جوانانی که برای کسب مدارک عالی، شهر و دیار خود را ترک گفته و به دور از خانواده مشکلات مالی و روحی زیادی را تحمل می کنند، معمولا در معرض آسیب های متعدد قرار دارند.

به گزارش خبرنگار  حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، تهران جذابیت زیادی برای مهاجران دائم و موقت دارد. سالانه هزاران نفر از نقاط مختلف ایران به منظور دستیابی به فرصت‌های بهتر کار، درآمد، تحصیل و زندگی به این شهر می‌آیند. بسیاری از این افراد که اغلب جوان، دانشجو، کارمند، و یا کارگرند، به تنهایی و دور از خانواده خود به صورت "مجردی" زندگی می‌کنند.

پدر و مادرهای امروزی هرگز فکر نمی کردند که روزی برسد که فرزندانشان راهی به جز آنچه آنان رفته‌اند پیشه کنند. ریشه‌های تمایل جوانان به جداشدن از والدین و زندگی زیرسقفی که آن را یا با آدم‌هایی مشابه خود به عنوان هم خانه شریک هستند یا تنها زندگی می کنند را باید در تغییرات اجتماعی یافت.

گول ظاهر خوش آب و رنگ تهران را خوردم!
آزیتا دانشجوی سال سوم رشته معماری که در خوابگاه زندگی می کند، از خوب و بدهای خوابگاه های دانشجویی می گوید.

آزیتا می‌گوید: " امکانات رفاهی و فرصتهای شغلی برجسته تهران قابل مقایسه با شهرستانم نیست و برای همین تهران رو برای تحصیل انتخاب کردم اما حالا میبینم که زندگی در خوابگاه دانشجویی با تمام دلتنگی ها سخت است، حتی گاهی اوقات بالشتم رو از خونه میارم و بغلش میکنم چون دلم براش تنگ شده.اما بعضی چیزها تحقیرآمیز است مثلا اگر تاخیر داشته باشی به خانواده ات با لحنی غیر مودبانه اطلاع می دهند و ایجاد بد دلی می‌کنند.

اگر کسی حساسیت و ویژگی‌های وسواس گونه داشته باشد زندگی در خوابگاه برایش سخت می شود. چون در خوابگاه فضای خصوصی وجود ندارد. البته زندگی در خانه مجردی هم مشکلاتی دارد. اما در کل حسن زندگی مجردی این است که مدیریت اقتصادی زندگی به عهده خودت می‌افتد. شاید یک جور تمرین مدیریت و استقلال است."

زندان هایی به نام پانسیون
دکتر مژگان نیکنام متخصص روانشناسی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به نکات مثبت زندگی خوابگاهی بیان کرد : درواقع شرایط دانشجویی ایجاب میکند که فرد زندگی خوابگاهی را بپذیرد و ساعاتها را برای خود برنامه ریزی کند. 

برای افرادی که مجبورند دور از خانوده هایشان زندگی موقت داشته باشند ، بهترین مکان خوابگاه است تا اینکه بخواهند خانه هایی را باهم بگیرند و چند نفر باهم در آنجا زندگی کنند. خوابگاه های دانشجویی برای درس خواندن در شرایط دور از خانواده بهترین گزینه است چراکه خانه های مستقل به دلیل نبود مدیریت کافی خطرات اجتماعی و.. را برای دانشجوبانی که هنوز به هویت کامل خود نرسیده اند، دارند. جمع شدن افرادی هم سن با عقاید و شخصیت ها متفاوت بدون یک فرد بزرگتر برای کنترل در خانه های مجردی یا پانسیون، نامناسب است و ممکن است باعث انحرافات دانشجویان شود و آنها کمتر به فکر درس و برنامه ریختن برای آینده شان باشند. 

زندگی در خوابگاه های دانشجویی به خصوص برای دختران زندگی در شرایطی است که عمدتا همه دانشجو هستند و امنیت بیشتری برقرار است.

