به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، از حدود سالهای ۹۰ الی ۹۲ بود که کم کم شاهد همه گیر شدن گوشی های هوشمند در میان مردم بوده ایم و می بینیم هر کسی با هر شرایط و وضعیت مالی به فراخور جیبش از مدل خاصی از گوشی های هوشمند استفاده می کند.

هزینه زیاد

شما با هزینه بسیار کمی می توانید یک سیم کارت تهیه کنید و از امکانات ارتباطی مثل تلفن زدن استفاده کنید (در بازار کنونی هزینه خرید سیم کارت چیزی بسیار کمتر از ۱۰ یا ۱۵ هزار تومان می باشد.) اما اگر قصد خرید یک گوشی هوشمند را داشته باشید باید هزینه ی زیادی را متقبل شوید، (برای خرید یک گوشی بروز و قابل قبول چیزی حدود ۱ الی ۲ میلیون که بسته به درآمد ماهیانه شما می تواند درآمد یک یا دو ماه شما را شامل شود ) این در حالی است که هزینه خرید یک گوشی معمولی که تنها امکان مکالمه و ارسال پیامک را دارد چیزی بیشتر از ۱۰۰ هزار تومان نیست. نکته قابل ذکر اینکه با خرید گوشی های هوشمند گران قیمت نباید روی گارانتی آنها آنچنان حسابی باز کرد و هر آن احتمال آسیب دیدن آنها وجود دارد و باید بدانیم که کوچکترین مسئله و مشکلی شامل هزینه های گزافی می شود (مثلا صفحه گوشی نوت۲  یکی از دوستان نزدیکم شکست که متاسفانه هزینه تعمیر آن از قیمت تمام شده و سالم آن بالاتر بود و همین هزینه بالا باعث صرف نظر کردن از تعمیر شد و متاسفانه دور انداختن کامل گوشی شد )

دلیل اول: اگر از پس هزینه های گوشی هوشمند بر می آیید اقدام به خرید آن کنید.

نیاز به اتصال دائمی

گوشی های هوشمند تنها به کار افرادی می آید که می خواهند به صورت تمام وقت به اینترنت متصل باشند، ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته. داشتن یک تلفن هوشمند شما را ملزم به چک کردن تمامی ارتباط های آنلاین نظیر فیس بوک، تلگرام، ایمیل و … در تمامی ساعت های روز یا شب می کند. این اتفاق به نحوی است که شما ابدا متوجه گذر وقت و زمان نمی شوید و چشم باز میکنید میبینید فلان قرارتان دیر شده است!
شاید با خودتان بگویید که در زمان استراحت در منزل حداقل تماس با گوشی را دارم و استراحت می کنم اما همگی ما بار ها و بارها در منزل گوشی موبایل خود را بابت از دست دادن پیامی یا اعلانی چک می کنیم!

دلیل دوم: گوشی هوشمند شما را از اهدافتان دور و دورتر می کند.

اتلاف وقت

وقتی یک گوشی هوشمند را می خرید حتما با خودتان حساب می کنید که دسترسی و پاسخ دادن به ایمیل ها برایم راحتتر و سریعتر می شود و به آسانی می توانم سر نهار و یا استراحت بین کلاس مطالب را بخوانم! اما با یک حساب سرانگشتی بعد از مدتی متوجه خواهید شد که وقت بسیاری را صرف خواندن و پاسخ دادن به پیام هایی کرده اید اگر به هیچ یک از آنها هم جواب نمی دادید هیچ اتفاق خاصی نمی افتاد و آب از آب تکان نمی خورد!
بازی ها مینیمال، شاید آنچنان حجمی نداشته باشند اما بدونن هیچ شکی وقت بسیاری را از شما خواهند گرفت، البته باید اعتراف کرد که وای بر زمانی که دوستان ناباب شما را به کلش و بازی های مثل آن دعوت کنند، باید با احترام قید همه چیز را بزنید و تنها در کنار سیم شارژر و پریز برق زندگی را سر کنید!

دلیل سوم: گوشی هوشمند وقت شما را بیش از حد تصور خواهد گرفت و ابتکار عمل را از شما می گیرد.

خطر بی اعتنایی و توجه به تلفن هوشمند

اصطلاح Phubbing تازه رایج شده و می توان آن را حدودا معادل "بی اعتنایی و توجه به تلفن همراه” دانست، مثلا زمانی که به کافی شاپ یا رستوران می روید حتما متوجه بسیاری شده اید که کنار یکدیگر نشیته اند ول هر یک در گوشی های تلفن همراهشان مشغول صحبت کردن با شخصی انلاین هستند و کمترین توجه را به فردی که در مقابلشان نشسته نمی دهند! این مشکل تنها برای ما ایرانی ها نیست که باعث کم رنگ شدن رسم شب نشینی و یا خیلی از عادات خوب دیگر شده باشد، هم اکنون تمام جهان درگیر از دست دادن روابط و بی اعتنایی نسبت به یکدیگر هستند!

دلیل چهارم: گوشی هوشمند شما را از دوستان نزدیکان غافل می کند و این اصلا خوب نیست

زباله های الکترونیکی

گوشی های تلفن هوشمند با سرعت باورنکردنیی در حال پیشرفت و تعویض نسل هستند و هر نسل جدید با توسعه و بهبود های بسیاری در سیسم های نرم افزاری و سخت افزاری ارائه می شود. هر یک از رقبا در بازار قصد دارند اعلان موجودیت کنند که محصولی قدرتمند تر و با کیفیت را ارائه می کنند. همین نکته باعث بالا رفتن حجم محصولات تکنولوژیکی شده که از کار افتاده و جزو دور ریختی ها به حساب می آیند و می توان انها را از خطرناکترین عوامل آلودگی محیط زیست برای نسل های آینده دانست.
به طور میانگین هر گوشی هوشمند بین ۲ الی ۳ سال یا نهایت ۴ سال خوب کار میکند و بعد از آن تنها جایگاه یک گوشی هوشمند در سطل زباله است.

دلیل پنجم: خرید یک گوشی تلفن همراه هوشمند آسیب جدی به محیط زیست وارد می کند!