به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  مهدی فرجی شاعر که در سبک غزل نیمایی شعر می‌سراید و در پایان دهه هفتاد شعرش شکل گرفت و در آغاز دهه هشتاد و به سرعت پیشرفت کرد کتاب «قرار نشد» او در سال (92) بعد از یک هفته به چاپ دوم رسید از مجموعه آثار او می‌توان به: هزار الم قلم خورده، و چشم‌های تو باران، شب بی‌شعر، آن روز‌ها گفتم و ای تو راز  روز‌های انتظار اشاره کرد. در ادامه گفتگوی ما را با ایشان می‌خوانید.

چه چیز‌هایی می‌تواند ذهن شما را برای سرودن قلقلک بدهد؟
هر مسئله‌ای که عواطف‌ام را تحریک بکند و احساس کنم بتوانم به نوعی آن را بیان کنم که وجود ندارد می‌نویسم.

اشعاری که می‌نویسید چند درصد آن واقعی و چند درصد آن زاده ذهن هستند؟
اشعارم بیشتر زاده ذهن هستند و اتفاقاتی که تجربه‌شان نکرده‌ام.

در وصف زندگی خود یک بیت شعر بگویید.
گاهی برای ما خود این راه مقصد است یک جاده با فراز و نشیب آن‌چنان که هست

در حال حاضر اوضاع شعر‌ ما چگونه است؟
شعر امروز دچار آشفتگی هم از لحاظ ظاهری و هم از لحاظ بیان که زاییده شرایط متغییر اجتماعی است که از صد سال پیش تا به امروز روی شعر تأثیر گذاشته و باید صبر کرد تا به آرامش برسد.

نظرتون در خصوص ورود نوقلم‌ها به عرصه ادبیات چیست؟
خب باید خیلی سختی‌ها را تحمل کنند مثل مابقی بزرگان که با گذراندن سختی‌ها به این نقطه رسیده‌اند.

آینده شعر ما را در چه سطحی می‌بینید؟
شعر ایران آن‌چنان که باید به جهان معرفی نشده پیوند بین بزرگان ادبیات کلاسیک  نوگرا‌ها ایجاد نشده تا جهان ادبیات ما را به رسمیت نشناسد ما یک قدم عقبیم به قطع می‌توانم بگویم قابلیت شعر کلاسیک برای جهانی شدن زیاد است.

حضور پر‌رنگ فضای  مجازی در این عرصه را چگونه می‌بینید؟
این امر باعث سطحی پسندی شده است و رواج این سطحی گرایی غیر قابل پیش‌گیری است .

شعرای محبوب شما که کار‌هایشان را دنبال می کنید؟
سعدی، حافظ، شهریار، حسین منزوی جزو کسانی هستند که اشعارشان را دوست دارم و دنبال می‌کنم.

به عنوان سؤال پایانی نگرانی شما برای شعر ما چیست؟
من فقط نگران این سطحی‌پسندی هستم چون ضربه زننده هست.

گفتگو از سعیده سادات احمدی



انتهای پیام/