افسردگی و مشکلات امنیتی؛ مهمترین معضل
باتوجه به اینکه تعداد فرزندان کمتر خانواده ها وابستگی افراد را بیشتر کرده، دکتر نیکنام می افزاید: دوری از خانواده برای پسر یا دختر 18 ساله ای که به قولی هنور اسقلال خود را پیدا نکرده و در جایی وارد می شود که باید مستقل بودن را تجربه کند اولین مشکلی است که این افراد را در خوابگاه ها تهدید میکند و اگر دانشجویان نوپا نتوانند این تغییر شرایط را مدیریت کنند، دچار اضطراب می شوند. عدم تحمل و مدیریت تنهایی و در واقع همان دوری از خانواده معضلی همراه با برخی از دانشجوبان است که حتی امکان دارد در آینده افسردگی را برایشان به ارمغان آورد. 

وی افزود : این که دانشجو تا قبل از رفتن به خوابگاه برای خود یک اتاق و حریم خصوصی داشته اما حال باید تابع جمع باشد، شرایطی است که این اضطراب و در نهایت افسردگی را ایجاد می کند ، به همین دلیل خانواده ها بخصوص در اوایل باید رفت و آمدها ، مدیریت ، کنترل و نظارت خود را روی فرزند دانشجویشان بیشتر کنند تا فرزند کم کم جابجا شود و به آن سیستم زندگی عادت کند. 

همه بار بر روی دوش خودم است
«گاهی دلم دستی می خواهد که وقتی کلید می اندازم و وارد خانه می شوم، قبل از من چراغ ها را روشن کرده باشد.»این یکی از حسرت های مهشید دختر ۳۱ ساله ای است که سه سالی می شود زندگی مجردی را به معنای واقعی تجربه می کند. او شهرستانی است و کارشناس ارشد مهندسی صنایع دارد و اکنون در یک مرکز تحقیقاتی کار می کند. گویا کار بهانه اصلی او برای ماندگاری در پایتخت بوده است، می گوید : « شرایط کاری‌ام این جا عالی است و نمی توانم از این موقعیت چشم پوشی کنم.»

آن طور که مهشید برایمان توضیح می دهد، کمی بعد از پایان تحصیلاتش از هم خانه ای های دانشجویش جدا شده تا از دردسرهای هم خانه شدن راحت شود؛ او معتقد است :«آنچه اغلب افراد در مورد هم خانه شدن نمی دانند این است که زندگی زیر یک سقف به معنای تشکیل نهادی با کارآیی یک خانواده نیست. گاهی شما و هم خانه هایتان حتی نمی توانید تشکیل یک گروه را بدهید! شما فقط در یک چیز اشتراک دارید و آن داشتن یک سقف است. حتی دو هم خانه وسایل و تجهیزات منزل شان را هم از همدیگر جدا می کنند تا کمترین برخورد میان شان ایجاد شود.»

مثلثی سه گانه برای زندگی دانشجویی بهتر
این متخصص روانشناسی اظهار داشت : از آنجایی که امروزه هرفردی  در حال تجربه زندگی دانشجویی است ، خانواده و مسئولین مربوطه و خود دانشجو مثلثی را تشکیل میدهند که کوتاهی کردن هر کدام از آنها در امر خوابگاه ها و زندگی مجردی دانشجویی آسیب هایی را برای دانشجو از نظر روانی ،اجتماعی و حتی سلامت فیزیکی رقم میزند و علاوه بر خود فرد ممکن است در آینده گریبان خانواده و اجتماع را هم بگیرد. بنابراین لازم است که در انتخاب محل درس خواندن ، اولویت با ماندن در کنار خانواده و شهر خود باشد.

مژگان نیکنام با تاکید بر توجه دانشجویان به بحث اوقات فراغت در فضای خوابگاهی، خاطر نشان کرد: بحث پرکردن سالم اوقات فراغت دانشجویان خوابگاهی یکی از عواملی است که می تواند در پیشگیری بسیاری از آسیب ها موثر واقع شود و همچنین دانشگاه ها در برنامه ریزی های خود باید به این موضوع توجه داشته باشند، چراکه خوابگاه ها در بهترین شرابط و وضعیت میتوانند به دانشجویان مهارت های فردی مثل استقلال ، مسئولیت پذیری ، تعهد اجتماعی و نظم و انضباط را یاد دهند.

