داریوش اسدزاده نویسنده و هنرمند سینما، تلویزیون و تئاتر که بازی او در خانه سبز برای ما همیشه ماندنی است، در توصیف شب یلدا گفت: شب یلدا داستان زیادی دارد، به قول سعدی شیراز که می‌گوید صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود، یلدا یک لغت سریانی است با معنی ولادت خورشید و آغاز دی ماه است. خورشید از تنگ شب‌های تاریک و اهریمن نجات پیدا می‌کند. آیین شب یلدا که معروف به «چله بزرگه» است که در تمام سرزمین کهنسال ایران در بین خانواده‌ها برگزار می‌شد. تمام خانواده‌های ایرانی دور هم جمع می‌شوند. در کنار پدر بزرگ و مادر بزرگ تا نیمه‌های شب دور هم زیر کرسی که روی آن یک سینی مسی کنگره‌دار بود و در آن شیرینی، میوه، آجیل می‌گذاشتند، می‌نشستند و چراغ گرسوز نفتی برای روشنایی استفاده می‌کردند و این شب تا نیمه‌های شب کنار هم با فال حافظ گرفتن، شاهنامه‌خواندن می‌گذشت. به هر حال این یک سنت قدیمی ما ایرانی‌ها بوده است. سالیان سال برپا بوده و مردم بابت این موضوع دلخوشی داشتند.

اسدزاده در ادامه گفت: الان خیلی کمرنگ شده است. سابقه نداشت در یک خانواده این سنت فراموش شود. همه ایرانی‌ها این مراسم را داشتند. متاسفانه همان طور که فرهنگ غربی وارد کشور ایران شد، آرام آرام سنت‌های قدیمی کنار رفت و ما پیرو آیین‌های غربی شدیم و این سنت زیبای یلدا را فراموش کردیم.

این بازیگر پیشکسوت در مورد حال و هوای محله‌های قدیم در این شب گفت: محله‌های قدیمی زیبا و قشنگ بود، دلم می‌خواهد دوباره همان محله‌ها را ببینم. انار دون کرده شب‌نشینی دور هم در شب‌های زمستان همیشه بود. به خصوص در زمان‌هایی که ما آیین سنتی مانند شب یلدا و عید نوروز را پیش رو داشتیم. همچنین زمستان‌هایی را تجربه کردیم که یک متر برف می‌آمد. هوای صاف ستاره را به راحتی تماشا می‌کردیم.