مولکول‌هایی به نام نانوشیر آب‌بندی کردیم تا دارو در نانوذرات باقی بماند.
هنگامی که نانوذره حامل دارو به بدن حیوان بیمار تزریق می‌گردد، تا زمانی که نانوذره به هدف برسد، دارو درون نانوذره باقی خواهد ماند. هدف این نانوذرات سلول‌های سفید خون می‌باشد که ماکروفاژ یا درشت‌خوار نامیده می‌شود. ماکروفاژ‌ها، نانوذرات را در محفظه‌ای که دارای محیط اسیدی باشد، مصرف می‌کنند. نانوشیر‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که اگر درصد اسید در محیط از حدی بیشتر شود، باز شده و دارو را آزاد کنند.
زینک می‌گوید: ما آزمایش‌های متعددی را بر روی ذرات و نانوشیرهای مختلف انجام دادیم تا توانستیم حالتی را پیدا کنیم که نانوذرات بیشترین مقدار دارو را حمل کرده و آن‌ها را در محیط با pH مناسب آزاد کنند.
مارکوس هورویتز، استاد برجسته پزشکی و میکروب‌شناسی، ایمنی‌شناسی و ژنتیک مولکولی و دیگر نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید: فرانسیسلا تولارِنسیس در ماکروفاژ‌ها زنده می‌ماند و تکثیر می‌شود، به ویژه در کبد، طحال و ریه. ماکروفاژ‌ها به آسانی نانوذرات سیلیکای مزوپور را می‌بلعند و ذرات ایده‌آل درمان این نوع از عفونت‌ها را تولید می‌کنند.
موکسی‌فلوکساسین درمانی قدرتمند برای تولارمی یا تب خرگوش، بیماری ناشایع ناشی از فرانسیلا تولارنسیس می‌باشد ، اما هنگامی که به عنوان داروی آزاد در جریان خون حرکت می‌کند، دارای عوارض جانبی می‌باشد. محققان دانشگاه لوس آنجلس کالیفرنیا (UCLA) در پژوهشی، بر روی افزایش اثربخشی و کاهش اثرات جانبی این روش درمانی کار کرده‌اند.
هورویتز می‌گوید: «وقتی دارو وارد خون می‌شود، تنها یک تا دو درصد آن به محلی می‌رسد که انتظار داریم برود. با این فرایند، نانوذرات حامل دارو، تا زمانی که در ماکروفاژ‌ها هستند، می‌توانند مقدار بسیار بیشتری از دارو را به محل عفونت برسانند.»
همچنین هورویتز می‌افزاید از زمانی که دارو وارد جریان خون می‌شود، توسط سیستم متابولیسم از بدن دفع می‌گردد، در حالی که نانوذرات حامل دارو، تا زمانی که دارو به محل مورد نظر برسد از آن محافظت می‌نماید و سپس دارو را در سلول هدف آزاد می‌کند.
فرایند دارورسانی توسط نانوذرات، توانایی به حداکثررساندن اثر آنتی‌بیوتیک‌ها و کاهش عوارض جانبی در سایر بیماری‌های عفونی نظیر سل و تب کیو را دارد.
انتهای پیام/