و اگر بحث اوقات فراغت دانشجویی به طریق مناسب پر نشود، ممکن است این اوقات به شیوه هایی نامناسب پر شود که در این راستا باید به شیوه مناسب برنامه ریزی انجام شود.


گزارش از محیا معصومی


برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.


انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱۸
در انتظار بررسی: ۶۹
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۰۴ ۱۰ آبان ۱۳۹۴
بالاخره یک سیستم غربالی باید باشه که سره از ناسره جدا بشه.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۱:۴۱ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
من هم دانشجویی بیست سال پیش بودم دانشگاه شهید باهنر کرمان ،خیلی هم اتاقی ها همدیگر دوست داشتند بخدا وضع اینجوری نبود
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۵:۰۵ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
من دانشجو ی دهه شصت بودم ,هیچ کدام ازمشکلاتی که امروزه دانشجویان باان روبرو هستند ما نداشتیم!!!!!تحقیق کنید چرا؟؟؟؟!!!!
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۵:۰۳ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
بهترین روزهای زندگی روزهای خوابگاه بود و با دوستای باحالم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۱۳ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
بعد از 20 سال درس خوندن یه متخصص خوب خروجی نداره. مگر اینکه شخص خارج از برنامه آموزشی و با برنامه خودش کار کرده باشه. بعد از حداکثر 10 ساله باید طرف تخصص بگیره. یعنی 17 ساله که شد دیگه باید یک متخصص کامل باشه. این همه جون با استعداد. چکار دارین می کنین....
من دلم برای این خانم ها می سوزه. در این سیستم آموزشی غلط که یه کتابهای این خانم های عزیز می خونن که اصلا هیچ سودی براشون نداره. نه به درد زندگی شون می خوره نه آرامش می ده نه علمی اضافه می کنه ... باز آقایون آسیب پذیریشون کمتره.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۵۸ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
دختر=خانه داری و بچه داری و آماده کردن صبحونه و جاروکردن وپاره ای از اوقات شستن حموم ودستشویی+...
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۳۹ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
من الان تو خوبگای تبریزم تعریفی نداره اما از یه طرف من بادوری مشکلی ندارم حتی اینجوری راحترم چون از بچگی بعضی دوریا رو تحمل کردم دیگه بزرگ شدیم پدرو مادر که تا ابد نیستن اگه میشد حتی میرفتم اون براب حتی اگه تا ابد اطرافیانمو نمیدیدم مهم نیست برام
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۳۴ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
همه چی بستگی به خود آدم داره
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۵۳ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
ناز نیارین لطفا
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۳۲ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
من 4سال کارشناسی و دو سال ارشد را دخوابگاه دانشگاه خوارزمی و دانشگاه تهران بودم و الان هم در شهر خودم مشغول به کارم.من در دوره دانشجویی در خوابگاه هیچ مشکلی نداشتم و اتفاقا بهترین خاطراتم از همون دورانه و هنوز با دوستان هم خوابگاهیم ارتباط دارم.در زندگی خوابگاهی فقط باید حساس نباشید مخصوصا دخترها،چون اگر آدم حساسی باشید بهتون خیلی سخت میگذره.در ضمن باید روابط اجتماعی خوبی هم داشته باشید.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۰۳ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
منم زندگی خوابگاهی داشتم خیلی سخته ، خدا صبرتون بده ، ولی به خدا این دوران هم خیلی زود میگذره ، واقعا خوابگاه اسمش روشه فقط به درد خوابیدن می خوره نه چیزه دیگه .
