به گزارش خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در وجود آدمی خصایص متعدد،گوناگون و پیچیده ای وجود دارد که به فراخور شرایط خانوادگی،روحی و شخصیتی و محیطی که در آن رشد یافته از آن برخوردار می شود.
برخی از این خلقیات جزء غرایض ذاتی و معمول آدمی به شمار می رود که پذیرفته شده است و برخی دیگر در اثر تکرار مکرر به عادتی تبدیل می شود که آزار دهنده است.
فضولی از نمونه این موارد است،چند خریدی؟کجا می ری؟درآمدت چقدر است؟چرا بابا نشدی؟چرا مامان نشدی؟کی بود آمد خانه تان؟از تجسس و دخالت هایی محسوب می شود که به طور قاطع می توان گفت همگی آن را تجربه کرده اند اما چرا برخی در موضوعی که هیچ ارتباطی به آنها ندارد دخالت می کنند؟
**حس کنجکاوی،از غریزه تا افراطکنجکاوی یکی از خصیصه هایی است که در وجود تمامی انسان ها ریشه دارد،خصوصیتی حائز اهمیت که شاید اگر در وجود آدمی نهادینه نشده بود،بسیاری از پیشرفت های امروزی محقق نمی شد.
به واقع این ریشه یابی و علت یابی مسائل است که پرده ابهام را از روی مجهولات کنار می زند و واقعیات را از دل آن بیرون می کشد.
اما آنچه که در این گزارش مدنظر ما قرار دارد،معطوف به دخالت های مکرر و نابجایی می شود که برخی با ورود به حریم خصوصی افراد،برای یافتن موضوعاتی تلاش می کنندکه هیچ ارتباطی به آنها ندارد.
مریم جهان خواه،جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران در تشریح علل دخالت های نابجای اطرافیان و یا همان فضولی عنوان کرد:دلایل بسیاری را می توان متصور بود که متناسب با شخصیت،محیط خانوادگی،تربیت و آموزش افراد در ایجاد و بروز تجسس نقش دارد.
وی افزود:یکی از انگیزه های چنین کنجکاوی هایی دست یافتن به راهکار و الگویی است که ذهن شخص کنجکاو یا مداخله گر را به خود مشغول ساخته تا با اتکاء به آن مسیر مورد نظر برای تحقق آنچه که برایش مطلوب به نظر می رسد فراهم شود.
این جامعه و آسیب شناس اجتماعی عنوان کرد:بطور مثال ممکن است شما کالایی را خریداری کرده اید که مورد توجه اطرافیان قرار گرفته و دیگران با طرح این سوال که چند یا از کجا خریده اید در صدد تهیه آن برمی آیند. .
جهان خواه گفت:برخی از کنجکاوی یا به اصطلاح فضولی ها با اهداف از پیش طراحی شده بروز پیدا می کند تا پیرو آن با ورود به نقاط پنهان زندگی فرد،امکان آسیب زدن به وی را فراهم کنند.
این جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی افزود:بخش دیگری از دخالت های بی مورد و نابجای افراد به ریشه های تربیتی و خانوادگی افراد فضول مرتبط می شود و تنها از سر عادت،فاعل بر دانستن موضوعاتی اصرار می ورزد که عملا آگاهی یا ناآگاهی به آن هیچ سود و منفعتی برای او ندارد.
**با افراد فضول چه کنیم؟جهان خواه در تشریح نحوه مدیریت افراد فضول و جلوگیری از پیش روی هر چه بیشتر چنین افرادی گفت:ارائه پاسخ های مبهم و گنگ،عدم داشتن تماس چشمی،تغییر چهره به گونه ای که موید ناراحتی فرد از سئوالات بی مورد است،تغییر دادن زمینه و موضوع بحث،کاهش ارتباطات اجتماعی با چنین افرادی و تذکر دادن بر حسب شرایط و موقعیت اجتماعی طرف مقابل از نمونه راهکارهایی است که می توان با تکیه بر آن از استمرار دخالت های نا بجای برخی افراد جلوگیری کرد.
البته نباید این نکته را فراموش کرد که باید مرزی میان کنجکاوی با فضولی قائل شد و اینگونه تصور نشود که لزوما هر کسی که در ارتباط با مسائلی که ارتباط به او ندارد پرسشی را مطرح کرد،ضرورتا با انگیزه توطئه،مشکلات روحی،روانی وتربیتی و...است.
گاهی ممکن است طرح سئوالات بی مورد و خصوصی روشی باشد که افراد برای برقرار کردن ارتباط دوسویه آن را به کار می بندند،موردی که بعضا در قطار،مترو،وسایل نقلیه عمومی و...مشاهده می شود.
و سخن آخر اینکه باید پذیرفت که تمامی رفتارهایی که در محیط پیرامونی خویش تجربه می کنیم لزوما باب میل ما نخواهد بود و سعه صدر،مدیریت و گاهی بی تفاوتی و نادیده انگاشتن آن ،از بار ذهنی و روانی ناراحت کننده چنین رفتارهایی کم می کند.
انتهای پیام/