در ابتدای این برنامه سید مهدی حسینی رئیس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی در پاسخ به این سؤال که آیا پیشنهاد جدی سرمایه‌گذاری در حوزه نفت را در موعد پساتحریم داریم یا خیر اظهار داشت: تصورم این است که زمان برداشته شدن تحریم‌ها همان‌گونه که اعلام شده نیمه ژانویه خواهد بود و شاید 10، 15 روز دیگر باید صبر کنیم و امیدواریم که تحریم‌ها برداشته شوند ولی آن چه در ارتباط با قراردادهای نفتی مطرح است مسئله بعد از تحریم است و بایستی منتظر باشیم که این روند با آمادگی‌هایی که در خودمان ایجاد می‌کنیم انشالله با موفقیت پیش برود.

وی اضافه کرد: تماس‌هایی که شرکت‌های نفتی تا به حال با ما داشتند تماس‌های مثبتی بوده ولی مسلماً فرآیندی که باید انجام شود فرآیند برگزاری مناقصه است که باید روند خود را طی کند تا طی آن مراحل قانونی به قرارداد منجر شود

رئیس کمیسیون بازنگری قراردادهای نفتی همچنین درباره این که آیا متن انگلیسی با متن فارسی قراردادها با یکدیگر متفاوت هستند اظهار داشت: ما راجع به دو متن صحبت می‌کنیم، متن فارسی اشاره می‌کند  به متن آن چه که هیئت دولت بر اساس الزامات قانون تصویب کردند ضمن این که متن قراردادها به صورت مدل است و مدل قراردادها طبیعتاً به انگلیسی تهیه شده و هیچ‌گاه این دو متن نباید باهم تضاد داشته باشند و تضادی هم در این رابطه وجود ندارد.

حسینی در خصوص محرمانه بودن قراردادها اظهار داشت: قراردادها بر اساس قانون محرمانه است  مگر با اجازه رئیس قوه قضاییه اما این مدل می‌تواند محرمانه نباشد ضمن این که این مدل هم اکنون در اختیار وزارت نفت و اگر صلاح بداند آن را در اختیار خواهد گذاشت.

وی یادآور شد: آن چه که اتفاق افتاده است این است که ما تقریباً همه  این متن را در سمینار تهران ارائه دادیم و چیزی نیست که محرمانه باشد بنابراین گمان می‌کنم نکته خاصی نباشد که نامفهوم باقی مانده باشد.

در ادامه این بحث مسعود درخشان عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیز در پاسخ به این سؤال که مهم‌ترین اشکالاتی که می‌شود نسبت به متن وارد کرد نیز گفت: مهم‌ترین اشکالاتی که قراردادهای جدید دارند توجه نکردن به جایگاه نفت در نظام اقتصادی کشور و توجه نکردن به جایگاه اقتصاد سیاسی نفت در کل نظام سیاست‌گذاری‌های کشور و نقشی است که این قراردادها در تحولات آتی شرکت ملی نفت ایفا خواهند کرد.

وی با بیان این که جزئیات این قراردادها در رسانه‌ها پرداخته شده اما کلیت مقفول مانده است گفت: در کلیت تأثیر این قراردادها تأثیر سویی بر نظام تصمیم‌گیری و بهره‌وری از ذخایر هیدروکربن کشور خواهد گذاشت.

این عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: این قرارداد به نوعی با وضع گذشته و حتی بعد از ملی شدن صنعت نفت است به این معنا که شرکت‌های نفتی بین‌المللی حضور بسیار طولانی داشتند و سهم قابل‌ملاحظه‌ای از تولید مخزن را دریافت می‌کردند.

درخشان تصریح کرد: از دید من ما کاملاً به دوران قبل از انقلاب برخواهیم گشت و از این جهت این ابعاد قرارداد متأسفانه مقفول مانده است.

وی یادآور شد: بعد از انقلاب اسلامی ما غرامت‌هایی را به شرکت‌های نفتی پرداخت کردیم و از این بابت خوشحال بودیم که آن‌ها ایران را ترک کرده‌اند و عنوان کردیم که صنعت نفت به معنای واقعی ملی شده است، بعد از جنگ تحمیلی نیز قراردادهای بیع متقابل (دوجانبه) آمد به دلیل این که ما با کمبود شدید سرمایه‌گذاری در آن زمان مواجه بودیم ولی الآن حضور شرکت‌های نفتی در کشور طولانی مدت خواهد بود و در واقع سازوکار سهم بری شرکت‌های نفتی بین‌المللی بسیار نزدیک به دوران کنسرسیومی است که بعد از مصدق ایجاد شد.