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۰۰ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
اول از همه به نظرم اشتباهه که مشکلات خوابگاه رو فقط در مورد تهران بدونید. یعنی تا حالا هیچ کس به به خوابگاه شهرستانها نرفته؟! ! !
دوم اینکه با وجود اینگه قبول دارم دوری از خانواده ممکنه برای همه سخت باشه، اما باید بدونیم کسی که این حرکت رو انجام داده انتخاب کرده، باید همه ی شرایط رو در نظر می گرفت.
من سه سال توی خوابگاه زندگی کردم و معتقدم بهترین دوران زندگیم بود، چون انتخاب هم اتاقی، انتخاب نوع زندگی و سبک برخورد در خوابگاه تا حدی زیادی به خود شخص بستگی داره.
ضمنآ من در خوابگاه دانشگاه الزهرا بودم که همه میدونن به سبک پادگانی اداره میشه! اما این مشکلاتی که در گزارش نوشته شده رو تا این حد نداشتم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۴۶ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
من 20 سال پیش دانشجوی دانشگاه شیراز بودم چند تا خوابگاه داشت خوابگاه ارم ان تقریبا از محیط شهری فاصله داشت خوابگاه تمیز واتاق سه نفره داشت بچه های انجا از نظر روحی وروانی مشکلاتشان بیشتر بود ارتباطمان با بقیه دانشجویان طبقات خودمان کم بود با مرکز شهر ارتباط کمتری داشتیم اما خوابگاهم را عوض کردم رفتم خوابگاه فردوسی تو خیابون سعدی .رفیق های خوابگاه قبلی وقتی خوابگاه جدید و دیدند واز اینکه تمیز نبودمیگفتند تو یک روز نمیتونی اینجا بمونی . اما برای من مزایای زیادی داشت ، یک خوابگاه کوچکی تقریبا با 20 اتاق بود با اکثرشان سلام علیک داشتیم از نظر روحی مشکلاتمان خیلی کمتر شد نگهبان با ما رفیق بود اسمش رضا زمانیان بود .....ناز بودهر چه خاطره دارم از انجابود..........
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۳۱ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
دوست عزیز من با لحن تماس با والدین موافق نیستم ولی مطمئن باش اگر سختگیرهای مسئولین خوابگاه نباشه بعضی ها شب هم نمیان و توی خیابون میمون و چه بدبختی هایی که بوجود میاد
-
ناشناس
۰۷:۲۸ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
خدا پدر ما مردا رو بيامرزه من 7سال خوابگه بودم ديگه اينقدر در به داغون نبوديم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۷:۲۰ ۰۶ آبان ۱۳۹۴
واقعا متاسفم برا دانشجوهایی که از شهرستانها وارد شهر های بزرگ میشن به بهونه درس خوندن به هزار راه و بیراه کشیده میشن و پدرو مادرشونم هیچ خبری از کاراشون ندارن. کاش پدرو مادرا تسلطشونو روی بچه هاشون بیشتر میکردن و بیشتر از کار ها و رفت و امد های اونا خبر داشتن.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۳:۴۵ ۰۵ آبان ۱۳۹۴
باسلام لطفا اطلاع بدید به تمیزی وبهداشت خوابگاههارسیدگی بشه توخوابگاه دخترم اینا همه جا موشه مثلا دانشگاه پزشکیه یکی هم به مامورین رسیدگی به امور دانشجویان بگین چرا با انتقالی دختران به شهرهای خودشون موافقت نمیکنن تازگییا هم دانشجو برای مهمان شدن هم باید هزینه میلیونی پرداخت کنه انصاف کجا رفته اونموقع.فرق بین سراسری وبین الملل چیه تورو خدا رسیدگی کنین هم بره خانواده ها سخته هم بره خود دانشجو از بابت نگرانی ورفت وامد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۱:۱۸ ۰۵ آبان ۱۳۹۴
سلام من سال اول دانشگاه خوابگاه خودگردان البته زیر نظر کامل دانشگاه بودم . به دلیل کم توجهی مسوول حضور و غیاب به یکی از دانشجو ها غیبت دادند(در صورتی که همه شهادت دادند که در خوابگاه حضور داشته از جمله خود من) با خانوادش تماس گرفتن دقیقا با این لحن گفتن:” دیشب دخترتون خوابگاه نبوده معلوم نیست کدوم گوری خوابیده بیاین از تو خیابون جمعش کنید”
خدا شاهده یه افتضاحی به بار اوردند این مسوولین به اسم مسول