به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛  بلومبرگ در گزارشی نوشت: هفته گذشته آخرین معدن بزرگ ذغال سنگ در انگلیس و یکی از سه معدن آلمان برای همیشه بسته شدند. این رویداد با توجه به توافقات نشست تغییرات آب و هوایی پاریس، نمادین به نظر می‌رسد. در حال حاضر اتحادیه اروپا حدود یک چهارم انرژی الکتریکی خود را از ذغال سنگ بدست می‌آورد. آلمان که بزرگ‌ترین اقتصاد این قاره است و بیش از همه کشورها، در تولید انرژی الکتریکی از منابع بادی و خورشیدی استفاده می‌کند، همچنان 45 درصد از برق خود را از منابع ذغال سنگ تامین می‌کند.

در سال 2000، کشورهای عضو اتحادیه اروپا، 32 درصد از انرژی الکتریکی خود را از ذغال سنگ تهیه کردند. از آن به بعد، میزان استفاده از این منبع فسیلی به تدریج به 11.6 کاهش پیدا کرد. در آمریکا، میزان مصرف ذغال سنگ از 52 درصد در سال 2000 به 38 درصد در سال 2014 رسید. این درحالی بود که میزان مصرف ذغال سنگ در آمریکای شمالی تنها 4.6 درصد کاهش یافت.

در آمریکا بین سال‌های 2000 تا 2014، سهم گاز در تولید انرژی الکتریکی دو برابر شد. نتیجه چنین اتفاقی انباشت ذغال سنگ در بازار بود، از این رو شرکت‌های آمریکایی به فکر صادرات این ماده سیاه‌رنگ به کشورهای دیگر از جمله چین افتادند که به شدت به آن نیازمند بود. در آغاز هزاره جدید، صادرات ذغال سنگ آمریکا به اروپا از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نبود؛ اما در چند سال اخیر این مسئله صرفه اقتصادی پیدا کرده است و میزان صادرات آمریکا به آلمان نسبت به سال 2000، چهار برابرشد. تا جایی که تا سال پیش موضوع بازگشت اروپا به دوران ذغال سنگ مطرح بود. اما حقیقت آن بود که مصرف این ماده سیاه در اروپا به غیر از چند افزایش ناگهانی کاهش یافته بود. مسئله حایز اهمیت آن بود که اگر واردات ذغال سنگ ارزان از آمریکا نبود این کاهش بیش از آنچه که اتفاق افتاده است می‌بود و حتی اروپا از آمریکای شمالی هم پیشی می‌گرفت.

از آنجایی که بهای گاز، سوخت پاک، در اروپا برخلاف آمریکا گران است. اگرچه به تازگی بهای آن کمی کاهش یافته است، به نظر نمی‌رسد اروپا بتواند در این زمینه تغییر رویکرد دهد. تنها راه حل این مسئله، دخالت دولت‌ها است. در حال حاضر هزینه اعتبارات تولید گازهای گلخانه‌ای به دلایل گوناگون بسیار پایین است. به نظر می‌رسد مقامات اروپایی می‌توانند با اتخاذ تصمیمات سیاسی، این بازار را کمی محدود سازند؛ اما به این ترتیب اعتبار آنها تضعیف خواهد شد. تنها راه حلی که به نظر می‌رسد دخالت بانک‌های سرمایه‌گذاری اروپا برای ضمانت افزایش بهای اعتبار تولید گازهای گلخانه‌ای است.


انتهای پیام/