به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان ؛ پایگاه اینترنتی بلومبرگ در گزارشی به قلم "آنتونی دی پائولا" نوشت: برگزاری کنفرانس کشورهای صادرکننده گاز در تهران به مقامات ایران فرصت خوبی داد تا با سرمایه‌گذاران خارجی درمورد تقویت و گسترش استخراج از میادین نفتی نیز وارد مذاکره شوند. ایران بیش از 50 پروژه عظیم نفت و گاز طبیعی در دست اجرا دارد و با معرفی آنها به سرمایه‌گذاران خارجی امیدوار است، پس از لغو تحریم‌ها، اعتبار 100 میلیارد دلاری برای تکمیل این پروژه‌ها به دست آورد.

ایران قابلیت افزایش حجم تولیدات نفتی تا بیش از یک میلیون بشکه در روز را داراست و شرکای خارجی که در چند سال اخیر به دلیل تحریم‌های نفتی و صنعت پتروشیمی ایران نمی‌توانستند منابع انرژی مورد نیاز خود را تامین کنند، خود را برای بازگشت به بازار پر رونق نفت و گاز ایران آماده کرده‌اند. "بیژن نامدار زنگنه،" وزیر نفت ایران، به زودی پروژه‌های نفت و گاز و قراردادهایی را که ایران با شرکای خارجی امضا می‌کند را اعلام خواهد کرد. قرار است شکل و ساختار قراردادهای نفت و گاز ایران تغییر یابد به طوریکه این قراردادها، مجوز سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مستقل از هم را دربر می‌گیرد. سرمایه‌گذاری و مشارکت در هر پروژه به شکل جداگانه در اختیار سرمایه‌گذاران مختلف قرار داده می‌شود.

قراردادهای جدید دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند که در ادامه به برخی از آنها اشاره شده است:

* قرارداد جدید به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا در درآمد حاصل از فروش نفت که در تولید آن مشارکت داشتند، سهیم باشند. این سرمایه‌گذاران اجازه دارند آن بخش از سهم خود در تولیدات نفتی یک پالایشگاه خاص را به هر مشتری خارجی که مایل باشند، بفروشند. هر اندازه استخراج از یک پالایشگاه بیشتر باشد، سود سرمایه‌گذاران هم بیشتر خواهد بود. البته سرمایه‌گذاران باید بدانند عکس این موضوع هم صادق است، هراندازه سطح تولیدات کاهش یابد سود آنها نیز کمتر می‌شود.

* قراردادهای جدید اعتباری 20 ساله دارند و می‌توان در صورت رضایت هر دو طرف آن را تا 25 سال هم تمدید کرد. قراردادهای "بیع متقابل" فقط 7 سال اعتبار دارد که به نظر می‌رسد فرصت کافی در اختیار شرکت‌ها قرار نمی‌دهد تا بازده مورد انتظار را از سرمایه‌گذاری خود به دست آورند.

* سرمایه‌گذاران می‌توانند مستقیما با مقامات ایرانی وارد مذاکره شوند و دیگر نیازی به شرکت در مناقصه نیست. ایران به این سرمایه‌گذاران اجازه نمی‌دهد در صورت تحریم مجدد تهران، از عمل به تعهدات قرارداد خود فرار کنند.

* شرکت‌هایی که بر روی استخراج در حوزه نفت و یا گاز مشخصی سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ اما به چاه نفت یا گاز مورد نظر نمی‌رسند و دست خالی می‌مانند، اجازه خواهند داشت در مناطق نزدیک به جستجو ادامه دهند. البته شرکت‌هایی که از طریق قرارداد "بیع متقابل" با ایران وارد معامله شده‌اند اجازه ندارند استخراج از نواحی اطراف محل قرارداد اصلی را امتحان کنند.

* سرمایه‌گذاران خارجی باید با شرکای ایرانی که از پیش به تایید دولت رسیده‌اند، تیم تحقیقاتی تشکیل دهند. این شرکت‌ها نمی‌توانند مالکیت ذخایر هیدروکربن را در اختیار داشته باشند. ایران هنوز توضیح نداده است شرکت‌های داخلی در صورت زیان دیدن یک پروژه مشترک با سرمایه‌گذاران خارجی اجازه توسعه دادن یک حوزه مشخص را دارند یا خیر.

* حقوق قانونی تعیین شده برای پروژه‌های نفت و گاز ایران سال شمسی آینده به مناقصه گذاشته می‌شود. در این زمان برای توسعه میادین انرژی ایران تا 2 سال آینده با سرمایه‌گذاران قراردادهایی امضا خواهد شد.